ในหัวฉันมีแต่เสียงใบไม้กระทบกัน เสียงหวีดหวิวของสายลมสั่นดอกไม้ไหว น้ำค้างกระทบหลังคาแต่ละทีเห็นดวงดาวถอนหายใจ นั่นคือราตรีที่ฉันเป็นไป คือโลกที่ฉันมี ฝันอยู่ข้างเดียวถึงบทเพลงแสนเหงา เก็บใบไม้มาเป่า--กางแขนให้พระจันทร์ซบเงาที่อ้อมแขนนี้ ไม่มีใครสนใจจะพูดจาด้วยภาษากวี ผู้คนที่นี่..ลืมความอ่อนไหวที่ชีวิตเขามีไปหมดแล้ว
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 22 เม.ย. 2546 15:01 น. - ID 32697 
887
4
0
22 เมษายน 2546 15:18 น. - comment id 129905
พี่วากั๊บป๋ม --- เอมมาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ ---
22 เมษายน 2546 15:34 น. - comment id 129911
hx หลายๆ น้องรัก
22 เมษายน 2546 16:14 น. - comment id 129932
เป็นบทที่ไพเราะน่าอ่าน หายไปนานเพิ่งกลับมา เพื่อนก็คิดถึงคนึงหา หวลกลับมาแสนยินดี
22 เมษายน 2546 21:19 น. - comment id 130049
เคลิ้มเลย หุหุ
27 เมษายน 2546 11:52 น. - comment id 131940
คิดถึง12 ปีที่แล้วอะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
