กระท่อมใบไม้.. แฝงตัวอยู่บนเนินผา ในหุบเขา..พะงันงาม.. ที่ปกคลุมด้วยพันธุ์ไม้เมืองร้อนนานาชนิดสูงใหญ่ เป็นช่อชั้น ราวป่าดงดิบสลับสล้าง..ใบไม้เขียวพร่างระยิบระยับ..ไปทั้งราวป่า และ... งามจับตายามถึงคราฤดูใบไม้เปลี่ยนสี...ที่มีเสียงจิ้งหรีด เรไร ดนตรีไพรดนตรีธรรมชาติและสายลมอันอ่อนโยนละมุน หอมกรุ่นกลิ่นดอกไม้ไพร..อวลไกล..ในยามค่ำ.. ..... ยามเช้า... ยามอุษาฟ้ากระจ่าง.. เมื่อดวงตะวันสาดแสงสีทอง อันอ่อนอุ่นมาแตะแต้มทายทักโลก.. มวลหมู่นกกา..พลันพรึบพรูโผผินบินว่อนร่อนจากรวงรังออกหาเหยื่อ.. .. สัตว์ป่านานา..ก็พากันเที่ยวท่อง.. จดจดจ้องจ้องออกล่าเหยื่อ..เฉกเช่นกัน เป็นวิถีอันเป็นธรรมชาติเพื่อดำรงรอด.. ไพรกว้างเงียบงาม.... ซ้องผสาน..เสียงเพลงไพรเสียงสัตว์ไพร ขับขาน ทั้งดุร้ายและหวานเศร้าคละเคล้าดำดิ่งลึกล้ำงามเงียบไห้ไหยหวน. สู่ห้วงหฤทัยผู้รักไพรพงเป็นชิวิตจิตใจ.. ธรรมชาติ..เปิดม่าน.. หวานหวานหว่านมนตราเริ่มตั้งแต่ยามทิวา อรุณรุ่ง มุ่งสู่ราตรีที่ฟ้ากว้างประดับด้วยทางช้างเผือก.. ระดะดาวพราวพร่างเต็มอ้อมฟ้าเต็มอ้อมฝัน..พริบพราวเคล้า นวลจันทร์กระจ่างฟ้า..เล้าโลมหล้าโลก ให้มวลมนุษย์คลายโศกหรือยิ่งเศร้าหม่น สุดแต่คน..แต่ใจใคร..จะไขว่คว้า กระท่อมใบไม้.. งามง่าย หลังคาจาก โครงเคร่าใช้ไม้มะพร้าวที่หักโค่น.. มาเป็นเสาค้ำตั้งรับสอดประสาน...ใช้ทุกส่วนให้งามอย่างคุ้มค่า ฝา..คือไม้ไผ่ขัดแตะอย่างละเอียด และยิ่งละเมียดละไมด้วยเสื่อจูดสานสวยซ้อนทับ..อีกชั้น.. กันสายฝนแรงรับลมพายุ.. ไม่มีโต๊ะ ตั่งเ ตียง..มีเพียงเสื่อสานละเอียดปูฟูกที่นอนขาว กับหมอนอีกใบ.. มีมุ้งที่บัดนี้หอบขึ้นไปผูกไว้ ยามมิได้ใช้งาน..ก่อนนอน.. หัวนอน.. มีขอนมะพร้าว..เตี้ยๆไว้วางของจุกจิกไม่กี่ชิ้นจำเป็น มีตะเกียงเทียนเหลือเทียนครึ่งเล่ม..เพียงนั้น กับขันทองเหลืองที่เจ้าของกระท่อมทับ ใช้จัดใส่ดอกไม้ไทยรายรอบนานาพรรณ ที่บัดนี้พลันพากันมาหอมอวลคละคลุ้ง จรุงไปทั่วทั้งกระท่อม กับสายลมเย็นยามค่ำ กับยามที่พรายวสันต์เพิ่งราเม็ดพร่างพรมห่มไปทั่วทั้งราวไพร..ให้ฉ่ำเย็น.. ทางขึ้นกระท่อมนั้น.. ดังพรมสวรรค์สีเขียว..ของหญ้ามอสส์สอดแทรก ตามปุ่มปมหินแง่งาม ที่เกาะเกี่ยวให้ไต่ตาม ค่อยๆเลี้ยวเลาะ.. ให้สงบ..ให้ผ่อนคลาย ... ทุกก้าวย่าง...ในอ้อมเขียวเรียวไพลเรียวใบไม้ไหวระยับ.. ทุกฝีเท้า..ของผู้โชคดี... ที่ได้ละลดวางและหลีกลี้หนีจากความวายวุ่นจากสังคมเมือง.. เสมอเหมือน กำลังได้สลัดแอกใจ อันอ่อนล้า ที่โหยหา แสวงหาธรรมชาติเย็น.. ชุบชื้นชื่นชีวีต..ชุบดวงจิตดวงใจ ชุบจิตวิญญาณ ชุบใสงามดื่มด่ำฉ่ำเย็น ให้ระรินไหลเข้าเบื้องลึกภายใน ให้พลันสดใสตระการราวแก้วงามแก้ววิเศษ ที่จะพรายพร่างนำทางใจ..สู่ สว่างใส สงบ.พบ.ร่มชีวี.. ที่ดั่งหยาดน้ำทิพย์..ที่ละลายร่าง ไร้ร้างตัวตน ให้ห่างจากความยึดมั่นถือมั่น ในทุกวันทุกสิ่งมากมีที่ไม่จีรังยาวยืน.. ร่างกาย.. ร้อนรน..