ตะวันเฟือนฟ้อนรอนรอนแสง เหลือบเรียวแดงราวส้มสุกงามเจิดจ้า ลอดโลมไล้ฟองเมฆนวลพราวราวรุ้งพุ่งพราวตา นกถลากางปีกฟ้อนย้อนรอยแสงแห่งตะวัน.. เรี่ยเรี่ยรำรำระบำฟ้อน ลมออดอ้อนไพรพฤกษ์พงดงไม้ฝัน ตะวันฟ้อนพริ้งพราวเฝ้าปลอบดวงชีวัน ช้อนตาพลันไยมืดหม่นจนหมองใจ.. ตะวันฟ้อนดับกลางใจคนว้าเหว่ โอ้ทะเล..เงียบงามเลิกหวามไหว ตะวันฟ้อนอ้อนชั่วครู่เฟือนฝันไป ตะวันจริงกลางใจ..ไม่มีแล้ว..ดับมืดมน..จนนิรันดร์!
11 มิถุนายน 2546 00:27 น. - comment id 146346
อยากจะจุดดวงตะวันที่มอดดับ ให้แสงขับกลางใจสดใสหวาน อยู่เคียงคู่หัวใจชั่วกาลนาน ขอพ้นผ่านกาลเวลามากับเธอ
11 มิถุนายน 2546 00:48 น. - comment id 146353
ถึงจะหนียิ่งตามสกดติด จะปลดปลิดอย่างไรก็ไม่หลุด เป็นปกติธรรมดาของมนุษย์ เงาจะหลุดหายได้เมื่อไฟดับ... ถ้าเป็นเงาใจก็ต้องดับไฟในใจเสียให้มอด จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ... อยากให้ดับนักมิใช่เหรอฤกษ์..นี่ไงละ ยังจำได้นะ
11 มิถุนายน 2546 11:49 น. - comment id 146382
เฟือน เป็นคำภาษาใต้ที่ชอบเรียกติดปาก สำหรับบางที่ จิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เช่น เฟือนไปแล้วหรือไงแก..... ตะวันฟือน จึงนึกเห็นภาพได้ว่า ดวงอาทิตย์จะดับลงชั่วคราวหรือเปล่านะ.. กลอนบทนี้ลำน้ำน่านไม่เศร้าสร้อย แต่นึกขำอยู่ในใจครับพี่พุดพัดชา
11 มิถุนายน 2546 23:32 น. - comment id 146543
ถูกย้อนเกล็ดเข้าให้แล้วสิเรา กลอนครั้งเก่าจำได้มาใช้ย้อน ก็เหตุการมันเกิดคนละตอน ตะวันฟ้อนถูกใจไม่อยากดับ...