กี่ดอกไม้ใบตองต้องร้องไห้

พุด

กี่ดอกไม้!
สายชลใบตองต้องร้องไห้!
************

กี่ดอกไม้ใบตองต้องร้องไห้
กี่เงินใช้สายชลพร้อมเน่าเหม็น
กี่ความรักโยนทิ้งสู่ธารเย็น
กี่ทุกข์เข็ญไหว้วอนชลปนเปื้อนใจ..
กี่หัวใจไม่รับรู้โลกหมุนเปลี่ยน
กี่คนเวียนทำลายแม่น้ำใส
กี่คราแล้วธรรมชาติให้บทเรียนใจ
กี่หัวใจจะไตร่ตรองมองเห็นธรรม.....(ธรรมชาติ)

กี่ความทุกข์ทิ้งชลใช่ทางออก
กี่ช้ำชอกอยู่ที่ใจฝึกไม่ช้ำ
กี่ปากว่าตาขยิบรักธรรมชาติละมุนพร่ำ
กี่ระกำย่ำยีมิรู้คุณ..
กี่กระทงลงน้ำแล้วหายวับ
กี่เทียนดับสะท้อนสุขนาทีหมุน
กี่ทำลายแม่คงคาไม่การุณย์
กี่ปีหมุนผิดทางห่างโลกจริง..

วอนรักน้ำดินฟ้าอย่าหลงผิด
ถนอมสนิทโลกแสนงามห่วงทุกสิ่ง
ธรรมชาติวาดฝันฉันเธอรู้รักยิ่ง
มนุษย์คือสิ่งทำลายยับหรือกลับใจ..รักษ์โลกเรา!


พุดขอฝากข้อคิดเตือนใจด้วยรักปรารถนาดี
จากใจถึงใจ..ทุกดวงใจ
ในร่มรักเรือนไทยริมฝั่งชลของเรานะคะ..ว่า
ณ..นาทีนี้นะวันนี้
โลกเราเปลี่ยนไปแล้ว
จงให้ความเป็นธรรมแก่ธรรมชาติ
เรียนรู้รักรู้ธรรมจากบทเรียนธรรมชาติ
ที่เฝ้าเพียรสอนใจเรียกร้องเรานานมาหลายคราครั้ง

ค่ะหากเราเปิดใจคิดเป็นคิดได้คงเข้าใจนะคะว่า
ธรรมชาติอยู่ส่วนธรรมชาติมาแต่ดั้งเดิม
มีเราคือมนุษย์เพิ่มเติมขึ้นมามากมายนับพันล้าน
มาพล่าผลาญเบียดเบียนทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม
มิรู้คุณมิรู้ค่ามิได้มาฝากร่างรักพักพิงใจแบบทะนุถนอมงามให้ยาวยืน
ให้โลกสะล้างพร่างพราวมีน้ำฟ้าปลาดาว..อย่างเพื่อนพึ่งพาพึ่งพิง

และแน่นอนค่ะที่..
พุด..รักประเพณีไทยลอยกระทง จุดเทียนเล่นไฟ
ยิ่งในฐานะคนมีหัวใจดวงละมุนกรุ่นกลิ่นหอมกำจาย
ของมวลดอกไม้สายธารหวานพระจันทร์
..
ย่อมฝันอยากเห็นงามนั้น
ตราตรึงตระการตาตระการใจไปตราบชั่วกาล
และยิ่งจะหวานหอมในใจดวงรักนี้
หากมีใครสักคนร่วมด้วยช่วยกันส่งกระทง
ด้วยแรงรักแรงอธิษฐานจิตอธิษฐานใจว่าชาติไหนไหน
ให้เราได้มารักกันได้ครองคู่กันนิรันดร.......


และพุดถึงมิได้เขียนบทกวีบทนี้
เพี่อปรารถนาแอนตี้ประเพณีแสนดีแสนงามนี้ของไทยเรา
พุด..อยากให้ประเพณีงามจรัสใจในคืนเพ็ญเด่นดวงยังดำรงอยู่
ให้คู่หนุ่มสาวได้เคล้าคลึงคลอพลอดพะนอรัก
อย่างวาบหวามท่ามกลางพรายพระจันทร์หยาดหวาน
กับการได้อนุรักษ์สืบสานงามมั่นงามฝันนี้
ไว้ให้ลูกหลานได้บานเบิกใจไปกับ
งามพระจันทร์ สายน้ำนิรันดร์และเสียงเพลงฝันฝันฝัน
ลอยลอยลอยกระทงทั่วคุ้งน้ำ..

พุด..
เพียงแค่อยากให้..ประเพณีนี้รักษาไว้เพียงบางพื้นที่
เช่นที่สุโขทัย..เพื่อไม่ต้องทำลายสิ่งแวดล้อมมากไปค่ะ
และหากดีก็ต้องดูแลรักษาลำคลอง
หากว่าเราต้องใช้..นะคะ
ก็หวังว่าคงเข้าใจหัวใจพุดพัดชานะคะ..
ด้วยรักล้นทรวง
และด้วยห่วงใยรักษ์โลกเราอยากให้เนานาน..ชั่วกาลกัปป์ค่ะ