หัวใจสะออนอ้อนหารัก

สาวบ้านนา

หัวใจสะออนอ้อนหารัก
ทุกวัน..สาวนา..จะตื่นนอนยามค่อนมืด 
เวลาที่นกร้องจุ๊บจิ๊บระงม 
ราวนาฬิกาปลุกจากไพรพง.. 
หวานระเรื่อยระรินไหล..
ให้ใจดวงละมุน  ตื่นจากหลับไหล..
ค่อยๆลืมตางาม....

สะท้อนแสงดาว 
ที่ยังส่องแสงสุกใสสกาวเต็มอ้อมฟ้า... 
จันทร์เสี้ยวยังนอนตะแคงขี้เกียจแขวนฟ้า 
ดูนวลเศร้างามเยียบเย็น..  ..

ตะวันเรื่อเรืองจะชักรถช้าๆ 
โผล่พ้นทิวไม้ ทายทักท้องฟ้า 
 ผ่านหมอกหม่นเมฆหมองละอองหยาดน้ำค้าง 
 ขับผืนฟ้ากำมะหยี่สีเข้ม.. 
สาดแสงสีส้มทองอมชมพูพราวราวเรียวรุ้งแสนงาม. ..

อาทิตย์แรกแย้ม..
กำลังสาดฝีแปรงด้วยสีธรรมชาติ  
อย่างอ่อนหวานละมุนละไม 
ปลุกทุกดวงใจ..ให้ตื่นจากฝันดี.. 
นกกาโผผินบินโฉบเหยื่อ..
เริงร่าหยอกล้อสายลมพัดพลิ้วไหว  

เย็นระรื่นกับฟ้าสว่างนวลตา..สะอาดหอม.....  
สาวนาเปิดวิทยุทรานซิสเตอร์.และขอมอบให้ทุกดวงใจ
ที่กำลังรานร้าวเศร้าหมอง..
กับรักนี้ที่หนีไม่พ้น  
และแด่คนพิเศษ...... 
ที่กำลังสารภาพว่า..
หัวใจสะออนอ้อนหารักจนอกหักดังเป๊าะ.. 
ชัยชนะ..คนดี..ที่ชีวีช่างบอบบาง
ไม่สมกับชื่อเอาเสียเลย ..

ไฉนเลย จะรอดพ้น..เรื่องรักธรรมดาๆโลก 
 เฉกเช่นกัน นะสุภาพบุรุษใจซื่อถือรักแท้ 
ไร้เกมกล..มีเพียงใจจริงจริงใจ..เดิมพัน เพียงนั้น..
 สงสัยต้องบอกว่า..ให้หาไยเหล็ก
หรือไม่ก็เหล็กข้ออ้อยมาเสริมหัวใจ..เสียที 
เผื่อจะได้ไม่สะออนอ้อนผิดฝาผิดตัวอีกนะนี่..นะจ๊ะ. ..

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5439
 อกหักก็รักไม่ลืม   
สันติ ดวงสว่าง : : Key Dm  
ถึงแม้อกหัก ก็รักไม่ลืม
รักเราเคย ดูดดื่ม
จะลืม เธอได้ ไฉน
ต้นรัก ดินแรก
แตกกอ ชูช่อ ผลิใบ
ถึงเธอไป มีใหม่
ช้ำใจ ก็ยังรัก เธอ
ถึงแม้อกหัก ก็รักไม่คลาย
ถึง เป็นไปไม่ได้
ยัง รักเธอเสมอ
รักเรา คงมั่น
ดั่งจันทร์คู่ฟ้า เลิศเลอ
เหมือน ปิดใบโปรสเตอร์
แกะดูรู้ มีรอยกาว
ฟ้า เปลี่ยนสีเหมือนมีจันทรา
คน เปลี่ยนหน้า
เมิ่อเงินโน้มน้าว
ละครของโลก
บทโศรก เขามอบให้เรา
ดัง นิยายน้ำเน่า
ทน ปวดร้าว เรื่อยมา
ถึงแม้อกหัก ยังรักไม่คลาย
ถึง เป็นไปไม่ได้
ใจก็ยัง ห่วงหา
ร้อยพัน คำกล่าว
ผู้หญิง ไม่เล้าโลกา
ไม่ไร้ เท่าใบพุธทรา
แต่ฉันนั้นมีเพียง เธอ
  
ถึงแม้อกหัก
ยังรักไม่คลาย
ถึง เป็นไปไม่ได้
ใจก็ยัง ห่วงหา
ร้อยพัน คำกล่าว
ผู้หญิง ไม่เล้าโลกา
ไม่ไร้ เท่าใบพุธทรา
แต่ฉันนั้นมีเพียง เธอ... 
...............  

