เพชรพสุธา!

พุด

เพชรพสุธา

ฉันเขียนเรื่องนี้ 
ในขณะที่ดาวพราวพร่าง เต็มอ้อมฟ้า 
ราวถูกหว่านโปรยปรายจากมือนางฟ้างาม....  
มองดูดาว......มองดูเดือน..
เตือนให้ใจของฉัน คิดถึง คืนวันเก่าก่อน 

ก่อนที่....เราสอง...จะมีวันนี้....  
วันที่ดาวแห่งเกียรติยศ ร่วงหล่น จากฟ้าสูง 
ประดับบนบ่าของคุณ....ทีละดวง...ทีละดวง........  
และเลยล่วง...มาสู่วันแห่งฝันเป็นจริงอันยิ่งใหญ่.....ราวฝันไป....
  

วันนี้...
ที่คุณ...มีมงกุฏครอบดาว....มาครอบครอง....
อย่างแสนภาคภูมิใจ........ไม่ลืมเลือน......  
วันแสนยาวนาน....ผ่านพากเพียร....
และอยากฝากเป็นบทเรียน 
ให้ทุกคนได้จำจด..
สอนใจ  ให้แสนดี...แสนงาม....ตามกัน....
.   

คุณ....เกิด..ราว....เพชรในตม จากท้องนา 
แต่น่าแปลกที่ชื่อคุณ...ซึ่งแปลว่า  สมบัติของมหาสมุทร 
แต่คุณกลับเกิดมาจากผืนดินที่เขียวชะอุ่ม 
ไสวงามด้วยรวงข้าวราวรวงเพชร 
ยามอาทิตย์ทอแสง ในท้องทุ่ง ทิวงาม 
ประดับด้วยตาลยืนต้น ตามคันนา......
  
 
คุณบอกว่า...ไม่ว่าคุณมาจากไหน 
จากผืนดินใด คุณก็ถือเป็นโชค 
ที่วันนี้ คุณคือ สิน หรือสมบัติของฉัน....
ผู้หญิงในดวงใจของคุณ
ที่เกิดมาจาก ทะเลงาม.....
ราวฟ้าดินกำหนด.....อย่างชื่อของคุณ.......

คุณผ่านความยากลำบาก......มากนักในอดีต.....
ที่ยามใดคุณเล่า ราวเรื่องขบขันเคล้าเสียงหัวเราะเริงร่า 
แต่.....ฉันรู้ดีว่า....ถ้ามิใช่ด้วยใจที่ ใสงาม 
และกร้าวแกร่งดังเพชรกล้า 
มีหรือที่คุณจะก้าวมาถึงวันนี้ที่แสนน่าภาคภูมิใจ....

ผืนนากว้าง.....ราวทุ่งทิพย์ รวงทอง 
เมื่อยามข้าวออกรวงสุกปลั่ง รอเก็บเกี่ยว... 
.คงหล่อหลอมให้ใจของคุณ งามดังทองคำล้ำค่าเช่นเดียวกับ....
ความงามบริสุทธิ์ใสของธรรมชาติดาษดา
ที่รายล้อมรอบตัวคุณ...
. 

 ความยากลำบาก มิเคยกัดกร่อนใจดวงดีนี้
ให้สิ้นหวัง ท้อแท้ ยอมแพ้พ่าย ไร้สิ้นกำลังใจ.....   
คุณเติบโต....มาในวัยเยาว์ ด้วยชีวีดวงนี้
ที่เป็นเกษตรกร แบบพอเพียง 
ก่อนวันนี้ที่กำลังแพร่หลาย  
คุณเฝ้าเลี้ยง ไก่ เพื่อรอไข่ 
ที่พอจะได้นำมาบำรุงร่างกายที่ผอมเกร็ง 
ให้พอมีเรี่ยวแรง ร่ำเรียน...  เขียนอ่าน ....

.คุณเล่าว่าทุกวัน...
คุณจะตักบาตรโดยแบ่งไข่ใส่ถวายให้พระ...
ที่ทุกวันพระมิมองก็เดารู้ดูออกว่า ไข่อีกแล้ว...เป็นปี ..และหลายปี.
.ด้วยจิตศรัทธา ตามประสายากมากน้ำใจงามของชาวชนบท  

คุณเลี้ยงหมู....ก่อนซีพีมีโครงการ......เสียอีก......  
เพื่อขาย เอาเงินเป็นค่าเล่าเรียน.....
หมูเติบโตพอดี ราวรู้หน้าที่ เมื่อถึงเวลา...ค่าเทอม....... 
 