ได้ผ่อนคลาย ดวงใจได้นิ่งงันผ่อนพัก พึ่งพิงธรรมชาติไพร เกิดใสงามสวยสดเป็นธรรมดาใจธรรมชาติงาม..อันมิรู้สิ้นรู้จบ ......... เส้นทางสายสวย..สู่กระท่อมใบไม้. ราวเส้นทางสายสวรรค์สรวง กระท่อมใบไม้ ...ที่ไร้ร้างในสายตาคนเมือง ผู้นิยมวัตถุมากมี..หามาประดับบารมีให้เป็นที่ยอมรับนับหน้าถือตา. กระท่อมใบไม้.. ที่ไม่สิ้นเปลืองผลาญพร่าทรัพยากรธรรมชาติ หากเพียงแค่ได้เอนอิงเอื้อโอบใจไปพร้อมกัน..เป็นหนึ่งเดียว.. ให้นวลเนื้อใจละไมละมุน..ในงามง่ายนั้นมิมีวันสิ้นสุดรัก..สุดงาม! ........... กลางกระท่อม.. กลางเงาเทียนวูบไหว ในร่มเงาไม้ให้สงบเงียบ มีร่างงามเรียบนอนสยายผม มีดวงดอกไม้แนบนวลแก้ม มีเรียวรอยยิ้มพริ้มพราย คล้ายรอรับจูบละเมียดละไมจากชายในฝันในดวงใจ.. ..................... ตามมาสิทุกดวงใจ.. มาฟังเสียงนกไพร ฟังเสียงดุเหว่าแว่วหวาน ดูเงาดาวทอแสงนวลใย แข่งกับหยาดเพชรพราวในดวงตาดวงใจของนางไพรอันเป็นที่รัก ยามสะอื้นอ้อนหารักครางครวญ.. พระจันทร์หวานคงอิจฉา.. ราตรีคงเงียบงัน... ฟากฟ้านั้นเลิกหมองหม่นชั่วครู่ ลมคงหยุดพัดไหว ใบไม้คงปลิดปลิวโปรยพร..เพื่อสองเรา..ตราบชั่วกาล..
พุด 23 ก.ย. 2546 15:43 น. - ID 39349 
1246
6
0
23 กันยายน 2546 18:18 น. - comment id 170108
มาอ่านงานสดชื่นและสวยงามค่ะ
23 กันยายน 2546 20:01 น. - comment id 170116
เอาไม้หลักปักลงเป็นโครงสร้าง ไม้ไผ่ซางขัดแตะแปะข้างฝา สังกะสีไม่มีมุงหลังคา เอาใบไม้ใบหญ้ามาทำแทน มีความสุขดังว่าคนอาภัพ แท้จริงกลับสุขใจใดไม่แม้น ใช้ชีวิตแตกต่างอย่างห่างแดน อย่าดูแคลนคนป่ามาว่ากัน
23 กันยายน 2546 20:42 น. - comment id 170122
เขียนมาอีก ๆ
23 กันยายน 2546 23:03 น. - comment id 170148
มาอ่านกระท่อมใบไม้ ผมคิดถึงเรื่องเมื่อวานที่คุณพุดถามหาคน คุณมีลางสังหรณ์ เก่งเหมือนกันนะครับ ม้าก้านกล้วยก็มา นายดอกไม้ผมไปหาน้องอ้อม ก็เห็นเขาอยู่ที่นั่นครับ แต่วันนี้ก็มีผู้ที่สำคัญมาจากเราไป คุณลุงเวช ยอมรับว่าวันนี้อ่านเรื่องของคุณไม่ค่อยรู้เรื่อง(คุณเขียนดีนะครับ) คงอาจมี หลายเรื่องมากระทบกับผม ทำให้ไม่ค่อยมีสมาธิเท่าที่ควร ผมยังสบายดีครับ
24 กันยายน 2546 00:44 น. - comment id 170162
....กระท่อมเก่าเราสร้างอย่างสุขล้น ประสาคนเรียบง่ายได้ดังฝัน มีใบไม้ไหวยอดพรอดรำพัน ต่างรางวัลรักนี้...เรามีเรา.... .............สวัสดีครับ...พี่พุดพัดชา..........
24 กันยายน 2546 06:38 น. - comment id 170181
,kมาด้วยความยุ่งยากเล็กๆเพราะมีเครื่องหมายประหลาดอยู่หน้าจอไม่ให้คลิกเข้าอ่านงานของเธอทั้งหลายในเช้านี้ แ แต่ก็เข้ามาจนได้ค่ะคะ อ่านแล้วค่ะ
24 กันยายน 2546 13:12 น. - comment id 170269
กระท่อมหลังนี้อยู่ตรงไหนกันนะ ดูช่างน่าแสนสุขเสียจริง เคยไปเกาะพงันก็หลายครั้ง ได้ไปรับประทานสาหร่ายทะเลยำจนผื่นแพ้ขึ้นต้องฉีดยา เห็นแต่สวนมะพร้าวและกระท่อมให้ชาวต่างประเทศเช่าพักแรม กระท่อมใบไม้ อยู่ไหนหนอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
