นั่งนิ่งเงียบเหม่อมองฟ้า เอามือซ้ายขวา วางไว้ ใกล้ใจฝัน ส่งความสุข ความรัก ไปในนั้น เพราะทุกวัน หัวใจเต้น ไม่หยุด ด้วยรักเรา.. ส่งความรัก ให้หัวใจ ตัวเองก่อน แล้วค่อยอ้อน ไขว่คว้ารัก คลายความเหงา จูบหัวใจ ละมุน เพียงเบาเบา หัวใจเรา รักเราจริง ใช่ใจใคร.. สำรวจดู ข้างใน ใจยังสวยอยู่ละหรือ หรือดึงดื้อเกลียดใครจนหวั่นไหว กระซิบบอกจงเมตตาและอภัย ให้เข้าใจ..ให้ความดี..แก่คนที่ผ่านผ่านมา ...... แล้วหัวใจ ดวงน้อยจะสงบ จะค้นพบ ความงาม ที่ตรงหน้า จะเรียนรู้ รักโลก รักผู้คน ไม่เหว่ว้า รู้คุณค่า เงียบงาม ในใจดวงนี้ ที่สถิตกลางใจ ไปนิรันดร์.....
30 กรกฎาคม 2546 00:02 น. - comment id 157335
รักแท้แท้นิ
30 กรกฎาคม 2546 00:11 น. - comment id 157341
ฝากบอกพุดพัดชาว่า เรามีกลอนแม่อยู่สัก 60 บทแต่ไม่ลงที่ไหนหรอกค่ะ
30 กรกฎาคม 2546 10:03 น. - comment id 157407
หัวใจซนมันบ่นว่ามันเหงา มาเก็บเราเอาไว้ให้สงบ แถมมาหยิบตัวเราเอาไปซบ มันอยากพบผู้คนซนจริงจริง สวัสดีครับ........
30 กรกฎาคม 2546 10:03 น. - comment id 157408
แล้วมาแตงจะสำหรวจดูหัวใจของมาแตงบ้าง เผื่อสักวัน จะมีใครก้าวเข้ามานั่งในหัวใจที่ไม่มีใครเคยเติมเต็มดวงนี้บ้าง บอบคุณพี่พุดที่ให้คำชี้แนะ และคอยติดตามในบทกลอนของมาแตงนะคะ ลงชื่อด้วยหัวใจ จากใครที่รักเธอ
30 กรกฎาคม 2546 11:28 น. - comment id 157429
สำรวจตัวเองเรื่องหัวใจ ว่าเป็นอย่างไรสำหรับใจดวงนี้ แล้วก็พบคำตอบที่ชื่นชอบทุกนาที ว่าฉันของฉันนี้ยังอยู่ดีเหมือนเดิม ***กลอนบทนี้น่ารักดีนะค่ะคุณพุด ชอบค่ะ***
31 กรกฎาคม 2546 11:48 น. - comment id 157642
อยากให้รู้ว่า ฉันอ่านแล้วนะ ค่อยติดตามผลงานนะจ๊ะ
31 กรกฎาคม 2546 13:55 น. - comment id 157672
เพราะดีค่ะ..เศร้านิดๆ แวะมาทักทายและชื่นชมค่ะ