http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=556 ฝันเศร้ากับเจ้าพระยา ดวง..เคยไปพัก บนคอนโดหรู เคียงคู่ไปกับ ฝั่งฝัน ลำน้ำเจ้าพระยา และเวลานั้น ดวงจะนั่งฝัน สรรสร้าง งานเขียน ริมสระว่ายน้ำ ที่แสนสงบงาม เคียงข้างไปด้วยกันกับเจ้าพระยา... สระว่ายน้ำนี้ จะมีต้นไม้ไทยๆ เช่น โมก แก้ว หอมงาม เป็นดังฉากกั้นบังตาแม้จะอยู่เหนือพสุธา ดังลอยเลื่อน.. มองออกไป จะเห็น สวนวชิรปราการ ที่อยู่ย่านถนนพระอาทิตย์ ที่มีนักท่องเที่ยว เที่ยวท้อง เดินกันคลาคล่ำ ..... เพราะเต็มไปด้วย เกส์ตเฮาส์ ผุดขึ้นมารองรับ ราวดอกเห็ด.... ใกล้ๆกันคือ...ถนนข้าวสาร ที่เลื่องลือ ไปทั่วโลก จนฝรั่งยกกองมาถ่ายหนัง ฉากแรก เรื่อง เดอะบีช ก็ที่นี่.. เป็นที่ๆ เกิดตำนานมากมีของคนเดินทาง ผ่านมาพบ มาแลกเปลี่ยนทัศนะ ก่อนที่จะฝากกระเป๋า แล้วขึ้นเหนือล่องใต้ ออกอิสาน ตามอัธยาศัย มีที่พักแสนถูก จะดีหรือไม่ ไม่รับประกัน เพราะยังไม่เคยลองไปใช้บริการ แต่ที่แน่ๆ คือสินค้ามากมี ที่หลั่งไหลมาจากทั่วทุกภาคของประเทศนี้ และบางทีมาจากแดนไกล เพื่อซื้อขาย....เป็นของที่ระลึก.. นอกจากนี้ยังมีอาหาร นานาชาติ และอาหารไทย ที่แสนอร่อย นำมาประดิดประดอยดัดแปลง ให้ถูกปาก ถูกลิ้นฝรั่ง ผู้เป็นดั่งเทวดา ในยามนี้ ยามที่เราทุกคนกำลังจนกรอบ และประเทศต้องการ เงินงามจากนักท่องเที่ยว เดินไม่ไกล ก็ถึงบางลำภู ตลาดของคนไทย ที่เป็นดงเสื้อผ้า ข้าวของ มากมี กลับมา......ที่คอนโด.... มีเวลาทอดทัศนา รายรอบ ..จะมองเห็น วิวทิวทัศน์ วัดวา ยอดหลังคาโบสถ์อร่ามเรือง เลื่อมพรายพราวดั่งทองทา โน่น พระบรมมหาราชวัง และวัดพระแก้ว ในยามค่ำ จะมลังเมลือง พราวพร่าง งามระยับจับนัยน์ตา ราวเมืองฟ้า เมืองสวรรค์ ที่ฟ้านี้ประทานให้ หันมาอีกที..ราตรีของเจ้าพระยา จะมีไฟพริบพริบ จากเรือลำน้อยลำใหญ่ ที่ลอยละล่อง พานักท่องเที่ยว ทาน อาหารมื้อค่ำ ท่ามกลางแสงเทียนวับแวม เยือนแย้มงาม กับบรรยากาศของลำนำ ลำน้ำ สองฟากฝั่ง ที่ถูกความมืดดำช่วยกลบเกลื่อน รอยแผลเน่าไว้เจ้าพระยาคงเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า อยากผ่อนพัก จึงทอดตัวเงียบเหงา ในความมืด ไม่ว่า....ในยามกลางวัน หรือ กลางคืน เสน่ห์งาม นาม... เจ้าพระยา... ก็ยังคง ตราตรึงใจ ทั้งทั้งที่เวลานี้ เจ้าพระยาแสนเศร้าร้าวรอน กับการถูกย่ำยี จากน้ำมือมนุษย์ ที่ไม่รัก(รักษ์) สายน้ำ แสนงามเงียบ สายนี้ ที่เฝ้าหล่อเลี้ยง ผู้คน และพืชพรรณ มายาวนาน ราวเพื่อนยาก เพื่อนผู้รู้ใจ... ดวง...ยังอาลัยอาวรณ์ เสน่ห์เจ้าพระยา ไม่รู้สิ้น ไม่รู้ลืม เพราะเคยชิดใกล้กันมา ดั่งเพื่อนใจ ในโมงยามของชีวิต ยามที่ดวงต้องข้ามไปมา แถวหน้าพระลาน แดนดินถิ่นที่มีมนต์ขลังฝังฝากใจ ให้ชาวหน้าพระลานทุกคน ิมิลืมเลือน ความรัก ความหวัง ความสนุกสนาน และความหลังที่ต้องจำจด บางทีต้องอาศัยเรือข้ามฟาก ที่ช้ามาก แต่ได้อารมณ์กับสายน้ำ.. ในวันนี้ ดวงได้กลับมา ทายทักพักใจ ไปอีกคราครั้งกับ เจ้าพระยา ในคลอคลองสายตา สายใจ จึงใสเย็นด้วยซาบซึ้ง ด้วยตื้นตัน ตรงข้ามกับคอนโด นั้น จะมีตึกโบราณ หลังหนึ่ง ราวคฤหาสน์ในฝันในจินตนาการอันงามตระการ ต้องตาต้องใจ ดวงอย่างที่สุด อดีตที่ผ่านมาคงเรืองรุ่ง มีมโหรีขับกล่อมระทึกไปกับลำนำเจ้าพระยา