คำปุจฉาถามหาเชือกสำคัญ ว่ามีแปดเกลียวนั้นเป็นไฉน จึ่งสามารถลากจูงข้ามพ้นภัย วิสัชชนาความนัยให้ทราบกัน ย้อนเวลาล่วงไปในก่อนกาล พระพุทธองค์ผู้ทรงญาณเป็นเอกนั้น ทรงเสด็จแสดงธรรมที่สำคัญ แก่บัวงามในขั้นอุคติตัญญู คือปัญจวัคคีย์ผู้มีคุณ ได้ฟังธรรมค้ำจุนให้จิตรู้ ธัมมจักป์สูตรแรกแจกบทครู ได้สาวกหนึ่งผู้พิสูจน์ธรรม ทรงตรัสถามถึงความบำเพ็ญตน เพื่อประโยชน์มรรคผลที่เลิศล้ำ มีสองทางสองอย่างไม่ควรทำ ที่สุดโต่งน้อมนำให้งมงาย ทรงชี้ทางสายกลางมัชฌิมา เป็นทางแห่งมรรคาเชือกแปดสาย รวมหนึ่งเดียวเกลียวกลมผสมลาย ผนึกสายแปดเส้นเป็นหนึ่งเดียว เกลียวที่หนึ่งเป็นที่พึ่งอันสำคัญ ที่จะคล้องชีวันอย่างแน่นเหนียว ให้ดำเนินถูกทิศไม่ผิดเทียว สัมมาทิฏฐิเกลียวสายปัญญา เกลียวที่สองตรึกตรองประคองจิต ให้มุ่งคิดดำริเลิศเกิดคุณค่า ให้มั่นคงอยู่ในสายแห่งปัญญา มีชื่อว่าสัมมาสังกัปโป เกลียวที่สามสัมมาวาจานั้น สำรวมพลันไม่พลิกคำคุยเขื่องโข มีองค์ศีลรักษาไว้ไม่อวดโว เปล่งวาจาเพื่อโลกุตรธรรม เกลียวที่สี่มีสัมมากัมมันตะ คือการละทุจริตกายที่ใฝ่ต่ำ มีองค์ศีลล้อมไว้ไม่ล่วงล้ำ งดเว้นกรรมลามกตกอบาย เกลียวที่ห้าสัมมาอาชีโว มีธรรมโมเลี้ยงชีวาไม่โหดร้าย หลอกลวงด้วยเล่ห์กลล้นอุบาย มีองค์ศีลคุ้มใจกายให้เลี้ยงตน เกลียวที่หกผกเพ่งพิศในฤทธิ์ทุกข์ เพียรกำหนดปลอบปลุกเพื่อมรรคผล สัมมาวายามะชนะตน เพียรเพื่อให้หลุดพ้นกิเลสมาร เกลียวที่เจ็ดเผด็จธรรมย้ำความรู้ ระลึกอยู่ในอารมณ์สติปัฏฐาน ไม่ประมาทพลาดหลงวงวิญญาณ รู้ในการรับกระทบสบอารมณ์ เกลียวที่แปดสุดท้ายในสายทาง รวมเกลียวสายทุกอย่างให้สวยสม ไม่ฟุ้งซ่านพล่านไหลในทุกข์ตรม สงบสมสัมมาสมาธิง นี่คือเชือกเส้นเดียวแปดเกลียวกลม ไม่อาจแยกออกมาชมอย่างเดี่ยวสิ่ง ต้องใช้งานทั้งแปดเกลียวอย่างเหนียวยิ่ง สรุปเป็นทางจริงแห่งมรรคา เรือลำน้อยจึงลอยตรงคงสู่ญาณ ที่ประหารกิเลสและตัณหา ข้ามโอฆะละสังสารที่ผ่านมา ไตรสิกขากำหนดรู้ผู้ละตน ที่เรียกว่าวิปัสสนากรรมฐาน ที่สืบสานเกลียวธรรมนำมรรคผล ละบาปคือความลุ่มหลงในตัวตน ละเหตุแห่งโลภล้นในสันดาน เฝ้าเพียรดูรู้อารมณ์ที่กระทบ และได้พบกับความจริงของสังขาร คือไตรลักษณ์ประจักษ์แจ้งแห่งดวงมาลย์ เกิดขึ้นอยู่ไม่นานก็ดับลง มิมีใดเหลืออยู่ให้รู้นาน สรรพสิ่งพ้นผ่านไม่ไหลหลง มีสืบต่อทันทีที่ดับลง จึงเหมือนยังดำรงเพราะลวงตา หากแจ้งใจว่าไร้แก่นสาระ ทุกข์ก็จะผ่อนคลายไม่โหยหา ไม่ดิ้นรนตัดพ้อต่อชะตา มีวิชชาคมกล้าเพราะแปดเกลียว
