มิอาจห้ามหวงทวงความคิด แล้วแต่จะพิศพินิจเคราะห์ ไม่สอดแทรกด้วยเห็นจะไม่เหมาะ และอาจเพราะ ไร้สิทธิ์ ไปทั้งปวง คงต้องยอมพร้อมรับ กับชะตา และก้มหน้ารับโทษ มิอาจท้วง ด้วยมิเก่งเล่ห์ เรื่องหลอกลวง คิดเสียว่าเป็นช่วงของบ่วงกรรม เพียงหวังสักวันจะได้รู้ เราคือผู้บริสุทธิ์ สุดเจ็บช้ำ หวังสักวันฟ้าจะให้ความเป็นธรรม ไม่ต้องรับผลกรรม ที่ไม่ได้ทำเลย กับใครคนหนึ่งซึ่งกล่าวโทษ แค้นเคืองโกรธ กับหลายเรื่อง คงได้เผย ที่เข้าใจ นั่นผิด ทั้งหมดเลย เราต่างหากที่ควรเอ่ยกล่าวโทษเธอ แต่มิคิดเอาเรื่องอันใดอีก จะหลบหลีก หลบหาย ไม่พบเจอ แม้หนึ่งห้วงดวงใจคิดถึงเสมอ แค่สักวันหนึ่งเธอได้รู้ ความจริง
ขึ้นอยู่กับดินฟ้า 25 ก.ค. 2546 23:37 น. - ID 37126 
667
1
0
26 กรกฎาคม 2546 01:09 น. - comment id 156890
ชีวิตลิขิตเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
