ฝันสล้างกลางฝนพรำ

พุด

ฝนตกพรำพรำ จนถึงย่ำรุ่ง..
ดวงตื่นนอนยามค่อนมืด..ดวงดาวยังส่องแสงสุกใส
วาระแห่งทิวากาล แลเห็นเพียงแสงเรื่อเรื่อ ตามขอบฟ้าทิศตะวันออก
ได้ยินเสียงนก..รายรอบบ้านร้องระงมจอแจ และบินพรูพราว..
เสียงไก่โต้ง ขันอยู่เป็นระยะ จากบ้านชาวสวนละแวกข้างเคียง
ดวงค่อยๆแลลอดเห็นดาวประจำเมือง แขวนฟ้า กิ่งจำปีริมชายคากวัดแกว่ง
ส่ายใบ เห็นหยาดฝนพรำ สั่นไหวใบจำปีไปตามแรงลม....กระโชกกระชั้น..
ดวงหลับตา  ฟังเสียงดนตรีธรรมชาติงาม ด้วยใจดวงเงียบ เสียงพริ้งพราวของสายฝน
 ต่อสายฝันให้พริ้งเพริศตามไปด้วยคิดถึงใครบางคน ยามนี้..
บทเพลงแห่งธรรมชาติ ที่เป็นความยิ่งใหญ่หวามไหว ในใจดวงละมุนต่างๆกันไป
ตามสถานที่....... 
เคยฟังเสียงคลื่นราวดนตรีกระฉอกซัดสาด หาดแผ่วๆ ยามอรุณรุ่งที่เกาะพะงัน
ที่เป็นเสียงดนตรี กล่อมฝันกล่อมจิตวิญญาณ มาตั้งแต่ยามเยาว์ ....
ธรรมชาตินี้ที่ซึมซับ ให้มีเช้าที่หอมงาม ที่ตามติด ในทุกยามแห่งชีวิต
ให้รู้จัก เงี่ยหูฟัง มิใช่นอนฝัน เป็นผีดิบคลุมโปง จนสายโด่งแบบคนเมือง
วาระแห่งอรุณ..ที่สะอาดสะอ้าน มีชีวิตชีวา ที่คนบางคนไม่รู้ค่าปล่อยกาลเวลาให้ผ่านๆไป
ไม่ไยดี   เอาเวลาแสนดีมาเป็น ผีตาโบ๋ นั่งสว่างคาตา หน้าจอคอม(ว่าใครกันนะนี่)
เอาเถอะนะ..คนเราต่างฝันต่างสุข นี่นา ก็ตัวใครตัวคุณแล้วกันนะที่รัก..
เปิดประตูออกไปสัมผัส ไอเย็นของละอองฝน และสายลมเย็น
แหงนมองฟ้ากว้าง ฝากดวงดาวและจันทราที่ค้างฟ้า ให้โลมไล้ร่าง
คนดี.....พรมจูบจากใจ แทนห่วงใย ส่งพลังใจหยิบผ้าห่มคลุมร่างให้
จูบแผ่วผ่านริมคางและแก้มสากๆ ก่อนซุกตัวหลับไหลไปด้วยกันในอ้อมฝัน
ที่อยากให้เป็นจริงและแสนดี ที่ฝันฝากใจไปทุกค่ำคืน..
พร้อมเปิดเพลง แผ่วรับอรุณ..Hello ของไลโอเนล ริชชี่ หวานแว่วแผ่วมาจากC.D
อยากฝากเพลงนี้แทนใจไปกระซิบบอก ขอให้มี..มหัศจรรย์วันแสนดี ทุกคืนค่ำ
วันที่เรายังมีเรา..กันและกัน..ในความเข้าใจ ในสายใยห่วงหาอาทร..มิรู้สิ้น
เพื่อปลุกปลอบใจ ให้มีหวังว่า วันจะไม่ดายเดียว เหงาเงียบใจ..ในโลกกว้างใบนี้
ที่แสนวุ่นวาย นะดวงใจ....
ซุกใจ ซุกฝันสล้างกลางใจฉันนะ คนดี ส่วนร่างนั้นคือหน้าที่แห่งชีวิตที่จักดำรงอยู่คู่กันไปกับโลกใบนี้ที่ยังหมุนวน..มิรู้สิ้น..........

มอบให้เพราะคำ..ลำน้ำน่าน
ยามเห็นทองหลางดอกร่วงพราวลงลาต้น
ยามนั้นหัวใจลอยลิบลิ่วไปแล้วครับพี่พุด
บทกวีงามในหัวใจเหลือเกินครับ
คืนนี้ฝนพรำๆ ที่นี้.....อ่านงานพี่พุดแกล้มสายฝน หนาวหัวใจ ยิ่งนัก