http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=101 ยามตะวันลา รอนรอน อ่อนอ่อนแสงอัสดง.. จะมีร่าง ราวนางไม้นางไพร เดินเดียวดาย เดียวดาย.. สยายผม แต่มิได้ห่มสไบ.. เดินเดินไป ใจดายเดียว ใจเดียวดาย แต่! เธอ คงมิใช่นางไม้ นางไพร.. เพราะเธอสวมรองเท้าผ้าใบนักกีฬา.. ขาแข็งแรงราวนางกวางป่า นางกวางไพร... กระโปรงสั้นพลิ้วไหว ไม่สนใคร ไม่สนใจ ใครหันมอง ใครหันมา.. เสื้อยืดสีขาวโปโลธรรมดา ธรรมดา หน้านวลนวล ยองใยยองใย เธอคือนางใจ..ของใคร ..ของใจ.. ไม่มี..ไม่มี..คงไม่มี เพราะใจเธอคนดี มิวิญญานอิสระ วิญญานไพร..วิญญานไพร ไร้พันธะ พันธนาการใจ..ไม่มีหัวใจ. ไม่มีไม่มี. นางไพร นางไพร ...ถอดใจ ถอดใจ วางไว้ วางไว้ กลางสายธรรม กลางสายธาร หวานหวานระรินแห่งชีวินแห่งชีวี ให้ไหลล่องเลาะเลียบไปสู่พงไพรพงไพร ในเวิ้งใจ ในเวิ้งฝันอนันตกาล.. หวานหวานหวาน.ไม่รู้จบ ว่างไม่รู้สิ้น เลิกถวิลหาใคร หาใคร... ร่าง เพียงร่าง..ห่างเหนือรัก รู้หักอกรู้หักใจ... คนและใคร..ใจและคน ที่หมุนวนที่หมุนไป ที่หมุนไว... ดำรงร่าง สร้างดวงใจ เพื่อสิ่งใดเพียงดวงใจ ใครเล่าใคร..รักนางไพรปานดวงใจปานดวงตา... เดิน เดินไป...ในโลกใจ ในโลกไพร ในฝันไพร.. ฝันฝันไกล ไปให้ถึง..ไปให้ซึ้งถึงฝั่งใจ.. ไม่เปลี่ยวเหงา ไม่เปลี่ยวใจ ไม่เดียวดาย ไม่เดียวดาย .. คล้ายทางใจเส้นสีขาวทอดยาวไกล..ทอดสายใจ ในสงบงาม แสนว่างเปล่า.. ที่พอใจ ที่พอดี ที่พอเพียง นางไพร..ท่องท่องไป เดิน เดิน .เดิน...... อ้าว? เด็กน้อย ตัวดำดำ ไยระกำ ไยหงอยเหงา เอาตังค์ไป เจ้าหิวไง..ใจให้ใจ..ใจซึ้งใจ! เดิน เดินไป นั่น..คนงาน..เจ้าทำอะไร ดงดอกโสนเรา (คิดในใจ) จิ้มน้ำพริกยังชีพไง ..ไม่สวยใสอย่างนางมอง..อย่าข้องใจ อีกด้านไงในโลกครึ่งใบ บิดเบี้ยวนี้ ที่ทำใจ ที่เข้าใจ.. เดิน เดินไป แวะพักใจ.... กระท่อมไพร หลังคาจาก ฝนหล่นพราก หยดตึ๊ง... ตึ๊ง... หยดกลางใจ.. อ้าว? (อีกแล้ว) จุดไฟ จุดทำไม จุดทำไม..ไหม้กระท่อมนอนที่ไหน ลูกอยู่ไย..ไม่ช่วยดับไฟนะ! ไม่..ไม่..เจ้าของตอบ แค่ชอบชอบไล่ยุงไง ไล่ยุงดี.. และอีกที คิดถึงบ้าน หอมกองฟาง หอมควันไฟ..หอมกลางใจ หอมกลางเมือง นางนางไพร เดิน เดินไป เดียวดาย เดียวดาย ไร้หัวใจ ทอดถอนใจ มองฟ้าไกล มองฟ้าไกล ส่งดวงใจ ส่งสายไย ฝากเมฆไป ฝากนกไพร สู่ไพรกว้าง..สู่สายธาร หวานดอกไม้ ที่รักรอ.ที่พ้อพ้อที่เพ้อครวญ..
