เพ้อ

พี่ดอกแก้ว

มองใบไม้ไหวพัดระบัดพลิ้ว 
ต้องลมปลิวใจโปรยโรยความหลัง 
คะนึงหาคนไกลไม่หยุดยั้ง 
ใจจะพังทำนบภินท์สิ้นแรงทาน 
หวนสายใยในสายรักที่ถักร้อย 
ใจคนคอยเจียนขาดไม่อาจหาญ 
เคยขัดข้องหมองใจให้รำคาญ 
กลายเป็นการณ์ให้จำย้ำรอยใจ 
จากถกเถียงเกี่ยงงอนย้อนยอกนัก 
เริ่มรู้จักเกลียวกลมพรมแจ่มใส 
พร่างแพรรักถักคู่รู้หทัย 
กลายดวงใจจากสองครองหนึ่งเดียว 
แม้นจักไกลเกินหนพ้นสายตา 
ฤดีแนบเสน่หาทุกส่วนเสี้ยว 
มั่นเสมอมีเธอเพียงผู้เดียว 
ที่หมายปองข้องเกี่ยวไปนิรันดร์
				
comments powered by Disqus
  • ใจปลายทาง

    18 กรกฎาคม 2546 22:11 น. - comment id 155085

    อ่านแล้วคิดถึงใครบางคน จังค่ะ
    
    กลอนน่ารักค่ะ
  • ชัยชนะ

    18 กรกฎาคม 2546 23:13 น. - comment id 155122

    อ่านแล้วคิดถึงใครบางคน จังครับ
    
    กลอนน่ารักครับ
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    18 กรกฎาคม 2546 23:52 น. - comment id 155133

    เพพราะนะคะ  ถ้าแต่งกลอนด้วยใจ  ทุกอย่างก็จะออกมาดี  ไม่ใช่แค่เพียงแต่งบทกลอน  ที่ต้องใส่ใจ  ใช้ใจในการทำ  แม้ตอนนี้คิดอยากทำ  แต่ใจดันทุรังไม่ยอมรับ  ทุกอย่างก็ล้มเหลวอยู่ดี
    แวะมาทักทายค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    20 กรกฎาคม 2546 21:24 น. - comment id 155508

    @....คิดถึงใครบางคน ..ดีค่ะน้องอ้อม
    เพราะการคิดถึงนั้น ...มักจะเป็นการทบทวนส่วนที่ดี ส่วนที่น่าประทับใจ ...ทำให้เกิดความชุ่มชืนใจได้
    
    ..ขอบคุณมากค่ะน้องอ้อมที่แวะมา.....
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    20 กรกฎาคม 2546 21:32 น. - comment id 155514

    @..ชัยชนะ ...
    
    อ่านแล้วคิดถึงใครล่ะคะ ....
    เลียนแบบไวยากรณ์กันอย่างนี้
    จะให้ตีความว่าอย่างไรกันล่ะคะ...
    ยังไม่ทันไร..ก็กลายสภาพเป็นผู้ตาม ... (คำพูดของน้องอ้อม) ...เสียแล้ว 
    น่าเป็นห่วงนะอาการอย่างนี้
    
    ขอบคุณค่ะที่แวะมา
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    20 กรกฎาคม 2546 21:35 น. - comment id 155515

    @...เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
    
    ดีใจมากค่ะที่มี..กวีศิลป์..มาเยี่ยม
    และรับรู้ถึงเบื้องลึกของงาน
    ขอบคุณมากนะคะ ....ที่แวะมาทักทาย....
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน