http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2247 หัวใจเธอหัวใจฉันหัวใจฝันใฝ่ หวานหรือไม่ใครเล่ารู้ใครเล่าเห็น เพียงใจเราเพียงใจเขาคิดให้เป็น ดวงตาเห็นดวงใจงามตามรู้ใจ... หัวใจอ่อนโยนฤาอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง อยากให้ซึ้งอยากให้เศร้าใส่สิ่งไหน อยู่ที่เราอยู่ที่เขาอยู่ที่ใจ อยากได้ใจเช่นไรใส่เช่นนั้นฝันได้มา... อยากมีไหมกลีบหัวใจเป็นดอกไม้ ค่อยค่อยให้ค่อยค่อยวางกลางเหว่ว้า มีสติที่เงียบงามทุกเวลา กระซิบค่ากระซิบคำเลิศล้ำใจ.. ใจดวงเดิมใจดวงดีมีแต่ให้ ดั่งกลีบดอกไม้ค่อยวางซ้อนอ้อนอ่อนไหว ให้ความรักให้ภักดีให้น้ำใจ กลีบดอกไม้หัวใจก็หวานก็บานพราว... กี่ภพชาติดอกไม้ใจไหวกิ่งฝัน ดลเธอฉันพานพบลบใจหนาว ชั่วกัปป์กัลป์หัวใจขวัญชูช่อพราว หัวใจราวกลีบดอกไม้ให้ความดีให้รักนี้กับทุกคน!ทุกดวงใจ! จินตนาการ..ตามพุดพัดชานะคะ ภาพ...กลีบดอกไม้รูปหัวใจ..สีชมพูโอด์ลโรส..ชมพูอมส้ม วางซ้อนกันเป็นดวงดอกไม้.. กลางเกสรนั้น..คือสุภาพสตรีหรือสุภาพบุรุษในดวงใจของเราเอง...นะคะ ที่คุณรักเขาและเธอดั่งดวงใจค่ะ ...... สวนดอกไม้...เราใช้สมองสองมือสร้างงาม และมองงามเห็นได้ด้วยตาภายนอก.. ส่วนริมใจกลีบดอกไม้... เราใช้ดวงตาที่สาม ดวงตาภายใน.. เพาะปลูก จะให้งามแค่ไหน อยู่ที่ดวงใจเรา...ต้องเพาะหว่านด้วยการให้รัก.. ให้น้ำใจ ให้อภัย กรุณา มากเมตตา ด้วยดวงใจอันโอบเอื้อ อันอ่อนหวาน อันอ่อนโยน ต่อเพื่อนมนุษย์ผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น.. และยิ่งให้ได้มากเพียงใด หัวใจเราก็จะนิ่มนวลดั่งกลีบดอกไม้ ที่ชูช่อฝัน ทีละกลีบละกลีบ วางเรียงร้อยให้หวานหอมพราวพร่างริมใจเรา.. อย่างบางเบาอย่างอ่อนหวานอ่อนโยน.. ให้ใจกลีบดอกไม้...อิ่มฝัน สงบงาม ตามผูกพันไปถึงจิตวิญญาณทุกภพทุกชาติไป..นะดวงใจนะคนดี!ที่แสนรัก!
20 กันยายน 2546 22:44 น. - comment id 169355
สวยงาม..มากเลยคะ.. เรนแวะมา..ชื่นชม... บทกวี ..ที่ไพเราะ... ..
