ไตรภพบรรจบหล้า ผืนนภาแห่งความฝัน ดาวคล้อยร้อยคืนวัน แสงดวงจันทร์สาดส่องมา เรไรระหริ่งร้อง เสียงกึกก้องประสานสา วิหคนกพนา มหิงสาสิคลาไคล สายใจสอดประสาน สุขสำราญกว่าสิ่งไหน สูงส่งศิวิลัย สมฤทัยอุ่นดวงมาน เป็นมนุษย์ทุกสิ่งพร้อม ร่วมกันน้อมรวมประสาน จิตใจให้เป็นทาน สุขสราญยิ่งอื่นใด จิตตั้งตั้งจิตพร้อม ทุกจิตน้อมน้อมศึกษา ระรื่นรักรักวิชา หมั่นค้นคว้าคว้าความดี บุญญปริสุทธิ์ อีกมนุษย์ ณ สิ่งศรี ระเริ่มริความดี ประโยชน์มีคุณูธร สรรพสิ่งพร้อมยิ่งแล้ว กวีแก้วแพร้วสมร เรียงร้อยถ้อยบทกลอน เพื่อขอพรปวงเทวัญ รอนลมมาพัดพา ร้อยวาจาจากความฝัน ขอแสงจากดวงจันทร์ ช่วยห่มปกตัวข้าเนอ วาจาอันแสนหวาน ร้อยกลอนกานต์มาเสนอ สลักจิตคิดถึงเธอ ใจอาจเผลอจนลืมตน อย่าให้ใจเดียวดาย มันจะอายคล้ายสับสน จากหัวใจของคน ผู้ซึ่งพ้นจากรักไป จงกล้าท้าเปิดเผย เพื่อชมเชยความสดใส สื่อรักสลักใจ อยากมอบให้ใครสักคน ดวงจิตข้าหมายมี ประภาศรีมีมากล้น ให้แม่ได้เชยยล มิได้พ้นจากอกนาย คร่ำครวญครวญคร่ำรัก ใจสมัครสัมพันธ์สาย เชิดชิดสนิทกาย พรรณรายถึงนวลนาง หอมหอมกลิ่นคันธา หอมมาลาแต่รุ่งสาง อบอวลไม่จืดจาง ของนวลนางจากป่าพง งามงดทุกหยาดหยด งามหมดจดเปรียบเปรยหงษ์ รักแท้แสนมั่งคง ประคองชิดสนิทนาง ดังแก้วประกายพฤกษ์ แต่มีศึกอยู่ลางราง ร่มฟ้าสิมาวาง มาห่มปกอยู่ร่มเย็น สดใสดั่งหยาดค้าง ผิวบอบบางพลางมองเห็น หน้าตาพาร่มเย็น ร่างรูปเห็นหน้าเอ็นดู ระริ้วระลมริก นาฎนวลนิดละเลิศหรู จากใจข้าพร่ำพรู ขอจบฟู่แค่นี้แล
พระหัตถ์ 2 ส.ค. 2546 17:14 น. - ID 37380 
583
1
0
5 สิงหาคม 2546 01:44 น. - comment id 158520
ฟู่ได้ดีแน่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
