สวรรค์สั่งตรงเธอลงมาเพื่อเชือดฉัน ให้ผูกพันให้เจ็บปวดให้เสน่หา แล้วบันดาลใจให้เธอนั้นพลันพรากลา ให้เดียวดายเหว่ว้าชอกช้ำกัปป์กัลป์รอ... สวรรค์มิได้แกล้งแล้งน้ำใจไปดอกนะ เพียงเพื่อจะให้ใช้กรรมให้เพ้อพ้อ ให้หัวใจเจ็บช้ำเสียให้พอ แล้วก็ขอฝากบทเรียนรักมักทุกข์ใจ.. ไม่เสียใจในรอยกรรมย้ำรอยแผล เป็นกรรมแก้กรรมเก่าเงาร้าวไหว ใครจะทำให้ทุกข์สักปานใด รู้อภัยไม่ลงทัณฑ์ฝันร้ายเรา.. สวรรค์เพียงเพิ่มบทลดหย่อนโทษ เธอยังโหดไม่พอพ้อใจเหงา ฝากน้ำผึ้งปนยาพิษบนปลายลิ้นเอาใจเรา แท้เพราะเขาไม่อยากทำร้ายตายทั้งเป็น.. ช่างเมตตาน่ารักนักกับบทนี้ ช่างปรานีตีบทแตกให้รู้เห็น ช่างใจดีที่ยังไม่เลือดเย็น เชือดเน้นเน้นแล้วทาเกลือที่เนื้อใจ.. เป็นความผิดที่ไปเผลอละเมอหลง รับตรงตรงไม่โทษเธอทำหวั่นไหว เป็นกรรมเก่าย้อนรอยรับเสียใจ ใครทำใครช่างหัวมัน..ฉันยอมทน... ลูกผู้ชายทรนงคงมั่นหากไม่รัก ไปพลีภักดิ์กับใครอื่นอย่าสับสน อย่าทำดีเพียงเพื่อกลัวใครคนนี้จะเจ็บตรม คนทรนงคือฉัน..วันนี้ขอลาเอง! ************* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2562 รักคงยังไม่พอ ธนพล อินทฤทธิ์ : : Key D บทชีวิต คือบทละครที่สวรรค์กำหนด ได้บทที่เหี้ยมโหด เฝ้าโทษตัวเอง ก่อนจากหากได้ลา ปัญหาฉันคงทุเลา เพียงได้สบตา ทุกข์คงบรรเทา คำว่ารักคงยังไม่พอ เธอคงไม่รับฟัง รักคงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจ ยังรักเธออยู่ แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ หมดความหมาย แต่บทแสดงยังหายใจอยู่ ถูกคนลบหลู่ บาดใจทุกวัน ปิดฉากไปเสียดีกว่า แสดงเป็นคนไร้ค่า อาจมีสักวัน เข้าใจมากกว่านี้ คำว่ารัก คงยังไม่พอ ก็คงยังไม่พอ เธอคงไม่รับฟัง รักคงยังไม่พอ ก็คงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจ ยังรักเธออยู่ แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ ดังเรือใบ ล่องหาทิศทาง แบกภาระ สุมจนเต็มลำ ติดตามไป คงไม่ถึงฝั่ง ดูใจดำ แต่ฉันหวังดี ที่ต้องทิ้งเธอตามลำพัง ไม่อยากให้เธอ ต้องลำบากด้วยกัน ความจริงใจ สื่อสารลำบาก ฝากความหมาย ในเพลงบางคำ เผื่อสักวันเธออาจเข้าใจ เผื่อสักวัน เธอให้อภัย...
