.... ...... ........ ...... แด่คนรัก .... ที่ไม่มีวันกลับมา... + + + + + + + + + + + + + + + + + จากค่ำคืนหนึ่ง..ที่ทรงจำ : ...... .. หลับเถอนะ..คนดี ในอ้อมแขนฉันคนนี้..พอมีอุ่นให้ รับรอง..ฉันจะไม่ละอ้อมกอดไป จนกว่าเธอจะตื่นลืมตาขึ้นมาใหม่..อีกครา .. อย่างกังวลว่าไอหนาวจะทำร้าย กอดฉันยังอุ่นมากมายเกินกว่า สองแขนจะโอบไว้..และจะไม่เผลอหลับตา เพราะเธอที่อยู่ตรงหน้า..สำคัญมากกว่า - อื่นใด.. .. คนดีของฉัน หากพรุ่งนี้เราไม่มีกัน.. เธอจะเสียใจไหม อ้อมกอด ณ วินาทีนี้ ... คงไม่อาจทดแทนอะไร และสองแขนที่เธอเคยซบอุ่นไอ...ก็คงไม่มีใครใยดี .. รู้ไว้เสมอนะว่า แม้เราจะไม่ได้เป็นดวงตากันและกัน...นับจากนี้ เมื่อเธอลืมตาตื่น...ฉันอาจต้องคืนเธอให้กับความเป็นจริงที่มี รัก .... ก็จะยังเป็นรักดี-ดี ... ของเราตลอดไป ..... ( อยากให้มั่นใจ....ว่าฉันยังรักเธอ ) ......... + .................................................. + .. มีวิธีไหนบ้าง ที่จะฝืนความเป็นจริง และเรียกอดีตกลับคืนมาได้ ......? ..ถ้ามี ...คุณจะทำไหม ?.... เป็นผม ..........ผมจะทำ _________________ ..O n l y *** H e a r t ........D e s e r v e *** H e a
24 มิถุนายน 2546 13:10 น. - comment id 149330
อ่านทั้งสองบทที่คุณเขียน.. เขียนได้เศร้าจัง ในความเป็นจริง.. มันโหดร้ายเสมอ .. อย่าจมเจ็บกับความเศร้าในนานนักนะ.. ระวังจะลืมว่า.. ความสุขนั้นเป็นฉันท์ใด
28 มิถุนายน 2546 20:48 น. - comment id 150174
ไออุ่นจากอ้อมอกของคุณ คงยังตราตรึงในจิตใจคนดีคนนี้ของคุณ ฉันเชื่อ...แบบนี้
9 มีนาคม 2553 08:18 น. - comment id 274442
I will do it too. Thanks for all your poem it make feel better that everyone has problem sometime . I feel like you . I would give my love to the person I love no matter what happen to my love I alway be there for my love and you as my friend.