คืนฝนพรำกับเรือนจำปี!

พุด

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=367
เย็นนี้..ฝนมาพร้อมพายุพัดแรง..
ร่มสีเหลืองคันใหญ่ยักษ์ ที่ไพลกางไว้ประดับโต๊ะนั่งเล่น
เอียงกระเท่เร่ เลยแลสังเกตเห็นพญาสัตตบรรณไม่ออกช่อชั้น
เท่าที่ควร เพราะคงร่มแดด..นั่นเอง..
ดอกเล็บมือนางบานสะพรั่งพรึบ คลอรั้ว
ไพลเด็ดมาวางมุมนั้นมุมนี้ ดูดีดีวิมานดินราวสวนดอกไม้ก็มิปาน!
ไพลนั่งมองฝนพรำเงียบๆ บนเรือนจำปี
กล้วยไม้หลากสียังมีดอกดกเป็นพวงยาว
ที่แขวนพราวริมชายคารอท่ารับหยาดละอองฝน..
ไพลค่อยๆนอนคว่ำลงกับเบาะแอบดูนกสองตัวที่บินกลับรัง
ใต้ต้นมะม่วงสูงใหญ่เลยหลังคาบ้าน
ใบพลูด่างยักษ์ เกาะหนึบหนับเหมือนในหนังย้อนยุคไดโนเสาร์
ในป่าดงดิบที่ไหนสักแห่งใจกลางโลกไร้ผู้คน
กล้วยเล็บมือนาง..กำลังออกหวีไหวห้อยลงมารอวันเปลือกนวลยองใย
จะได้ชวนกันลงไปให้ลองลิ้มชิมรสมือเย็นของคนปลูก..ที่คอยลูบๆคลำๆ
ด้วยภาคภูมิใจ ในผลงามงอน..
กรงนก..โคมไฟยังแกว่งไกวไปมาตามแรงลม
และ..
ไพลได้มาใช้ร่มเรือนจำปี 
เป็นที่นอนออดอ้อนจันทร์และดวงดารามาหลายคืนค่ำแล้ว
อาจจะเป็นที่สถิตถาวร นอนนับดาวและดูฝนพราว..ยาวนานเลยก็ได้
ตามประสาคนชอบรนหาเรื่องลำบากอยากโรแมนติ๊ก..โรแมนติก..
ทิ้งระเบียงบน อีกด้าน อีกข้างให้อ้างว้างใจ พร่างไปด้วยดอกชวนชม
แดงดกเฝ้ารอคนให้ไปเก็บมาชูช่อล้อนัยน์ตารัก..
กลางคืน ไพลจะจุดเทียนสีมีกลิ่นหอม และใช้โคมไฟไม้ไผ่ให้แสงเงา
ทอทอดลอดออกมาวูบไหวล้อเล่นลม วะวับ..
เทียนผลไม้ ได้ใช้ทุกยามราตรี 
เทียนสมุนไพรตะไคร้ก็ใช้ดีกันยุงและหอมโล่ง
ละเมียดอกใจคนที่ชอบหายใจไม่ออกยิ่งจะดี..นะ
ชะลอมหลายใบมีทั้งเล็กใหญ่
ได้มาตอนข้ามไปเที่ยวเกาะเกร็ด 
ที่ยังมีร้านแบบโบราณขายของติดดินถวิลไพรมากมี ที่ชอบแวะดู
บางที่ซื้อสวิงสีสีที่ถักสวยด้วยมือ..
นำมาแขวนลูกแก้วหรือลูกบาสเกตบอลนอนนอนดูก็สวยดี
ชะลอมที่ว่านำมาใส่ดอกไม้สดสด ที่เก็บๆเอารายรอบบ้าน
การะเวกบ้าง ดอกพุด ดอกเข็มขาว 
หอมเย้ายวนใจมาก..ดอกไม้ไทยในยามค่ำนะ
ฝันว่าสักวันคนไกลของเราจะคืนรังมาฝังฝากใจ
มาสบตากันให้หวามไหวใต้แสงเทียนใต้เงาดาว
หรืออาจจะมีกวีกระวาดสักคนผ่านมา แลกความงดงามผ่านจิตวิญญาณ
ที่ได้ร่วมสานฝัน สร้างวันดี คืนกลับให้โลกนี้ 
เป็นฝันพลีที่ยิ่งใหญ่สำหรับเราเราทุกดวงใจทุกชีวี..ที่รักรจนา
และอีกไม่นาน..นางฟ้าดวงใจของไพลก็กำลังจะติดปีกฝันเฉกเช่นเดียวกัน
บินข้ามฟ้ามหานที ที่กว้างไกล
ไปเกี่ยวเก็บประสบการณ์ในทุกถิ่นที่ที่แสนดีแสนงาม 
ที่แสนกว้างใหญ่ไพศาลของโลกใบนี้
..สำหรับไพลคนนี้นั้น.อาจจะบางทีได้ไปนั่งฝัน
ดายเดียวเปลี่ยวเหงาตาม ณ.ปลายโลกร้างลำพัง..
ผู้หญิง คนที่ชอบแสงเทียน ชอบพงไพร ชอบทุ่งนา รวงข้าวคราว
รับลมละล่องข้าวเบา เพราพลิ้วพรายคล้ายระลอกคลื่น..
ฟ้าสีครามยามเดือนสามที่เขยิบสูงงามตามยอดไผ่ไหวระริกรับ..
กับโคลนเลนสาบวัวควายกับเรียวรุ้งคุ้งโค้งลำประโดง..ลำคลอง
กับบึงบัวบานหวานสล้างเกสรพร่างหลากสีสัน ราวสวรรค์สรวงในรวงใจ
กับทุกร้างไร้  ขอแค่มิใช่เป็นโลกวัตถุ..เป็นพอใจ
ของามเงียบ เงียบงามในกลางใจ 
ให้หัวใจใสสว่างสงบ
พบแต่ความเป็นธรรมชาติธรรมะธรรมดาๆ
ก็น่าจะพอเพียงและเพียงพอแล้วนะดวงใจ!
จริงไหมเล่าเอ่ย..


