http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4590 หลับไม่ลง.....หมูหนี มีแต่ผัก... ........... เคยบ้างไหม.....ในบางค่ำคืน ที่คุณหลับไม่ลง . และนอนคิดถึงใครบางคน .... ด้วยรักเต็มล้นดวงใจ...ด้วยถวิลหาอาวรณ์.... ด้วยใจร้าวรอน...ด้วยความวาดหวัง... ด้วยพลังแห่งรัก.....ด้วยทุกความหวัง..ด้วยแรงแห่งใจ.... ที่อยากให้คนที่คุณรักกลับมาสู่อ้อมแขนคุณ มาเป็นลมหายใจที่สดชื่นของชีวิตคุณ โดยเฉพาะในคืนวันที่คุณเดียวดายจนเกินใจจะทน.......... แน่นอน...ถ้าคุณเคยมีความรักกับใครสักคน และเคยจำพรากจากไกล.. และถ้าคุณมีอารมณ์ละมุนมากมายในใจพอ คุณคงปฏิเสธไม่ได้ ..... แม้จะมีใครบางคนที่ใจแข็งจะบอกกว่าอารมณ์นี้คืออารมณ์..รักน้ำเน่า... แต่มันคงเป็นอารมณ์รักน้ำเน่าคู่โลก และคู่กับชีวิตมนุษย์ที่รู้จักรักและเกิดมาเพื่อจะรัก...... สำหรับดวงร้างราอารมณ์นี้มานานปี..... ในทุกๆค่ำคืน ถ้าจะนอนไม่หลับก็คงเป็นไป ด้วยเหตุผลอื่นๆ.. ดวงชอบที่จะอยู่กับความเงียบ ชอบที่จะมองหาแสงดาวเดือน .... ดูราตรีหลับไหล และเพียรเฝ้าดูใจของดวงเอง.. ทบทวนชีวิตที่ผ่านมา..และกำลังจะผ่านไปในแต่ละคืนวัน ดวงชอบนอนเงียบๆซุกตัวใต้ผ้าห่ม.. และมองออกไปไกล บางค่ำคืนก็มีจันทร์คู่ใจมาเยี่ยมเยือน.... กระทงใบตองใส่ดวงดอกปีบ..จากใจรักวางไว้ใกล้หมอน ส่งกลิ่นประโลมใจให้หวามไหวในยามราตรี... มีวิทยุทรานซิสเตอร์เล็กๆที่ดวงชอบเปิดเบาๆไว้เป็นเพื่อนยามที่ใจต้องการ....... ดวงชอบฟังเพลงลูกทุ่ง ดวงคิดว่าคำเว้าวอนของหนุ่มคนซื่อมันบาดลึกเข้าถึงใจ.... เรียบง่าย ตรงไปตรงมา และบางครั้งทำให้ดวงถึงกับน้ำตาซึมเมื่อได้ยิน ..คำพ้อ...จากบทเพลง.... ร้องไห้กับเดือน ........... มองดูเดือน เหมือนเตือน ให้ใจคิดถึง ที่รักรักจ๋า หนุ่มนารำพึง คิดถึง นงคราญบ้านนา พอไกลลืมกัน สาบาน ก็ลืมสัญญา ปล่อยให้หลง คอยท่า ลับลาไม่กลับแม้เงา เคยเคลียคลอ พนอ เดินเล่นกับน้อง ครั้งเมื่องาน เดือนเพ็ญสิบสอง เมื่อตอนลมล่องข้าวเบา เพื่อนฮาเราเฮ สรวลเสรักกันหนุ่มสาว อุ่นไอรัก รวงข้าว โถเจ้า ไม่น่าหน่ายหนี พอเดือนแรม รักก็แรมร้างเลื่อน โถดาวขาดเดือน ฉันก็เพื่อนไม่มี แต่เดือนยังมา ให้ดาวเห็นหน้าทุกที แต่คนรักข้าซิ เป็นปี มิเคยเห็นหน้า คงมีใคร เขาคอยเอาใจเก่งนัก เจ้าถึงลืม ลืมชายที่รัก ให้คอย เหงาหงอยอยู่นา ยิ่งมองดูเดือน เหมือนเตือนให้ใจผวา ยิ่งคืนนี้ เดือนจ้า ฉันมาร้องไห้กับเดือน พอเดือนแรม รักก็แรมร้างเลื่อน โถดาวขาดเดือน ฉันก็เพื่อนไม่มี แต่เดือนยังมา ให้ดาวเห็นหน้าทุกที แต่คนรักข้าซิ เป็นปี มิเคยเห็นหน้า คงมีใคร เขาคอยเอาใจเก่งนัก เจ้าถึงลืม ลืมชายที่รัก ให้คอย เหงาหงอยอยู่นา ยิ่งมองดูเดือน เหมือนเตือนให้ใจผวา ยิ่งคืนนี้ เดือนจ้า ฉันมาร้องไห้กับเดือน... จะไม่ให้ดวงซึ้งใจได้อย่างใรเล่า... เมื่อหนุ่มนาลงทุนหลั่งน้ำตาลูกผู้ชายท่ามกลางแสงเดือนน่ะ..นะ และถ้าคุณเคยฟังเพลง... โปรดเถิดดวงใจ .. ของทูล ทองใจ..... ในยามดึกค่อนคืน คุณคงจะยิ่งอยากมีใครสักคนตื่นขึ้นมากระชับอ้อมกอด พร้อมกระซิบใกล้หูด้วยคำรักที่มากล้นจากใจ..... และทุกคืนค่ำของดวงในยามนี้... ดวงจะชอบฟังรายการเพลง..