ฟังแล้ว..คงดีขึ้นนะ 
อย่าบอกอีกนะว่าเพลงเชย. .
เพราะคำว่าเชยไม่มีในพจนานุกรมคนรักเพลง  
เพลงเก่าแสนดีมีเนื้อร้อง พราวเพริศพริ้งทำนองกินใจนั้น  
นับวันหายากยิ่งขึ้นทุกที   ....  

ก็เหมือนหาผู้หญิงมุ่นเกลียวผม 
งามเลื่อมพราวราวสายไหม เสียบปิ่นปัก 
นั่งทอผ้ากับหูกงาม ท่ามกลางแสงตะเกียงริบหรี่  
ใต้ถุนเรือนไทยในบ้านสวน ที่นับวันหายากยิ่งนัก...
เป็นงามง่ายคลาสสิค เหมือนของทำมือ  
ที่มีชิ้นเดียวอันเดียวพิเศษพิสุทธิ์ 
เลอล้ำค่ายิ่งกว่า.. งม..หาเพชรในมหาสมุทร ยังไงยังงั้นเลยนะ..  

เอาละขอย้วยมา..เขียนเรื่องละมุนต่อดีกว่า 
แบบสาวนาไงที่อาจจะสูญพันธุ์ในไม่ช้าเช่นกันที่ชอบฝัน 
ให้นางเอกงามง่ายติดดินพอกันไง..ละจ๊ะ. 
ต่อเข้าเรื่องนะที่รักทุกดวงใจ.... 
 ฟังเพลงเพราะๆแล้วสาวนา..
จะทำอาหารเช้าง่ายๆ ดื่มน้ำขิง สักแก้ว... 
แล้วเดินออกไปย่ำหยาดละอองน้ำค้างพราวริมชายทุ่ง.. 
พร้อมเด็ดดอกไม้ที่รายรอบชายคากระท่อมริมรั้ว

ดอกชบาแดงแรงร้อน ส้มจัดจ้า บานแฉ่งอวดแข่งกันงาม.. 
เข็มขาว เข็มแดง..มาแซมซ่อนหวาน 
ใส่ใบตองจัดจ้าเสียบแซมแจกันดินเผา
ไว้บนโต๊ะไม้ไผ่อาหารเช้า 
แกล้มนัยน์ตาพาให้ชิวหา
มีอารมณ์เบิกบานเจริญอาหารเสียไม่มี..  
เป็นวิถีชีวิตอิงอ้อนธรรมชาติงามง่าย... 
ทำให้รู้สึกสุขสงบ อย่างเหลือเกิน.. 
ราวมีดอกไม้ในดวงใจผุดพร่างงอกงามทุกวัน   

ให้ดวงใจสาวนารอรับอรุณรุ่งเบิกฟ้า 
ให้มีวัน แสนดี แสนงาม แสนสุขซึ้งตรึงดวงใจ  
ให้ใสงาม ไหวหวามละมุนไหวละไมฝัน 
ลึกล้ำด่ำดื่ม..ชื่นใจ..ถึงไหนไหน.. 
เพียงเปิดใจเป็นให้เห็นงามง่ายต่อทุกสรรพสิ่งที่รายล้อมชีวิตเรา   
สาวนา..คิดว่า..ชีวิตผู้คน..
ทุกวันนี้ ฝืนวิถีทางธรรมชาติ.. 
ยามนอนไม่นอน..หลงทางอยู่ในโลกเงียบงาม  
บ้างก็เป็นชีวิตกลางคืนที่เร่าร้อนหลงแสงสีพรางตา 
พาให้ติดกับ ติดใจ  

บ้างก็เพื่องาน..
เพื่อให้ดอกไม้ความคิดได้เบ่งบาน. 
เพื่อทำงานที่รัก..ที่อยากเขียนอยากทำ
 หรือแม้แต่ท่องอยู่ในโลกอินเตอร์อะไรนะเนตเนต..จนย่ำรุ่ง.. 
จนนาฬิกาแห่งชีวิต..ผิดเพี้ยนไป..
กลายเป็นนกฮูกตาโต ตาค้าง. 
หรือราวมนุษย์ค้างคาวที่รอล่าเหยื่อยามกลางคืน.
ไฉนกันจึงฉะนั้นฉนี้แล.  
เป็นความแปลกปลอม..ย้อมใจ 
เปลี่ยนวิถี..ดำรง.. 
ที่จะค่อยๆทำร้ายร่างเราทีละน้อยโดยมิรู้ตัว ...  
มิช้านาน..ชีวิตที่เบ่งบาน สดชื่น  
ก็จะเหี่ยวเฉาร่วงโรยราวดอกไม้ต้นไม้ได้น้ำผิดเวลา 
เป็นปัญหาพันพัว เป็นลูกโซ่ 
ให้วงจรชีวิตผิดธรรมชาติ  
และแคระแกรน..ในที่สุด..  