คุณมีรองเท้าคู่เดียว ปากอ้า แย้มยิ้ม คู่ใจ
ที่ต้องคล้องคอไว้ พอใกล้ถึงโรงเรียนค่อยสวมใส่
 เพราะเดินไปตามคันนา หน้าฝนหลายกิโล 
รองเท้าจึงถูกคนถนอมกล่อมเกลี้ยง ให้ทนใช้งานนานปี ...... 

คุณเรียนดี มีสมองเลิศล้ำ 
คงด้วยบุญหนุนนำจากผลของจิตดี..
ที่ชอบทำบุญตักบาตร..ด้วยไข่กระมัง.......  
**********
 เงินไม่งามตามฝัน และหวัง ดังตั้งใจใฝ่ดี ไปให้ถึงโรงเรียนนายร้อย......  
จึงต้องค่อยๆไต่เต้าจากโรงเรียน พลตำรวจ..
มีที่พักอาหารพร้อม ยอมสู้ทน...... 
 

จบแล้ว ทำงาน หนักเอาเบาสู้ มิรู้ถอย
 ด้วยใจดวงดี ที่ยิ่งกว่าเพชรล้ำค่า........  
เรียน.....เรียน.....และเรียน.....

สามคำนี้ แสนสั้นแต่ต้องฝ่าฟัน หลายปี หลายรูปแบบ  
อย่างทนทุกข์ยาก อดมื้อกินมื้อ 
มีแต่มือและสมองพร้อมด้วยดวงใจ
ที่จะไขว่คว้า ให้ถึงดวงดาว พราวพรายแสง 
ที่เฝ้านำทางสว่างกระจ่างใจราวแสงเพชร....ให้สู้ทน...  
เพื่อฝึกปรือวิทยายุทธิ์ให้เลิศล้ำ...
นำมาสู้ สู่สมรภูมิ แห่งชีวิตจริง ที่ยิ่งกว่านิยาย.....

 จนได้ปริญญาตรี และมีปริญญาโทจากจุฬา..
มาประดับเกียรติ ประดับใจ และไม่นาน 
หลายปริญญาตามมา จากหลายสถาบัน....
 

 ณ.....วันนี้....นอกจากดาวบนบ่า
 คุณยังได้มงกุฏล้ำค่ายิ่งกว่าเพชรพราว ครอบดาวมาด้วย.......  
เป็นรางวัลแห่งชีวิตนี้
ที่เฝ้าพากเพียร เจียรนัย
ให้ใจงามกร้าวแกร่ง มากค่ายิ่งกว่าเพชรใด....
 

เหนือทุกสิ่ง สูงล้น มากค่า เป็นดั่งเกียรติยศ เกียรติประวัติ 
ให้แก่ตัวเอง ครอบครัว และวงศ์ตระกูล  
ที่แสนจะภาคภูมิใจ 
และเพื่อสืบทอดให้ขานไขจำจดชั่วลูกหลาน มิรู้สิ้น........  
 ฉันภูมิใจ ในตัวคุณ...

และคิดว่านาทีสูงค่าและเป็นสิริมงคลสุงสุดเหนือชีวิตนี้ทั้งชีวิตคือ.......   
นาทีที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 
ได้ทรงใช้กระบี่แตะลงบนบ่า ทั้งสองข้างของคุณ...  
และคุณได้รับพระราชทานยศเป็นนายพลคนดี...
ของแผ่นดินไทยเรานี้ที่รักยิ่งชีวิต.......  

นาทีที่..ยิ่งกว่าทอง...ยิ่งกว่าเพชร....
นาทีแห่งประวัติศาสตร์
ที่ต้องแลกมาด้วยการเพียรสร้างคุณงามความดี
ที่มิมีสิ่งใดเทียบค่าได้.....

นาทีที่คุณและครอบครัวของเราจะจำจดไว้จนกว่าชีวิตนี้จะหาไม่...........  
 
คุณคงคิดว่า ชีวิตนี้คุ้มเกินคุ้ม 
จากลูกชาวนาคนยาก ที่สู้ด้วยใจดังเพชร......
ที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย  ในผืนแผ่นดินไทย 
ได้รับใช้ชาติ อย่างมีเกียรติ อย่างลูกผู้ชาย 
ที่ยอมพลีชีพชอบเพื่อมาตุภูมิ  แผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง 
ที่เทิดไว้เหนือเกล้า....