หลับไม่ลง.. ซึ่งเป็นรายการที่น่ารักมาก ผู้จัดมีอารมณ์ขัน และสามารถจะทำให้คนฟังคลายเหงาเศร้า......... บางครั้งทำให้ดวงคิดว่าโลกนี้มักจะมีอะไรๆ สองด้านเสมอ......... ในอารมณ์เหงา...... ในอารมณ์เศร้า...ถ้าเราคิดว่าเราสามารถเปิดใจ รับความเบิกบานของชีวิต...เราก็จะค้นพบ.. แม้ดวงและใครหลายๆคนจะหลับไม่ลงในบางค่ำคืน... แม้เราจะเหงา..จะเศร้า...จะคิดถึง และสงสารตัวของเราเองและใครบางคนที่อยู่ไกลแสนไกล .... ที่อยู่ในอ้อมใจของเรา... แต่เราก็ต้องเรียนรู้ ต้องรู้จักปล่อยวางให้ชีวิตด้านนั้นดำเนินต่อไป.................... ดวงค้นพบโลกที่ดวงจะมีความสุขแกล้มไปกับความทุกข์....... คืนนี้ เมื่อดวงเปิดใจ และเปิดฟังรายการ ..หลับไม่ลง.. ดวงอดที่จะเบิกบานใจและอดหัวเราะคนเดียวไม่ได้ .. เมื่อมีคนขอเพลงมา และผู้จัดบอกว่า..จะจัดเพลง..หมูหนี มีแต่ผัก.. ให้ฟัง...... ซึ่งสำหรับดวงมันฟังดูตลกและน่ารักซะเหลือเกิน......... คุณ หลับไม่ลงหรือเปล่าคะ คืนนี้....... ถ้าใช่ ก็ลองเปิดใจฟังดูนะคะ บางทีคุณจะค้นพบโลกของคนกลางคืน โลกของความบริสุทธิ์ใส โลกของคนกลุ่มหนึ่ง ให้ก้าวเข้ามาทายทักในชีวิตของคุณ โลกที่มีวิถีเรียบง่าย และสงบงาม ของเพื่อนร่วมแผ่นดิน และร่วมหลับไม่ลงของคุณนะ คนดี....จะบอกให้.................
พุด 23 ส.ค. 2546 19:52 น. - ID 38171 
1748
4
0
23 สิงหาคม 2546 20:45 น. - comment id 162349
หลับไม่ลงเพราะใจฉันมัวแต่คิด ให้วุ่นจิตกวนใจอยู่เสมอ ทำไมฅนอื่นไม่เคยพบเจอ ต้องเป็นฉันคนเดียวหรือค่ำคืน ค่ำคืนมืดมิด ฉันครวญคร่ำร้องทนฝืน ไม่เคยเลยไม่เคยได้เริงรื่น ไม่อยากตื่นกลับมาสู่ความจริง เปิดประตูได้ไหมประตูนรก ฉันจะตกลงไปในห้วงนิ่ง ฝันหรือจริง ปองชนจึงชังชิง งั้นล่วงแล้วดิ่งสู่นิรันกาล - - |NdEpEndEnT
23 สิงหาคม 2546 23:16 น. - comment id 162392
ความรักไม่มีแบบฉบับที่แน่นอน มีแต่ความห่วงหารักอาวรณ์ที่แน่แท้ ความรักมีมั่นคงมีผันแปร แต่ความแน่นอนแน่แท้ก็คือแค่รักนั่นไง ***เห็นด้วยกับทุกรายละเอียดในบทนี้นะค่ะ เพราะจริง ๆ แล้วรักไม่ใช่เรื่องน้ำเน่าหรือเรื่องเล่า แต่เป็นเรื่องจริง ๆ ที่เราประสบกันตั้งหากแหละค่ะ จริง ๆ จริง***
23 สิงหาคม 2546 23:27 น. - comment id 162397
คุณพุด พัดชา มาพบคุณรู้สึกว่าคุณจะให้บริการเอาใจผู้อ่านเป็นอย่างดีนะครับ มาพบคุณแล้วได้กำไรสองต่อ นอกจากมาอ่านเรื่องราวสบาย ๆ ของคุณแล้ว ยังได้มีเพลงแถมให้เป็นกับแกล้ม ฟังเพลงก่อนแล้วถึงมาอ่านเรื่องราว ได้อารมณ์ที่สุนทรีมากครับ ด้วยผมอยู่คนละที่ หมูหนี... ผมคงไม่มีโอกาสได้ฟัง ถ้าวันดีคืนดี วันไหนที่คุณมีอารมณ์ดี ก็นำมาเล่าสอดแทรกให้ผมฟังดูสักมุขสิครับ เพราะผมเป็นคนที่ชอบฟังอะไรที่สนุกสนานอยู่แล้วครับ
24 สิงหาคม 2546 00:29 น. - comment id 162436
นอนไม่หลับ ไม่ค่อยค่ะ แม้เศร้าไงก็ขอนอนค่ะ แก้ไงดีน้า อยากมีอารมณ์ซึ้งมากจังเลย
24 สิงหาคม 2546 16:45 น. - comment id 162572
สวัสดีค่ะพี่พุด ตามมาอ่านค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