ชีวิตต้องการความสดชื่นรื่นฉ่ำ พลังสด 
จากธรรมชาติยามเช้า 
ให้แสงแดดอ่อนอุ่นละมุนหวาน ผ่านม่ามเมฆ..
กับสายลมเอื่อยอ่อนระรินไหว  
พาให้มีพลังใจ พลังฝัน พลังสู้ชีวิตในยามกลางวัน
ให้ต้นไม้แห่งชีวัน..ได้งอกงามหยั่งรากฝังลึก  
อย่างเข้าถึงวิถีธรรมะ..ธรรมชาติ ธรรมดาๆ..  
พลังงามเงียบในยามกลางคืนนั้น 
เป็นพลังให้เรายึดติด..
 เราคิดว่า..ดอกไม้ทางความคิดจะผุดช่อ
ละออหวานบานพราวพร่าง ได้ดีกว่า..

แต่หาตระหนักมั้ยว่า.. 
ร่างกาย หัวใจ สมองและสองมือที่ล้ามาทั้งวันนั้น 
มันเพรียกหาการพักผ่อน นอนหลับให้อิ่มเต็ม 
ให้เอิบงามตามนาฬิกาโลก 
มิใช่ฝืนทวน ย้อนเข็ม ผิดธรรมชาติ..
และจะกลายกล้ำทำร้ายร่างเราในที่สุด 
หากใจเราหยุดไม่เป็น..  
เปิดใจดวงงาม เปิดจิตวิญญาณ..
ฝึกจริตเสียใหม่ หากไม่จำเป็น 
ยกเว้นผู้ประกอบสัมมาชีพ 
หาเลี้ยงชีวียามค่ำ ที่หลีกเลี่ยงไม่พ้น.. 
นอนหัวค่ำ..ตื่นเช้า..ให้ร่างร้าว ได้ผ่อนพักอิ่มเต็ม..  
ไม่ฝืนสังขาร ให้ยาวยืนในคืนค่ำ
ที่น่าไหลหลงกับโลกไซเบอร์ไซบ้ามากจนเกินไป 
 
ฝึกหัวใจให้เคารพความเป็นไปของวิถีธรรมชาติ  
แล้วงามง่ายจะเบ่งบานมาแทนที่ 
ให้วันแสนดี..คลี่ยาว 
ให้มีพลังสร้างสรร ทำสิ่งดีดี มากมี  
ที่มิได้ทำร้ายร่างและหัวใจเราเอง  
รับสิ่งแสนดี รับวิถีงาม 
รับความเงียบความสงบ.. 
ค้นให้พบจิตวิญญาณ ที่จะเข้าใจวิถีทางแห่งตน 
ที่พลีพร้อม น้อมรับ สอดคล้องประสานกับวิถีโลก  
วิถีแห่งธรรมชาตินั้น ที่ดำรงมาช้านาน 
ให้มวลหมู่มนุษย์..ได้ฝันดี..  
ให้ชีวี เรารู้อยู่ รู้ตื่น รู้เบิกบาน 
ดังบัวน้อยที่บานลอยเหนือพื้นน้ำ 
 มิตกเป็นเหยื่อเต่าตม 

ขอให้ดวงใจในฝันทุกดวง  
ที่สาวนาห่วงใย ได้รับพลังสดจาก 
ดวงตะวันที่สาดแสงมา
เพื่อก่อเกิดพลังฝัน 
พลังสร้างสรร พลังเตือนใจ ...เตือนตนว่า.. 
ชีวิตนี้ มีมืดแล้วสว่าง มีกลางวันไว้ทำงาน  
มีกลางคืนไว้พักผ่อนนะคนดี.. 
 
ปิดท้ายด้วยบทเพลงเพลงนี้... 
.ลาก่อนความรัก..มอบให้คนดีอีกรอบนะคะ.. 
เพราะฟังเองแล้วซึ้งแซ่บสุดทนเลยจ้า  

ลาก่อน...ความรักที่ฉันเคยมี 
ลาก่อน...ความดีที่ฉันเคยหวัง 
ลาก่อน...ความทุกข์ที่สุมประดัง 
ลาก่อน...เพราะความหวังมลาย......  
ลืมเถิด...ดวงใจที่ไร้ความรัก 
ลืมเถิด...ใจภักดิ์ที่มักแหนงหน่าย 
ลืมเถิด...ความฝันที่มันลืมง่าย 
ลืมเถิด...ความหมายที่กลายอาดูร..  
เธอมีความสวยและรวยคนรัก 
ฉันมีใจภักดิ์และรักเทิดทูน 
เธอมีความรู้ที่คนเกื้อกูล 
ฉันจึงต้องสูญสิ้นศรัทธา..  
ลาก่อน...ความรักจากเธอคนดี 
ลาก่อน...ชาตินี้สิ้นเสน่หา 
ลาก่อน...ความฝันวิมานโสภา 
ลาก่อน...จนกว่าชีวามลาย..