1 พฤษภาคม 2546 13:40 น. - comment id 133836
เป็นบทกลอนที่ค่าและหลอมละลายใจพุดพัดชาใจพุดพัดชาค่ะ... ความงดงามคือความดี ณรังษี *-* ก้าวมากับคืนวันอันเวิ้งว้าง บอกดวงใจบอบบางให้เข้มแข็ง เผชิญหน้ากล้าหาญการเปลี่ยนแปลง เสวยแสวงคุณค่าอย่างท้าทาย บนเส้นทางสายยาวมีหนาวร้อน แต่ละช่วงแต่ละตอนมีความหมาย บรรจงฝันปั้นยิ้มให้พริ้มพราย ตะเกียกตะกายต่อสู้อยู่เรื่อยมา ก็อาจจะมีบ้างในบางหน ที่สับสนเสียใจเพราะไขว่คว้า อาจจะมีบ้างในบางครา ที่น้ำตารินหยดลงรดมือ ชีวิตคนรุ่มรามด้วยความหวัง ชีวิตมีความหลังเหมือนหนังสือ ชีวิตรุ่งเรืองรองด้วยสองมือ ชีวิตคือการอยู่สู้ความจริง ผ่านมุมหม่นบนโลกโศกสลด เรียนรู้รสเศร้าสุขแล้วทุกสิ่ง รู้กัดฟันขันแข่งรู้แย่งชิง รู้หยุดนิ่งข่มใจให้เย็นลง ก้าวมาถึงปลายทางอย่างสง่า ซาบซึ้งค่าของมนุษย์สุดประสงค์ ทั้งลาภยศชื่อเสียงไม่เที่ยงตรง ที่มั่นคงงดงามคือความดี *-*
1 พฤษภาคม 2546 14:10 น. - comment id 133853
o^______________^o