http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2940 ....... ดอกพุดตานหวานละออล้อพรายฝน ปลอบกมลพุดพัดชาอย่าใจหาย พุดตานสอนวอนว่าอย่าเดียวดาย ดั่งดอกไม้บานพ้อล้อโลกลวง.. ดอกพุดซ้อนซ่อนบังใบไม่แย้มเผยอ หลงละเมอบอกกับใจไม่ห่วงหวง ดอกรักซ้อนซ่อนรักมากล้นทรวง เลยลาร่วงพื้นพราวราวถอดใจ ดอกจำปีบานทั้งปีเศร้าทั้งชาติ ดอกฉลาดบานสอนใจอย่าหลงใหล ดอกลั่นทมทิ้งตรอมตรมสลัดใบ ดอกดวงใจลั่นดาลรักสลักตรึง! และ จากน้ำใจใสเย็น..ในเรื่องฉันมิใช่นางเอกค่ะ พุดพัดชา.. ตื่นมาตอนฟ้าสางน้ำค้างพรมตามเคยค่ะ เช้านี้.. อากาศที่นี่หนาวนิดนิด วสันต์พร่างหน่อยๆ เลยคิดถึงทางเหนือบ้านเราอากาศคงสดชื่นมาก อยากไปเที่ยวในป่าในดอย..ก็ไม่เคยได้ไปไหนเลยจ๊ะ และที่ทำให้หัวใจสดชื่นเช้านี้ ก็เพราะมีแค่สิ่งเล็กๆดอกไม้เล็กๆสักดอกก็พอเพียงก็เพียงพอ ในชายคาแห่งรักนี้ ที่คลี่กลีบหวานบานรับใจดวงร้าวเศร้าตลอดปีตลอดชาติของพุดพัดชา.. เช้านี้ดอกพุดตานกำลังบานค่ะ คลี่กลีบพราวนวลใจ..บอบบางละออใจมาก พาให้คิดถึงบทกวี พุดตานของคุณเวทย์ และพุดพัดชาอยากเขียนสักบท.. เพื่ออุทิศให้พุดตานบานเช้า.. ที่ราวรู้ใจพุดพัดชาประโลมใจพุดพัดชาในนาทีนี้ค่ะ ............. ค้างคาวพี่พุดซึ้งใจและโดนใจจึงนำมาแปะแล้วนะคะ ขอบคุณ เขียนงานงามเยอะหน่อยนะชอบและรอรักที่จะอ่านค่ะ.. ........ ทิ๊กกี้.. กาแฟหนึ่งถ้วยเหมือนกันทุกเช้าทั้งๆรู้ น่าจะเป็นน้ำผลไม้ได้แล้ว.. พุด..ชื่นชมความเข้มแข็งของทิ๊กกี้เทพีหัวใจสิงห์ พุด..ภาวนาและขอให้เพื่อนมีทางออกในเรื่องงาน. .ภาวนาสวดมนต์ให้และเชื่อหากเราเป็นคนดี ทุกทีไปทุกที่ไปจะมีใครสักคนมาโอบอุ้ม ให้ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้.. เชื่อเถอะนะ.. อย่างมากก็ตามพุดไปอยู่เกาะดีไหมไปนะในไม่ช้านี้แล้ว นะ อิม.. พี่พุด..ว่าระหว่างเรามอร์แอนมอร์ ความรักความเข้าใจความซึ้งใจ..ไม่ต้องพรรณนานะคะ .... น้องเรนน้อย.. นับวันน้องก็ยิ่งทำให้พี่พี่ทึ่ง และซึ้งใจในความเดียงสา ที่มากล้นค่าน้ำใจประโลมใจพวกพี่พี่ โดยเฉพาะพี่พุดที่อายุสมองราว จะหยุดลงตรงที่15ตลอดเวลาเลยค่ะ ยามอยูในโลกเนต เฮ้อ! ที่จนป่านนี้ยังไม่คิดจะลืมตาตื่น มาจากโลกฝันอันแสนงามเอาเสียเลย.. ตลกดีไหม? หรือว่าพยายามรักเข้าใจพี่พุดกันจนตลกไม่ออก..แล้วคะ.. ยังไงๆพุดพัดชาก็รักเรือนไทยร่มรักเรือนใจแห่งพวกเรา ที่ได้มาสามันคีรวมรักระบายใจ ได้มาแบ่งฝันปันใจทั้งทุกข์สุขกันมายาวยืนแล้วนะคะ และ.. พุด..เคยบอกบางคนว่า เราโชคดีนักหนาที่มาตรแม้นว่า โลกอารยะภายนอกและโลกจริงบางเรื่องราว จะทำให้หัวใจของเราเจ็บปวดปานใด เราทุกดวงใจก็ยังมี ณ.ที่หนึ่งนี้...ที่จะมาซุกซบ ในอ้อมอกอ้อมใจกันและกัน ได้มาแชร์ฝันแชร์น้ำใจ เพื่อหาญกล้าพาพลังใจน้ำใจใสพร่างสวย ออกไปสู้โลกอีกครั้งอีกครา และ จนกว่าจะชีวาจะลาลับ... ให้ได้พักพิงกับ โลกใบเล็กนี้.. และ พุดพัดชาเฝ้าเพียร ขอให้คนดีทุกคนพยายาม ถนอมใจช่วยกันสรรสร้างสานฝัน เก็บโลกแสนสุขนี้ไว้ให้เราทุกๆคนทุกๆดวงใจ . ดั่งธารน้ำใส.เอาไว้ดื่มกิน ยามสิ้นหวังยามแห้งกระหายใจ นะคะ และนี่คือความในใจ จากพุดพัดชาผู้ยาวย้วยสวยน้อยค่ะ และด้วยรักและซาบซึ้งใจจนน้ำตาซึมค่ะ
