มองใบไม้ไหวพัดระบัดพลิ้ว ต้องลมปลิวใจโปรยโรยความหลัง คะนึงหาคนไกลไม่หยุดยั้ง ใจจะพังทำนบภินท์สิ้นแรงทาน หวนสายใยในสายรักที่ถักร้อย ใจคนคอยเจียนขาดไม่อาจหาญ เคยขัดข้องหมองใจให้รำคาญ กลายเป็นการณ์ให้จำย้ำรอยใจ จากถกเถียงเกี่ยงงอนย้อนยอกนัก เริ่มรู้จักเกลียวกลมพรมแจ่มใส พร่างแพรรักถักคู่รู้หทัย กลายดวงใจจากสองครองหนึ่งเดียว แม้นจักไกลเกินหนพ้นสายตา ฤดีแนบเสน่หาทุกส่วนเสี้ยว มั่นเสมอมีเธอเพียงผู้เดียว ที่หมายปองข้องเกี่ยวไปนิรันดร์
พี่ดอกแก้ว 18 ก.ค. 2546 16:34 น. - ID 36731 
969
5
0
18 กรกฎาคม 2546 22:11 น. - comment id 155085
อ่านแล้วคิดถึงใครบางคน จังค่ะ กลอนน่ารักค่ะ
18 กรกฎาคม 2546 23:13 น. - comment id 155122
อ่านแล้วคิดถึงใครบางคน จังครับ กลอนน่ารักครับ
18 กรกฎาคม 2546 23:52 น. - comment id 155133
เพพราะนะคะ ถ้าแต่งกลอนด้วยใจ ทุกอย่างก็จะออกมาดี ไม่ใช่แค่เพียงแต่งบทกลอน ที่ต้องใส่ใจ ใช้ใจในการทำ แม้ตอนนี้คิดอยากทำ แต่ใจดันทุรังไม่ยอมรับ ทุกอย่างก็ล้มเหลวอยู่ดี แวะมาทักทายค่ะ
20 กรกฎาคม 2546 21:24 น. - comment id 155508
@....คิดถึงใครบางคน ..ดีค่ะน้องอ้อม เพราะการคิดถึงนั้น ...มักจะเป็นการทบทวนส่วนที่ดี ส่วนที่น่าประทับใจ ...ทำให้เกิดความชุ่มชืนใจได้ ..ขอบคุณมากค่ะน้องอ้อมที่แวะมา.....
20 กรกฎาคม 2546 21:32 น. - comment id 155514
@..ชัยชนะ ... อ่านแล้วคิดถึงใครล่ะคะ .... เลียนแบบไวยากรณ์กันอย่างนี้ จะให้ตีความว่าอย่างไรกันล่ะคะ... ยังไม่ทันไร..ก็กลายสภาพเป็นผู้ตาม ... (คำพูดของน้องอ้อม) ...เสียแล้ว น่าเป็นห่วงนะอาการอย่างนี้ ขอบคุณค่ะที่แวะมา
20 กรกฎาคม 2546 21:35 น. - comment id 155515
@...เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ดีใจมากค่ะที่มี..กวีศิลป์..มาเยี่ยม และรับรู้ถึงเบื้องลึกของงาน ขอบคุณมากนะคะ ....ที่แวะมาทักทาย....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
