http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=338 ขอเขียนกลอนหวานหวานให้ซ่านใจสักหนึ่งบท เลิกรันทดลืมท้อแท้ลืมแพ้พ่าย จูบริมแก้มแถมก่อนนอนหลับสบาย ฝากดอกไม้วางเคียงหมอนนอนฝันดี.. มอบคืนฝันอันพิเศษใจพิสุทธิ์ รักอย่าหยุดไขว่คว้าฝันวันงามนี้ มอบโลกสวยด้วยหัวใจดวงดีดี ให้ยอดชีวีมีที่รักได้พักใจ.. ฝันให้ไกลไปให้ถึงซึ่งฝั่งฝัน จูงมือกันแนบแน่นเดินเคียงไหล่ เธอรักฉันฉันรักเธอเดิมพันใจ สายโซ่ใจใช้สร้อยรักอักษรางาม.. กี่ฤดูกี่ฤดีที่เดียวดาย ขวัญขอใช้มนตรามาหว่านหวาม ให้อ้อมกอดออดอ้อนอุ่นทุกโมงยาม เฝ้าติดตาม..ดาราฝัน..ฉันรักเธอ..นะดวงใจ! แถมนะคะให้เข้ากับบทเพลงค่ะ จูบแก้มซ้ายกระซิบว่าอย่าลืมฉัน อย่าลืมวันลืมคืนลืมห่วงหา จูบแก้มขวาย้ำอีกทีคำสัญญา จูบที่ตาห้ามดูเจ้าชู้ใคร.. จูบทั้งตัวขอให้รอไว้ก่อน อย่าร้าวรอนรอวิวาห์อย่าหวั่นไหว จูบมัดจำแค่นี้ออกจากใจ จูบของใครไม่หวานเท่า..จูบฉันเอย!
พุด 2 ส.ค. 2546 01:13 น. - ID 37351 
789
7
0
2 สิงหาคม 2546 01:55 น. - comment id 158109
ขออ่านกลอนหวานหวานบทหนึ่งให้ซึ้งใจ พุดพัดชาไงเขียนกลอนหวานปานน้ำผึ้ง อ่านคราใดฉ่ำซึ้งติดตราตรึง ฉันจึงเพียรหาตามอ่านไม่ว่างเว้น ด้วยรัก
2 สิงหาคม 2546 02:04 น. - comment id 158112
ก่อนนอนกับกลอนฝันฝากใจ ที่ต้องบอกว่า คืนนี้ต้องฝันดีแต่เพียงฝันเดียวเท่านั้นครับ พุดพัดชาภาคหัวใจไม่หยุดรัก เขียนงานที่ไร กลิ่นรักอบอวบตลบไปทั่วเรือนไทยเลยครับพี่พุด อิอิ
2 สิงหาคม 2546 02:48 น. - comment id 158120
หวานเชียววันนี้
2 สิงหาคม 2546 03:01 น. - comment id 158125
ให้ดอกคูนนอนฝันร้ายไง
2 สิงหาคม 2546 08:03 น. - comment id 158138
หน้าส่วนตัว
..อ่อนหวาน..มากมาย...
เรน..แอบแว๊ป..มา..หอมแก้ม..พี่พุด..
แบบว่า..อยากบอก...นะคะ..ว่า..
แอบ..อิจฉา..ใครคนนั้น...
...หวานจัง...
4 สิงหาคม 2546 08:06 น. - comment id 158285
เรื่องหวานแหววเช่นนี้ไยสมมุติ อยากหยุดโลกให้พุดนี้ได้หลับฝัน อ่านที่ไรพบเรื่องเศร้าให้จาบัลย์ เรื่องหวานหวานแบบนี้ให้เป็นจริง
4 สิงหาคม 2546 10:04 น. - comment id 158302
พุดดอกนี้มีมนตรามาเสนอสนอง ใช้ใจคล้องดวงใจอย่าไหวหวั่น รักแค่รักใช่ครอบครองต้องผูกพัน เมื่อถึงวันพลัดพรากจากกิ่งใจไปชั่วกาล! .......... ชัยชนะคะ.. พุดพัดชาเป็นพุดพัดชาค่ะหวานเศร้าเคล้าสุขซึ้งตรึงใจคลุกเคล้ากัน..อยากให้พอดิบพอดี้พอดี.. และเจ็บก็เพียงบางวันฝันก็เป็นตลอดปีตลอดชาติอย่างนี้แหละนะคะ พยายามเปลี่ยนตัวเองแต่แปลกดี..เนื้อใจนี้มันเกิดมาเป้นอย่างนี้ อย่างนี้ค่ะ.. พุดพัดชาอยากเป็นนิยามแห่งความว่างเปล่า .ไร้ตัวตนในโลกฝันนี้ และหากมีใคร..ให้น้ำใจให้เกียรติให้เข้าใจให้รักศรัทธาในงานก็โปรดให้ในความเป็นปุถุชนคนธรรมดาๆของพุดพัดชาก็พอใจแล้วค่ะ วันนี้ พุดพัดชา.. มีความสุขและมีความหวัง..กับฝันไกลอันเรืองรองส่องนำทางกลางดวงใจที่หลงทาง..อ้างว้างเหว่ว้า..ที่ประกบใจพุดพัดชามานานเนิ่น.เนาแนบมิไปไหน!. ขอขอบคุณมิ่งมิตรที่รักพุดพัดชาแนบสนิท..ในนิทราฝันในราตรีอันพราวพร่างระดะดวงระดะดาวของเวทีฝัน..ที่ปีกฟ้าติดปีกฝันให้คว้าฝันฟ้าฝันให้เราคว้าไขว่แห่งนี้..นะคะ และน้ำผึ้งฝันน้ำผิ้งขวัญ.. วันหนึ่งก็ต้องถึงวันอำลาอ้อนอาลัยจำใจจำพรากมลายหายไปหลังจากหยาดหวานให้ทุกดวงใจได้ดื่มด่ำละมุนงามค่ะ รักและรัก..และจะรักเป็นนิรันดร์ในสวนขวัญสวนฝันสวนสวรรค์แห่งนี้ที่เสกมนต์ชะตาพาให้เราได้มาพบมารักมารู้จักกัน..นะคะ
4 สิงหาคม 2546 11:14 น. - comment id 158312
โห อยากมีความรัก
4 สิงหาคม 2546 11:25 น. - comment id 158319
........หวานมากค่ะ พี่พุด.........
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
