ชดใช้หนี้เสน่หาแต่ปางก่อน ทำให้เธอร้าวรอนด้วยอ่อนไหว หนี้เสน่หายอมชดใช้ด้วยหัวใจ หมดหนี้ใจชาตินี้หมดสิ้นกัน หนี้หัวใจ ใช้หัวใจคืน จนเป็นแผล หนี้ที่แก้ ที่ล้าง ด้วยใจขวัญ ยกให้เธอไปให้หมด แล้วแล้วกัน เหลือแค่ฝัน ไว้ชาตินี้ ที่หลอนลวง หนี้รัก หนี้หัวใจ หนี้สวาท อย่าได้พบ ทุกชาติ ให้ห่วงหวง ชาติเดียวพอ ขอล้างใจ อย่าตามทวง อย่าติดบ่วง เหยื่ออารมณ์ ตรอมตรมใจ หมดหนี้แล้ว สาใจ แล้วสินะ เห็นจะจะ ล้มละลาย เกินแก้ไข เหลือแต่ร่าง รอคืนกลับ ดับดับไป ส่วนหัวใจ แหลกเป็นธุลี อยู่ที่ใต้..ฝ่าเท้าเธอ!
17 มิถุนายน 2546 17:48 น. - comment id 147763
ไหนล่ะดอกเบี้ย
17 มิถุนายน 2546 19:54 น. - comment id 147767
ลองเปลี่ยนไปจินตนาการกับแสงเทียนดูบ้างซี หวัดดีครับ
17 มิถุนายน 2546 20:47 น. - comment id 147782
ฟังดูคิดแค้นมากเลยอะค่ะ หุหุ
17 มิถุนายน 2546 21:35 น. - comment id 147811
เจ้าหนี้รายนี้ยิ่งกว่าแขกเก็บดอกเบี้ยตามตลาด ขอดเอาไปหมดเกลี้ยงเหลือแต่โครงจริง ๆ แต่ถึงขนาดนี้ก็ยังอยากจะช่วยรักษาฟื้นฟูทั้งร่างกายและจิตใจด้วยจิตเมตตา..จริงๆ
17 มิถุนายน 2546 23:37 น. - comment id 147870
สงสัยฝนจะตก ไฟเลยดับ มาอาศัยแสงไฟแถวนี้ไหมคะ คุณพุด คริ คริ..