23 ตุลาคม 2546 09:17 น. - comment id 175649
รักเอ๋ย รักข้า คิดยิ่งเหมือนพา กังวลอุรา หวนไห้ เดี๋ยวรัก ก็ชื่นฉ่ำใจ เดี๋ยวรักก็จากไปไกล ไม่เคยสดใส จีรัง รักเอ๋ย รักข้า ครั้งแรกรักมา เหมือนดังผกา สพรั่ง ดูรัก เจ้าช่างจริงจัง แสนชื่นชุ่มฉ่ำประดัง แทรกมนต์ที่ขลังอาจินต์ รักเอยรักจงอย่าเฉย แรมไกล รักเจ้าโปรดเห็นดวงใจ หวนไห้ถวิล น้ำตา ร่วงริน ท่วมฟ้า ท่วมดิน ไม่อยากจะกินจะนอน รักเอ๋ย รักข้า เคล้าด้วยน้ำตา หรือน้ำผึ้งพาใจอ่อน บางครั้ง รักเจ้ารุ่มร้อน เดี๋ยวรัก ก็จากก็จร อกเอ๋ย สะท้อนดวงใจ รักเอยรักจงอย่าเฉย แรมไกล รักเจ้าโปรดเห็นดวงใจ หวนไห้ถวิล น้ำตา ร่วงริน ท่วมฟ้า ท่วมดิน ไม่อยากจะกินจะนอน รักเอ๋ย รักข้า เคล้าด้วยน้ำตา หรือน้ำผึ้งพาใจอ่อน บางครั้ง รักเจ้ารุ่มร้อน เดี๋ยวรัก ก็จากก็จร อกเอ๋ย สะท้อนดวงใจ...
23 ตุลาคม 2546 09:46 น. - comment id 175650
น้องเรน... พี่พุดไม่มีวันเบื่อน้องแน่นอนค่ะ ใครจะเบื่อคนน่ารักช่างเจรจาได้ลงละคะ.. และเก่งด้วย ในงานน้องแฝงความคิดเฉียบคมมากค่ะ วันเวลาแสนดีนี้ พี่พุดไม่อยากให้ผ่านไปจากดวงใจใสพิสุทธิ์ของน้องน้อยเลยค่ะเพราะนับวันจะหายากยิ่ง..กับโลกสับสนอลวลอลเวงนี้ค่ะ ยืนยันระหว่างเรา..ไม่มีอะไรที่พี่พุดจะสิ้นรักและเบื่อน้องนะคะ.. ......... ลำน้ำน่าน... ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง.. ...... อิม.. เขียนให้พี่พุดหรือตัวเอง หรือเราทั้งสองคะ สวยงามมากโดนใจมากค่ะ พี่พุดซึ้งใจจัง.. ....... ผู้ชายคนเดิม.. พี่พุด..ขอบคุณนะคะ ความดีความอ่อนโยนการให้เกียรติเมล์มา การที่ยังระลึกจำจดพี่พุดได้เสมอมา.. ไม่เสียแรงที่พี่พุดรัก ......... ข้าวปล้อง ดีใจมากกกก ที่กลับมา..คิดถึงใครบางคนคู่กับน้องมากที่สุดจ้า .. ชัยชนะ.. กี่ครั้งแล้วที่ทำให้พุดพัดชาร้องไห้ด้วยความซาบซึ้งใจ.. ไม่เสียแรง..รักเช่นกันค่ะ ขอบคุณและขอบคุณ น้ำใจแสนงามนี้จากทุกดวงใจ พุดพัดชาตันเขียนอะไรไม่ออกแล้วค่ะ ฤาว่าหัวใจมอดหมดไฟฝันแล้วจริงๆคราวนี้..คะ.. รักและรักเหลือเกิน ........ พุดพัดชามาสารภาพนะคะว่า กำลังร้องไห้อีกแล้วกับคำชัยชนะ.. พุดพัดชา..ซึ้งใจในวันนี้มากค่ะ ใจดวงร้าวรับอะไรหนักๆไม่ค่อยไหวเลยค่ะ พยายามฝึกจิตให้เข้มแข็งเปลี่ยนแปลงใจให้ละมุนน้อยๆหน่อยกับโลกนี้.. และขอบคุณ จาก : พุดพัดชา..พัดช้าจะพัดได้นานแค่ไหนนะนี่..