พี่ดอกแก้ว 13 มิ.ย. 2546 08:06 น. - ID 35124 
1797
3
0
13 มิถุนายน 2546 10:56 น. - comment id 146844
เก่งจังเลยค่ะ ยอมรับและนับถือในฝีมือเลย เพราะได้ความหมายและถูกสัมผัสมากเลย ชื่นชมมาก ๆ ค่ะ
13 มิถุนายน 2546 12:39 น. - comment id 146864
สวยค่ะ... แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ทั้งความหมายและภาษา ............................................. :)
13 มิถุนายน 2546 21:43 น. - comment id 146982
สาธุ สาธุ สาธุ ล้ำค่าครับ หนึ่งให้ดำเนินถูกทิศไม่ผิดเทียว สัมมาทิฏฐิเกลียวสายปัญญา สองให้มั่งคงมุ่งคิดดำริเลิศเกิดคุณค่า มีชื่อว่าสัมมาสังกัปโป เกลียวที่สามสัมมาวาจานั้น สำรวมพลันไม่พลิกคำคุยเขื่องโข เกลียวที่สี่มีสัมมากัมมันตะ คือการละทุจริตกายที่ใฝ่ต่ำ มีองค์ศีลล้อมไว้ไม่ล่วงล้ำ งดเว้นกรรมลามกตกอบาย เกลียวที่ห้าสัมมาอาชีโว มีธรรมโมเลี้ยงชีวาไม่โหดร้าย เกลียวที่หกผกเพ่งพิศในฤทธิ์ทุกข์ เพียรกำหนดปลอบปลุกเพื่อมรรคผล สัมมาวายามะชนะตน เพียรเพื่อให้หลุดพ้นกิเลสมาร เกลียวที่เจ็ดเผด็จธรรมย้ำความรู้ ระลึกอยู่ในอารมณ์สติปัฏฐาน ไม่ประมาทพลาดหลงวงวิญญาณ รู้ในการรับกระทบสบอารมณ์ เกลียวที่แปดสุดท้ายในสายทาง รวมเกลียวสายทุกอย่างให้สวยสม ไม่ฟุ้งซ่านพล่านไหลในทุกข์ตรม สงบสมสัมมาสมาธิง เรือลำน้อยจึงลอยตรงคงสู่ญาณ แสดงสภาวะแจ้งใจแท้ สาธุ สาธุ สาธุ น้ำขออนุโมทนาบุญธรรมธานอันเลิศนี้ ขอเป็นพละปัจจัยให้พี่ดอกแก้วบรรลุภูมิธรรมที่สูงขึ้นไปและถึงนิพพานในชาตินี้เทิน สาธุ สาธุ สาธุ
14 มิถุนายน 2546 08:38 น. - comment id 147020
เก่งมากๆค่ะ ได้ทั้งเนื้อหาและสัมผัส กลอนธรรมะ ต้องให้คุณต้อยแต่งน่ะ เหมาะมากเลยค่ะ ชื่นชมนะคะ ตามอ่านอยู่เสมอค่ะ พี่เงี้ยวแต่งไม่ค่อยเป็น ยิ่งทิ้งร้างมานาน ชักสนิมกิน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
