ทุ่งรวงทองระบัดใบไกวรวงฝัน พรายพระจันทร์ต้องรวงข้าวพราวพลิ้วไหว ลมหอมงามยามราตรีพัดผ่านไป ระริกไหวทะเลข้าวราวทองทา... หุบเขาเขียวเรียวหม่นฝนสั่งฟ้า วสันต์ลาพาดวงใจใครห่วงหา ดูเดือนเสี้ยวเกี่ยวใจใครจากลา. เสี้ยวค้างฟ้าคือเสี้ยวจันทร์ฝันฝากไพร... เพียงเสี้ยวใจไหวครองเศร้าร้าวหม่นหมอง คนเคยปองครองคู่อยู่หนไหน นกขมิ้นไม่คืนคอนร่อนเร่ไป สะเทือนใจไม่กลับมาในราตรี.... อรุณแรกแทรกลมหนาวแผ่วผ่านผิว ใจปลิดปลิวขวัญเคว้งคว้างร้างแรมหนี แก้วร่วงกราวพราวพื้นพ้อคนดี คิมหันต์นี้ชีวีช้ำย้ำ...หนาวเดียว... เส้นทางสายใหม่สายไหมสายสีทองของนาข้าวลบรานร้าวใจยามเดินทางไกลไปจากเมืองหลวง..เมืองลวง.. ดูเดือนเสี้ยวแล้วเกี่ยวใจให้คิดถึงน้องเสี้ยว..ที่เคยเป็นหนึ่งในใจในไทยโพเอมนะคะ ฝากใจไปกับดาวเดือนนะว่าคิดถึงและคิดถึง..
12 พฤศจิกายน 2546 21:32 น. - comment id 180925
เศร้าค่ะ
12 พฤศจิกายน 2546 23:23 น. - comment id 180947
ข้าวคอยเคียว เกี่ยวรวง ทรวงสะอื้น นับวันคืน เธอจากไกล ให้โศกศัลย์ คราหน้าหนาว เหงาละเมอ เพ้อรำพัน รอคอยวัน จันทร์เสี้ยว เกี่ยวใจคืน
13 พฤศจิกายน 2546 02:12 น. - comment id 181011
ดูจันทร์เสี้ยว แล้วเปล่าเปลี่ยวง่อยเหงา คงเหมือนดั่งตัวเรา มีเสี้ยวเงาแห่งตัวใคร ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
13 พฤศจิกายน 2546 13:49 น. - comment id 181141
จันทร์งานถามฟ้าช่วยบอก ความคิดถึงช่วยส่งออกไปได้ไหม สายลมแผ่วแว่วถามไป ลำนำใสกวีหวานมารำพรรณ