20 กันยายน 2546 22:59 น. - comment id 169362
แวะมาเยี่ยมยล ดมดวงดอกไม้สีแดงสดใส ที่แย้มกลีบอย่างสวยงาม เขาว่าผู้ชายส่วนมาก เป็นคนหยาบกร้าน ไม่ค่อยจะทนุถนอม กับดอกไม้ที่สวยงาม นี้สักเท่าไหร่หรอกครับ มีแต่จะมาดมดอมให้ดอกไม้ชอกช้ำเสียมากกว่า ผิดกับผู้หญิง ที่มีจิตใจอ่อนโยนลมุนละไม (ตามที่คุณบรรยายมา) ดังนั้นผมจึงไม่ขอ ฉายหนังซ้ำอีกรอบสอง แต่คุณก็คงไม่รู้หรอกครับว่าผมเป็นผู้ชายพันธ์อย่างว่าไหม ถ้าอยากรู้จริงก็จับผมไปพิสูจน์ซิครับ นั่นแน่! พูดเข้าข้างตัวเองอีกไหมละ เพราะฝ่ายที่ขาดทุน ย่อมเป็นฝ่ายหญิงอย่างแน่นอน ก็เขียนเย้าแหย่ไว้ก่อน เพราะดูเรื่องถัดไปสังหรณ์ว่าจะเศร้า ตามไปดูก่อนนะครับ
20 กันยายน 2546 23:07 น. - comment id 169365
น้องเรน.. น้องน้อยใจกลีบดอกไม้ และกลางเกสรนั้นพี่พุดภาวนาขอให้เป็นหยาดฝนละอองผ่องพิสุทธิ์ไปตราบนาน..นะคะ จนกว่าจะพบเจอคนดีที่พิเศษพิสุทธิพอกัน พี่พุดทั้งรักทั้งหวงและห่วงใยค่ะคนดี
20 กันยายน 2546 23:10 น. - comment id 169366
ดอกไม้ใจดอกไม้ไพรที่พี่พุดพัดชานำมามอบให้ในวันนี้นั้นหอมตลบอบอวลและเต็มไปด้วย ดอกไม้แห่งความดีงาม ที่นำมาปักในแจกันหัวใจทุกๆ ผู้ทุกๆ นาม ปักแจกันหัวใจพี่ชัยชนะ ปักแจกันหัวใจน้องเรนไปแล้ว เวลาที่ดอกไม้บาน เราจะสังเกตุเห็นเสมอว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่แฝงเร้นในกลีบดอกไม้นั้น เราต้องใช้ดวงตาที่สามมอง...มองดูซิ มองในกลีบดอกไม้นั้นซิ เสียงกลีบดอกไม้กระซิบ กระซิบ และร้องเพลง มนต์รักดอกไม้บาน ในมนต์รักดอกไม้บานมีแง่คิดมากมายให้เราค้นหา แน่นอน สิ่งหนึ่งคือการ รัก ให้น้ำใจ ให้อภัย กรุณา มากเมตตา แต่ได้หวั่นว่าวันหนึ่งดอกไม้ร่วงโรยแล้ว โลกนี้คงจะเฉาไปไม่รู้กาลรู้วันเลยทีเดียว ด้วยรักและรักในมิ่งมิตรวงศ์วานบ้านเรือนไทยเสมอมาไม่แปรไป
21 กันยายน 2546 00:27 น. - comment id 169382
ลำน้ำน่าน ไม่มีดอกไม้ในใจใคร..ในโลก..นี้ที่ไม่ราโรยร่วง เพียงแต่ตอนบานหวานพราวนั้น อย่าให้ผึ้งพันธุ์พิฆาตมาขยี้แหลกรานลงแบบเป็นธุลี และแม้นพบเจอถึงเพียงนี้ พสุธาก็คงยินดีรับ..ให้คืนกลับสู่งามดินอย่างดายเดียว !อย่าห่วงเลย
21 กันยายน 2546 03:57 น. - comment id 169460
กลีบดอกไม้เปรียบได้กับความรัก คงมีเธอในใจมากมายนักเหมือนดอกไม้ เปรียบเธอนั้นเป็นเกษรของหัวใจ ฉันคงเป็นกมรไกลมาใกล้ชม ***กลอนบทนี้น่ารักจังเลยค่ะ***
2 ตุลาคม 2546 20:28 น. - comment id 171643
พรายดาว เป็นอะไรที่ทรงคุรค่ามากเลยค่ะ ดีใจที่เปิดเข้ามาอ่านนะค่ะ คุณพุดแต่งอฃได้อย่างสละสลวย ขอชื่นชมจากใจ