แด่คนดีที่ครีฟแลนด์ดินแดนแห่งความฝันค่ะ
เขียนสดค่ะ เลยกระตึ๊กกระตั๊กนิดหน่อยนะคะ 
ขออภัยค่ะต่อท่านผู้อ่านคนดีทุกดวงใจ
ที่มีน้ำใจอุปการะคุณมาโดยตลอดนะคะ


      
คาราบาว : : Key F  
เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม
นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา
แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา
คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์
กองไฟ สุมควายตามคอก
คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอก
ให้ลมช่วยเป่า
สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว
ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย
เรไร ร้องดังฟังว่า
เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา
ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย
ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย
ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย
คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน
ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้
นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป
บอกเขานั้นหนา
ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา
จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย
เรไร ร้องดังฟังว่า
เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา
ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย
ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย
ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย
คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน
ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้
นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป
บอกเขานั้นหนา
ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา
จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย
ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา
จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย... 
 


  วิมานดิน   
นันทิดา แก้วบัวสาย : : Key Eb  
ฝากรักเอาไว้ ฝากไปในแสงดวงดาว
ที่ส่องประกายวับวาว วาว อยู่บนฟากฟ้า 
ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา
คอยส่องมองเธอด้วยแวว ตา แห่งความภักดี
เก็บฟ้ามาสาน ถักทอด้วยรักละมุน
คอยห่มให้เธอได้อบ อุ่น ก่อนนอนคืนนี้
ให้เสียงใบไม้ ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี
คอยกล่อมให้เธอฝันดี ดี ให้เธอเคลิ้มไป
เป็น วิมานอยู่บนดิน 
ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล
เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน
ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี
เป็น วิมานอยู่บนดิน
ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล
เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน
ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี
ให้เธอได้อบ อุ่น และนอนฝันดี
ให้เธอได้อบ อุ่นอยู่ใน วิมาน...