ในยามค่ำ ที่มีงานเฉลิมฉลอง... ดวงหลับตาฝันว่า คงสุขนัก ถ้าได้เยือนย้อน หวนกลับไป และคงสุขล้ำ ถ้าดวงได้เป็นหนึ่งในนั้น นุ่งผ้าซิ่นไหมกรอมเท้า ใส่เสื้อแขนกระบอก ปล่อยผมสยายยาว ทัดด้วยดอกไม้หอม เคลียแก้ม ยามนั้นคงมีท่าเทียบเรือ ให้นั่งผ่อนพัก ทอดตาดูเรือพาย ดูสายน้ำใสไหลเย็น ที่คงยังชื่นฉ่ำ สะอาดงาม และอาจจะมีพระเอกในฝันก้าวขึ้นมาจากเรือเพื่อจุมพิต..... ลืมตาพลัน ฝันทั้งหลาย ก็แค่ฝัน ยากเป็นจริง ฝันทุกเรื่องราว มาบัดนี้ ถูกกาลเวลา กลืนหาย ให้มลายหายลับไปกับตา เหลือไว้เพียงตึกร้างราไร้ผู้คน และกับสายน้ำ เจ้าพระยาในวันนี้ที่คงเคยเห็นความทรงจำอันหวานหอม.. มาบัดนี้ เจ้าพระยาเอง ยังครวญ คร่ำ ร่ำไห้ ขอรัก(รักษ์)..คืน ตะวันนวลด้วยพรายแดดอ่อนอุ่น ในทิวา รอนรอนล้าอ่อนอ่อนแสง ที่ใกล้ลาลับไปกับผืนน้ำสีทองของเจ้าพระยา.. ตะวันลา ก็คงแค่ชั่วคืน ก็คงหวนกลับ มาทายทักปลอบประโลมเจ้าพระยาว่า อย่าหวั่นไหว ให้กำลังใจ อย่าอ่อนแอ อย่ารอรา ด้วยยังไม่สิ้นหวังว่า สักวันหนึ่งคงมีคนรู้รัก รู้คุณค่า เพิ่มมากขึ้น ของลำนำลำน้ำแห่งชีวิตนี้ ที่ชื่อเจ้าพระยา...... ดวงขอฝากบทเพลงแสนดี ไว้ในใจของทุกคนด้วยนะคะ หวังว่าจะรักกันไปไม่เสื่อมคลายดั่ง มนต์ขลังสายน้ำแห่งเจ้าพระยา.. ที่คู่ไทย คู่ใจเรามาเนิ่นนาน และจะเป็นนิรันดร์..... ลุ่มเจ้าพระยา เห็นสายธาราไหลล่อง เพียงแต่มอง หัวใจให้ป่วน น้ำไหลไป มักไม่ ไหลทวน ชีวิตเรา ไม่มีหวน ไม่กลับทวนเหมือนกัน เราเกิดมา ผูกใจรักกัน ดีกว่า เพราะว่าชีวาแสนสั้น เราอย่าได้กระเทือนหัวใจต่อกัน ทิ้งชีวิตอันสุขใจ อย่าแตกกันเลยรักไว้ชมเชยชิดมั่น จงผูกพันรักกันด้วยใจ ขอจงเป็นเหมือนเช่นนกไพร ที่เหินบินคู่กันไป หัวใจ....คู่กัน
พุด 22 ส.ค. 2546 23:03 น. - ID 38124 
901
3
0
23 สิงหาคม 2546 00:00 น. - comment id 162117
บทกวีที่ลุงเวทย์เคยเขียนให้มานานแล้ว เป็นคำทายทักที่อยู่ในหัวใจเสมอ ชอบบทนี้มาก อยากยกมาประโลมขวัญ เป็นกำลังใจให้หญิงไพร หญิงงามแห่งพรรณพฤกษ์ ในคืนนี้นะครับ อยากให้ลำน้ำน่านที่ผ่านหน้า ช่วยพัดพาหัวใจไปสักหน่อย ทุกวันนี้อ้างว้างกลางดงดอย อยากเห็นรอยยิ้มเย้าเจ้าพระยา
23 สิงหาคม 2546 01:08 น. - comment id 162161
ชอบมากครับตรงบทที่คุณฝันว่านุ่งผ้าซิ่น รอคอยเจ้าชายเข้ามาจุมพิต ทำให้ผมหายง่วงนอน ขออนุญาตพูดนอกประเด็นนะครับ วันนี้ผมมีโอกาสพบกับน้องนิวตามสถานที่ต่าง ๆ หลายครั้ง ที่ผมรู้เพราะว่า น้องมาถึงก่อนพี่เสมอ เหมือนกับมีกระแสจิตอย่างหนึ่งสำหรับผม ถ้าน้องชายคนนี้เยื่องกรายไปที่ใด ที่นั่นย่อมพบพานกับความอบอุ่นอย่างแน่นอนครับ
23 สิงหาคม 2546 01:33 น. - comment id 162170
ชัยชนะ..พุดพัดชากำลังฟังเพลง..เก็บรัก..ที่มอบให้นะคะ.. และก็ซาบซึ้งกับทุกวลีในบทเพลงค่ะ ที่ราวกับชัยชนะมาร้องให้ฟังอยู่..ตรงหน้า..ในค่ำคืนนี้ พุดพัดชาขอบคุณนะ และขอนิทราฝันกับบทเพลงอมตะนี้ที่แสนซึ้งสะเทือนใจค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
23 สิงหาคม 2546 01:54 น. - comment id 162181
ผู้หญิงไร้เงาเคยไปเที่ยวแถวแม่น้ำเจ้าพระยาด้วยค่ะ สวยดีนะค่ะ ได้นั่งเรือด้วยสนุกดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