พุด 22 ส.ค. 2546 16:20 น. - ID 38099 
894
6
0
22 สิงหาคม 2546 16:49 น. - comment id 161987
หน้าส่วนตัว
พุดพัดชา! หยุดก่อน อย่าโยงเรื่อง
อย่าฝันเพื่อง เรื่องของเรา ไม่ใช่หนา
ทีอีกเว็บ มีคน ตามเรามา
บอกว่ารัก...หนักหนา..จะเป็นจะตาย
เราเลยตอบกลอนนั้น...อย่าปั่นป่วน
พุดอย่าด่วน ตึความ ตามที่หมาย
สำหรับ คนทีนี่..ยังมิคลาย
ความผูกพัน ฉันท์มิตรสหาย..ไม่วายจาง
รีบเขียนบอก...ใช่หยอกเอิน..หรือเขิน...เศร้า
ไม่มีอะไร...นอกจากเดา..อย่าเข้าข้าง
เรากับพุด ยังเป็นเพื่อน ไม่ระคาง
ส่วนคนไหน...ที่อ้างว้าง...ก็เหมือนเดิม
เราไม่รู้...เราไม่เห็น..อะไรทั้งสิ้น
ไม่ยลยิน ใครที่ว่า ว่ารักเหิม
ก็เห็นทุกคน เป็นเพื่อนกวี ที่ต่อเติม
ช่วยกันตอบ ความเสริม สนุกกัน
ขอพุดอย่า...ตีความ อยู่ข้างเดียว
อย่าลดเลี้ยว วาจา ว่าอิฉัน
อย่าเย้ยเยาะ หรือประชด พจน์ประชัน
เชื่อเถิดนะ....เราไม่รู้อะไรทั้งนั้น...จิรงจิรง พุด
22 สิงหาคม 2546 17:07 น. - comment id 161991
อะไรทิ๊กกี๊ คนดีของพุด ยังไม่ว่าอะไรสักคำเยยนะนี่ ร้อนตัวชะมัดยาดและจะบอกอะไรให้นะ คนดี คนดี๊ พุดรักทิกกี้ ไม่มีอะไรแปรผัน งานพุดนั้นมันคงโศกสะเทือนจนคนชอบคิดว่าพุดอกหัก และเป็นความจริงไปหมด ขอแอบยิ้มแบบภูมิใจหน่อยนะเพื่อนรัก ไม่ว่าอะไรจำไว้นะ พุดใจดี หากเป็นของพุดยกให้ได้ทุกอย่างแหละ ยกเว้นหัวใจพุดเพราะหยุดรักแล้ว มันกลวงโบ๋มานานแล้วจ้า ไปอ่าน15ปีที่รอคอยนะ รักมาก
22 สิงหาคม 2546 17:11 น. - comment id 161992
และงานนี้พุดเขียนตั้งตะเมื่อคืนนะแม่จอมใจ อย่าคิดมากน่านะ..งงตาหลอดแทบตกเก้าอื้เยย
22 สิงหาคม 2546 17:11 น. - comment id 161993
อ้อ...ค่อยยังชั่วหน่อย
22 สิงหาคม 2546 22:42 น. - comment id 162077
ชอบค่ะ ............................................. :)
23 สิงหาคม 2546 00:06 น. - comment id 162122
เกินบรรยายเลย
23 สิงหาคม 2546 00:19 น. - comment id 162133
ผมเกือบเดินทางมาพบนางไพร นางใจ(ที่ใจดีของคุณ)ไม่ได้แล้ว เพราะมีปัญหาเกี่ยวกับอินเตอร์เนต (ช่วงสี่ทุ่ม)ดีแต่พรุ่งนี้เป็นวันหยุด คงจะนอนดึกได้ครับ จะรีบไปดูเรื่องใหม่อีกครับ
23 สิงหาคม 2546 09:05 น. - comment id 162219
ตามมาอ่านค่ะ
23 สิงหาคม 2546 14:29 น. - comment id 162279
ตามาอ่านหลังใจหลงทาง อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