 และฉันรู้.....ดวงใจ คุณมอบให้ฉัน 
และอีกสองดวงใจนี้ที่เคียงครอง 
จับจองหมดทั้งสี่ห้องหัวใจ  
อย่างลูกผู้ชายคนดีที่มีความรับผิดชอบ เฉกเช่นกัน....
...   

เหนือสิ่งใด....เหนือเกียรติยศ เหนือทุกสิ่ง...
สิ่งที่คุณเคยบอก ว่าคุณแสนภาคภูมิใจในชีวิตนี้  อย่างที่สุด 
และมีความสุขทุกครั้งครายามที่ระลึกถึง....คือ......

การได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม 
ให้เป็นนายตำรวจราชสำนักเวร..... 
 ที่ได้ ปฏิบัติหน้าที่รับใช้สนองเบื้องพระยุคลบาท 
ได้มีโอกาสเข้าเวรวัง 
และติดตามเสด็จยามแปรพระราชฐาน.....เพื่อทรงงาน....

ได้เห็นและรับรู้ว่าพระผู้เปรียบประดุจดังพลังแผ่นดิน 
 และเปรียบประดุจดังดวงใจไทยทั้งชาตินั้น 
ได้ทรงยอมอุทิศพระวรกาย อุทิศหยาดพระเสโท 
ทุกหยาดหยดที่มากค่า ยิ่งกว่าหยาดเพชรล้ำค่า 
เพื่อหยดหยาดรินรดให้ พสกนิกร และพสุธานี้
 ที่ชื่อว่าไทย ได้ชื่นฉ่ำดำรงรอด ปลอดภัย.......ชั่วกาลนาน.....

คุณที่รัก....ฉันแสนสุข...
และแสนภาคภูมิใจที่ได้เลือกคุณ ดังเพชรน้ำงาม
มาเป็นคู่เคียงครอง ประดับใจ...ประดับครอบครัวของเรา.......  
คุณคือตำนาน ของเพชรแท้มากค่า 
ที่เฝ้าเพียรเจียรนัยชีวิตให้ยังประโยชน์
ทั้งต่อ ตัวเอง  ต่อครอบครัว และต่อสังคมส่วนรวม.....
 

 คุณคือ แบบอย่างของ นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่
 ผู้มีใจกร้าวแกร่งแข็งยิ่งกว่าเพชร.......  
เพื่อสืบทอด สืบสาน สร้างคุณงามความดี 
ให้สมกับที่เกิดมาชาติหนึ่งนี้...

ที่ควรใช้เวลานาทีอย่างมีค่า
ดังพระราชดำรัส สอนใจของสมเด็จย่า 
ที่ทรงประทานแก่คนไทยแก่ใจทุกดวง 
ให้สืบสานปณิธาณแห่งการยังประโยชน์
ต่อเพื่อนมนุษย์ร่วมแผ่นดินที่ยังทุกข์ทนยากมากมายนัก 
ที่รอการแบ่งปัน และการเสียสละ....

ฉันอยากบอกคุณ อีกสักนิดว่า.......  ระหว่างเรา .....
เพชรวันหมั้น....วันแต่งงาน...วันหวานใดใด..
.ก็คงไม่มากค่าสูงส่งเหนือเกล้าเหนือกระหม่อม 
เป็นดังมงคลยอดยิ่งแก่วงศ์ตระกูลของเรา..... เท่ากับ.....

พระพุทธรูปเลี่ยมทอง หลวงปู่ทวด... .
ที่ได้รับพระราชทาน
จากพระหัตถ์ของ สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ....  
ณ....ตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์....
  

ที่เราสอง.......
คิดว่าคือเพชรประดับใจ ประดับเส้นทางชีวิต 
นำทางให้สว่างไสว..ไม่ท้อถอยคอยสร้างแต่คุณงามความดี 
จนกว่าชีวิตนี้จะสิ้น...นะยอดรัก
*************    

*รจนาจากเรื่องจริงมิ่งขวัญมิ่งมงคล
แทนใจพี่สาว
ที่พุดพัดชาแสนศรัทธารักค่ะ
ความจริงอันสูงสุด
ที่เทิดเหนือเกล้าเหนือกระหม่อม
แห่งครอบครัวเรา..
มอบให้..
แด่พี่สาวคนดี 
และแด่พี่เขยที่แสนรักและภาคภูมิใจ*