พุด 20 ธ.ค. 2546 09:39 น. - ID 43261 
948
8
0
20 ธันวาคม 2546 10:03 น. - comment id 192932
กลอนไพเราะดีนะครับแต่ถ้าได้เป็นแฟนกับดาราคนนี้คงสุขใจใช่ไหมล่ะ อิอิ
20 ธันวาคม 2546 10:28 น. - comment id 192936
พึ่งไปอ่านต้มยำไก่บ้านมา นึกว่าจะได้มากินต้มไก่ที่นีเสียอีก สวรรค์ส่ง ลงโทษทัณฑ์ ฉันพบเธอ ไยจึงเบลอ ส่งช้า ล้าหลังเขา จึงรับเล่น เป็นพระเอก แค่เพียงเงา นั่งจับเจ่า ฝันค้าง เวิ้งว้างกมล แล้วไฉน เรื่องราว คราวแดงเดือด ใครเชือดใคร ใจฉัน นั้นสับสน หนีหน้าหาย ชายปวดร้าว เศร้าทุกข์ทน แล้วดั้นด้น กลับมา ต่อว่าชาย ว่ากลั่นแกล้ง แสดงดี ตีหน้าเซ่อ รู้นะเออ อยากให้เล่น เป็นผู้ร้าย ด้วยเธอมี พระเอก อิงแอบใจ ยอมรับได้ ในทุกบท โปรดบอกมา กรุณาอย่าอินไปกับกลอนผมนะคนดี ก็ว่าไปตามกลอน อยากแต่งกลอนเศร้ามาทำไมกัน
20 ธันวาคม 2546 10:59 น. - comment id 192937
ชัยชนะ..คนดี พุดแอบไปขโมยอารมณ์น่ารักน่าหยิกนี้มาจากงานคุณอัลมิตราค่ะ เพื่อจะมาบอกว่า..พุดรักมากเวลาอ่านชัยชนะคอมเมนท์งานใคร พุดชอบภาษาใจใสใสแบบเด็กๆ..(โค่ง) พุดต้องหัวเราะทุกครั้งเลยพอกันกับของฤกษ์รัก ที่หมู่นี้ชักคึกเขียนกลอนอ้อนสาว.. พุด.เปิดเนตไว้และวิ่งไปมาทำงานห้าร้อยสามสิบกว่าอย่าง ยังกะมือทศกรรฐ์ค่ะ ขนาดนี้..นะกาต้มน้ำชงกาแฟยังไหม้ไปแล้วประมาณ10ค่ะไม่นับหม้อ กะทะนะคะนี่ .... เพราะมัวมาหัวเราะใครอยู่นี่ไง จนลืมเลย พุดคิดถึงค่ะ ไม่เมล์มาเลยนะมัวแต่ทำอะไรรุ้นะ **** ว่าจะยกธงขาวแล้วกลัวเสียชื่อหนุ่มอุบลเมืองนัก(ปาด) เอียงเอียงอายชายโสดชมดชม้อย ถ้าท่าถ้อยทีเธอเสนอสนอง บ้าบ้าบุกบั่นบึ่งคะนึงคะนอง จับจับจองคล้องหัตถ์สะบัดสะบิ้ง ขออนุญาตคุยกับคุณใบบอนแก้วเล็กน้อย คุณทำให้ผมจุดประกายไอเดียชื่อ สุดหล่อ บางทีปีใหม่อาจจะเอาชื่อนี้ไปจดทะเบียนกับพี่ปีกฟ้า
20 ธันวาคม 2546 18:32 น. - comment id 193043
กระทู้ดุเดือดมากค่ะ ชอบๆ
20 ธันวาคม 2546 19:19 น. - comment id 193063
สวรรค์สั่งตรงลงมาเชือด! ให้หน้าดุเดือดเชือดใจสาว ทำให้ผมต้องมีเรื่องมีราว เพราะว่าสาวนั้นมาติดผมไง จะว่าไปแล้วผมก็ไม่หล่อ ไม่เคยยอกล้อป้อสาวคนไหน หรือเป็นเพราะว่าผมมีน้ำใจ ใครต่อใครก็มาชอบผม อกผมอกเอ่ยต้องตรม เพราะว่าผมนั้นฝันไป ** ฝันได้มีสาวมาชอบผูกพัน ดีใจจังและเสียใจที่ต้องตื่น แย่จังเลยเนอะ พุด** อย่าลืมมาคุยทาง MSN บ้างนะครับ
20 ธันวาคม 2546 19:53 น. - comment id 193086
อ่านะ เชือดมาให้เราหน่อยกะลังหิว
21 ธันวาคม 2546 00:03 น. - comment id 193169
โธ่สวรรค์กลั่นแกล้งขนาดหนัก เหมือนปฏักปักหลังถึงหลั่งเลือด ทูตสวรรค์ตัวปลิวถึงคิวเชือด คงแห้งเหือดอ่อนระทวยหมดสวยงาม.... ก็เข้าใจนะ อาการถูกเชือด เป็นยังไง อิอิ เคยไปทัศนาจรโรงฆ่าสัตว์มาแล้ว อิอิ
21 ธันวาคม 2546 19:35 น. - comment id 193372
ในเมื่อเธอไม่รักฉัน ฉันก็จะไม่ขอผูกพันกับเธอนี้ ลืมเสียเถิดไปเสียที ฉันไม่ต้องการไมตรีที่ไม่จริงใจ ถึงแม้ฉันจะรักเธอมากเท่าไร แต่ก็ยังให้หทัยฉันหม่นหมอง ยอมเจ็บแต่ไม่ยอมที่จะปอง คนที่มีหัวใจทุกห้องไม่เคยคล้องผูกพัน *-*ชอบบทนี้มากเลยค่ะ โดยเฉพาะบรรทัดสุดท้ายของกลอน โดนใจมากเลยค่ะ*-*
22 ธันวาคม 2546 09:58 น. - comment id 193492
หลังจากที่กำลังซึ้งซาบอยู่กับโลกเลือก มาบทนี้ต้องยิ้มทั้งน้ำตา แกมกลัวๆ ยังไงไม่ทราบครับพี่พุด อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