23 ตุลาคม 2546 11:10 น. - comment id 175652
เจ้าดอกไม้ไหนเล่าเท่าดอกรัก สู้ฟูมฟักอดออมถนอมค่า เป็นดอกรักดอกน้อยรอคอยมา ก่อนไกลตาคนไกลคว้าไปชม เอาบทสุดท้ายของกลอนดอกไม้มาฝากค่ะ แล้วจะเอาบทเต็มๆมาฝากวันหลัง
23 ตุลาคม 2546 12:49 น. - comment id 175655
มาอ่านพร้อมความเห็นที่พิสดารมาฝาก ป้ายที่พุดขึ้นโชว์วันนี้ ผมว่าคนเรายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุนะครับ บางสิ่งที่เปิดจนหมดคนกับหันหน้าหนี บางสิ่งที่วับวับแวมแวมคนอยากชมนักแล การที่พุดไปพูดอย่างนี้ บางทีเหมือนกับเป็นการท้าท้ายอีกอย่างหนึ่ง ยิ่งไม่อยากให้ดู คนยิ่งอยากจะเข้าไปดู ระวังไว้เหอะ เดี๋ยวจะหาว่าสุดหล่อ(ขอใช้สิทธิ์ให้คุ้มค่าก่อน)ไม่เตือน อาจจะมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ พยายามจะเข้ามาเปิดหัวใจดู ว่าทำด้วยอะไรกันแน่ ปืดแน่น ๆ นะครับ
23 ตุลาคม 2546 17:02 น. - comment id 175682
เยี่ยมยอดครับบบบบบบบ
23 ตุลาคม 2546 19:57 น. - comment id 175703
..สาวเรน..แวะมา..ขอบคุณ.. กลิ่นหอมหรุ่น..ใครน๊า แบบ..ไหว้สวยๆ..พี่พุดพัดชา... คนน่ารัก.. ที่สุด..ของ..ครายยน๊า... ..เดินหลบ..แอบมุมห้อง... นั่งมอง.. แบบ..ตาปรอย... คืนนี้... เรนรู้พี่เค้า..ลมบ่จอยส์สส. ..สาวเรนน้อย.. นั่งคอย.. จนหลับไป... ...กาลาแม...ติดใคร... บอกไว้.. โปรด..ราวัง... ..คืนนี้ ..กาละแม..เรนจัง.. ..จะแอบมาฟัง...ซาแว๊ป.ป..ป...
23 ตุลาคม 2546 20:01 น. - comment id 175705
โห้ยย..เรน..ขอโทษ... แบบ..เรนพิมพ์ผิดนะคะ... ..แก้ให้เรนด้วยนะคะ.. ..กลิ่นหอมกรุ่น...ไม่ใช่กลิ่นหอมหรุ่น..อิอิอิ.. แบบสาวเรน..หน้าแตก..
24 ตุลาคม 2546 20:50 น. - comment id 175873
..โอ ทำไมสุดยอดอย่างเงี๊ยะ เมื่อไหร่แพ็คจะทำได้มั่งก็ไม่รู้เนอะ.. ง่ะ..^_^
25 ตุลาคม 2546 00:38 น. - comment id 176017
ดอกพุดสวยหอมด้วยกลิ่นสดใส ดอกพุดใจดวงนี้ที่มากค่า ดอกพุดรักสลักมั่นทุกวันเวลา ดอกพุดนี้มีค่าในหัวใจ ***เป็นดอกพุดดอกเดียวในไทยโพเอ็มที่ทุก ๆ คนรัก และห่วงใยเสมอค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ***
25 ตุลาคม 2546 12:22 น. - comment id 176127
ดอกพุดตานหวานไหวเหนือไม้ดอก ละลิ่วบอกพุดพัดชาอย่าหวั่นไหว โต้ลมฝนทนหนาวเหน็บเจ็บปานใด ก็จงให้แย้มบานนานนิรันดร์