http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4407 นอนคว่ำหน้ากับทุ่งหญ้ากับฟ้ากว้าง ใจอ้างว้าง ร้างร้าว ราวขวัญหาย ถอดหัวใจ เจ็บช้ำ ที่เปล่าดาย วางเอาไว้ แทบเท้าเธอ นะคนดี... ตะวันโศก โลมไล้ ไปทั่วร่าง อย่าอ้างว้าง รอฟ้าใหม่ ไม่คิดหนี ถึงใจเศร้า ดายเดียว เข้าใจดี ว่าโลกนี้ วกวน จนใจตามไม่ทัน... ซื่อยิ่งนัก กับเกมรัก เกมพิสวาท ยอมให้บาด หัวใจ จนเสียฝัน ใจดวงงาม เจ็บช้ำ จนนิ่งงัน ใจดวงฝัน กลับงงงง หลงน้อยใจ... โลกเรานี้ มีเสือสิงห์ ที่ซ่อนเล็บ ฝากรอยเจ็บ ตะครุบเหยื่อ สะเทือนไหว สมันน้อย หลงโง่งม ติดบ่วงใจ ไม่ทันไร ฉีกแหลกยับ กับธุลี... จะโทษใคร ไหนเล่า เจ้ายอมเขา หลงเพียงเงา วูบวับ แล้วดับหนี ทิ้งรอยแผล บนร่างร้าว ไร้ปรานี ราวธุลี ที่แปดเปื้อนกับกามกลของคนลวง! บันดาลใจจากกลอนทิ๊กกี้นะคะ
พุด 29 ส.ค. 2546 22:42 น. - ID 38443 
929
2
0
30 สิงหาคม 2546 00:08 น. - comment id 164256
เหมือนบ่วงกรรม ชักนำไกล้ ให้ใหลหลง ฉันตกลง ปลงจิต ไม่คิดหนี แม้นเธอมี ซี่เล็บหนัก พยัคฆี ขอยอมพลี ชีวาวาย ตายเพื่อเธอ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2889
30 สิงหาคม 2546 01:06 น. - comment id 164302
จะโทษใจใครเล่าเมื่อเจ้ารัก แม้นต้องเจ็บปวดนักรักรวดร้าว จะโทษใจในเมื่อเพราะตัวเรา ที่รักเขาเขาไม่รักจึงหนักใจ ***ชอบบทสุดท้ายมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ กินใจจังเลยค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
