วันนี้...ฉันร้องไห้.. กับหนังปาฏิหารย์รัก DRAGON FLY อีกรอบ และอีกรอบที่นำกลับมาดูใหม่ .... นอนนิ่งนิ่ง ดูกิ่งจำปี ระบัดใบให้หัวใจเลิกไหวสะเทือน.. นั่นปลายก้านกิ่ง กลางใบเขียวขจี ดอกนวลละออ กำลังตูมเต่ง และที่กำลังเบ่งบานพราวพ้อรอร่วง..ก็กำลังสะพรั่งพรึบ เด็ดดอกตูมมาเสียบหู เคลียแก้ม แกล้มใจ ให้หอมงามไหลระรินสู่เนื้อใจนี้ที่อยากให้หอมนวลพอกัน เขียนงานฝันละไมจากใจดวงเดิมเดิมดวงนี้ ที่กำลังหรี่หรี่ริบริบราวใกล้หมดสิ้นไฟฝัน.. อาจจะเป็นเพราะกลิ่นจำปีริมหู จากดวงดอกหอมหอมกระมัง ที่ทำให้ดวงใจฝันย้อนหลังย้อนเวลาไปหาอดีต อีกแล้ว ข้ามกาลเวลา ข้ามภูผา ข้ามทะเล และขอบฟ้ากว้างกว่ากว้าง ไปไกลลิบ..ลิบ.. ณ.ที่นั่น..วัดเก่าแห่งหนึ่ง ที่เห็นมาตั้งแต่เกิด เป็นวัดโบราณคู่บ้านคู่ตำบลคู่ศรัทธาใจ นั่นไง..ภาพโบสถ์เก่า ที่เปิดประตูไว้ให้ใจทุกดวงของพุทธมามกะที่พิสุทธิใส ได้ก้าวล่วงพ้นผ่านเข้าไป หาเส้นทางใจเส้นทางว่างว่าง เพื่อแผ้วถางทางไปฝั่งพระนิพพานที่ยากยิ่งนัก หากไม่พ้นเพียรพยายาม...สำหรับผู้เพียรพร้อม.. เป็นเส้นทางใจสีขาว ที่บริสุทธิ์พราวยิ่งกว่าหยาดน้ำค้างกลางห้วงหาว..เสียอีกนะ องค์พระพุทธรูปทองคำ เหลืองอร่าม งามมลังเมลือง ด้วยพระพักตร์ที่เยือกเย็นผ่องผุด สงบใจให้เย็นฉ่ำ ดั่งสายธาราพระเมตตาบารมี.. แดดยามเช้าทอทอด ผ่านบานประตูออกมา เกิดเงางามเงียบในยามเช้าแสนงามแสนดี ให้ทุกชีวีชาวชนบท..แก้มปลั่งด้วยรอยยิ้มอิ่มใจอิ่มบุญ หนุนเนื่องให้เนื้อนาบุญในดวงใจดวงน้อย แตกดอกผลิใบ ต่อตน..ยาวยืน ตามติดวิญญาณ ข้ามภพ ข้ามชาติ.. และนั่นภาพเด็กผู้หญิงตัวน้อยน้อยบอบบาง กำลังใช้สมาธิจดจ่อ...ต่อสายสร้อยร้อยสายขวัญ กับตะกร้าหวายสานตรงหน้าใบเล็กที่เต็มพราวหอมพริ้ง ไปด้วยดวงดอกพิกุล พิกุล และพิกุล... สายลมหนาว พัดเบาเบา ...... พิกุลดวงดอกกระจิดริ๊ด ปลิดปลิวควะคว้าง โปรยสายฝนสีทอง ตกต้องลงบนพื้นหญ้าขจี...พร่างพรม และห่มงามกลางหัวใจดวงนิดดวงน้อยนี้ ที่ละเมียดละไมอ่อนโยนยิ่งนักแล้ว.... ใครใครชอบเพชรทองคล้องคอหรู สร้อยคะนึงคู่คือพิกุลกรุ่นกลิ่นหอม ยามไปวัดกับคุณย่าเก็บดมดอม สร้อยแสนหอมร้อยสายขวัญถึงวันนี้!.. ไม่ต้องการวัตถุใดใจพอผ่าน ถึงมีบ้านงามเรียบง่ายคล้ายใจนี้ เป็นวิมานสานด้วยรักร้อยภักดี ชั่วชีวีตราบชีวันฝันฝากใจ.. กระท่อมไพรหอมดวงใจหอมดอกไม้ ฝนหยาดสายหลังคาจากหยดสวยใส จูบแก้มนิ่ม อิ่มอ้อน วอนเว้าใจ ละมุนใจละไมฝันวันฝนพรำ เด็ดจำปีที่แสนรักมาหนึ่งดอก มาเสียบสอดแซมผมพรมหอมร่ำ หลับตาฝันฟังเพลงฝนหว่านระกำ ราตรีร่ำย้ำสองเราไยพรากไกล!เมื่อหัวใจเราใกล้กัน!
22 กรกฎาคม 2546 00:22 น. - comment id 155810
@สร้อยพิกุลอุ่นใจเคลือบใยรัก ให้ตระหนักในค่าคราที่หอม งามที่ใจไล้กลิ่นให้ยินยอม และอ่อนน้อมต่อแสงแห่งพระธรรม @ดอกจำปีมีมนต์ดลใจหวัง นึกถึงครั้งเคียงใกล้ให้ครวญคร่ำ กลิ่นดอกไม้ทวนใจให้เก็บงำ ความชุ่มฉ่ำอยู่ในใจไม่เคยเลือน มาแอบดูนักอยากจะเขียนค่ะ..... ภาพเด็กน้อยงดงามจริง
12 มีนาคม 2547 13:36 น. - comment id 229547
** มาอ่านช้าหน่อย แต่ชอบมาก ขอ post ตามหลังนะ ว่า บรรยายธรรมชาติได้ดีมากๆ