หน้าส่วนตัว
ขอถาม..ได้ไหม..
ผู้ใหญ่ผ่าน...เรื่องราว...
กับความ..ปวดร้าว..
ความเศร้า..ได้ยังไง....
หยุดใจ....
หรือว่า. ร้องไห้....
หยุดฝัน.. ไปไกล..
บอกใคร... หรือเปล่า.....
เด็กน้อย...
เฝ้าคอย.. รุมเร้า..
ทุกอย่าง..เหมือนเงา....
เร่งเร้า..ในใจ....
rain.. 28 มี.ค. 2546 22:37 น. - ID 31398 
1548
17
0
28 มีนาคม 2546 22:58 น. - comment id 119806
ลองมาถามจิ ไม้เรียว
28 มีนาคม 2546 23:11 น. - comment id 119809
ไม้เรียว..หรอคะ..
..เรน..ไม่กลัว..หรอก!!..ฮึ!!
28 มีนาคม 2546 23:21 น. - comment id 119814
อย่าร้อง อย่าเศร้า อย่าเหงา เพราะเราจะอยู่เคียงข้างคุณ การลมไทย รักคุณเท่าฟ้า อิอิ
28 มีนาคม 2546 23:36 น. - comment id 119819
คำตอบ ...คือ....ผ่านได้ด้วยกำลังใจที่กลั่นกรองมาจากกำลังความคิด...ซึ่งผลิตจากกำลังกาย...จ้ะ...อาเรน
29 มีนาคม 2546 00:48 น. - comment id 119850
บางทีก็อยากลืมเนอะ ไม่อยากทนเจ็บอย่างนี้ ทำไงได้อ่ะ เราอ่ะได้แต่ทำ....ใจ
29 มีนาคม 2546 01:08 น. - comment id 119866
ผ่านไปพร้อมกะเวลามั้ง. .. เรน
วันนี้เศร้า พรุ่งนี้ก็ยิ้มได้
เหมือนกะฝนนั่นแหละ
หลงฝนตก ฟ้าก็ใส (เคยสังเกตุดูมั้ยล่ะ)
(อิอิ. . .ตอบยังกะผู้มีประสบการณ์)
=^_____^=
29 มีนาคม 2546 01:23 น. - comment id 119884
ผู้ใหญ่ ผ่านเรื่องราว แล้วเก็บเอาความเศร้ามาสอนใจ หากวันหน้าเรื่องร้ายเข้ามาใหม่ วันเก่าๆที่เก็บไว้...คือพลังให้ต่อสู้มัน ------------------------------- แล้ววันหนึ่ง rain ก็จะเข้าใจจ้ะ
29 มีนาคม 2546 02:45 น. - comment id 119897
ม่ายรู้ ผมยังเด็กอยู่ อิๆๆ
29 มีนาคม 2546 05:22 น. - comment id 119902
***พี่ลมคะ..
..เรนยิ้ม..
..ดอกหญ้า..กับพายุ..
..ฟังเพลง..ดิคะ...
ความหมาย..ดีจัง...
..กำลังใจ...
..เพื่อน...
...เคียงข้าง..
..ขอบคุณค่ะ...
29 มีนาคม 2546 05:33 น. - comment id 119903
อาเฮียคะ...
อาเรน..กราบ..ขอบคุณ..มากมาย...
คำปรัชญา.. ที่ให้..(เรนอยากเขียนว่า..ปัดยาจัง!!.. ม่ายรู้ดิคะ.. )
กำลังใจ..เกิดจากความคิด...
ความคิด..เกิดจากกาย...
อาเฮียของเรน..ไม่ใช่..คนธรรมดาแน่ๆ..
..บางอย่าง..ที่เรน..สัมผัส..
..รับรู้.. ด้วยใจ...
นั้นงัย..อาเฮียของเรน..
ช่องที่ไม่ว่าง.. อาเรนชอบจังค่ะ..
..ขอบคุณ..มากมาย...
กำลังใจ.. ที่อาเรน..ต้องการ..
มากๆๆ..ด้วยดิคะ..
29 มีนาคม 2546 05:34 น. - comment id 119904
อิอิ พี่เรนจ๋า ... พี่เรนเจอแค่เมล์ประหลาด ไข่เจียวเจอ ............... จัง ๆ เลยค่ะ
29 มีนาคม 2546 05:50 น. - comment id 119906
มู่เอม...
..นู๋เรน..ทำแล้ววนะ..
.นับ.. 11 22 33 44 55 66 77 88 99 ..99999..
.. อิอิอิ.. แล้วหลับ..ทุกที..อะดิ.. เฮ้อ!!
..มัย..?..ม่ายรู้ดิ....
***แม่มดน้อยคะ...
..เก่งจัง..
เวลา..ที่เรนมี..
..คงช่วย..ผ่าน..
ความเศร้า..ที่เรนไม่ต้องการ..
..บทกวี..ของแม่มด..
เรนอ่าน..ทุกบทนะคะ..
..ขอบคุณ.. ที่เป็นกำลังใจ...
พู่กันคะ..
... เศร้า.. ปวดร้าว..
..ประสบการณ์..
..คำบอกกล่าว..
ล้วนเป็น..กำลังใจ..
..ให้เรน..เรียนรู้..
..ขอบคุณค่ะ..
เจคะ...
..ต่อไป..
เรนเชื่อนะ.. เจ..ต้องเป็น... และได้เป็น...
ผู้ใหญ่..ที่ดี.. จริงนะ...
แนวคิด.. บทกวี.. ที่เรนอ่าน..
..ปรัชญา.. จริงๆ...
..เรนขอบคุณ...
เด็กน้อย.. ที่เรนพบ..
ภูมิความรู้... ที่ได้.. มั่นคง.. ความรู้สึก..
..ขอบคุณค่ะ...
เพื่อน..ผู้แสนดี....
....
.
29 มีนาคม 2546 05:56 น. - comment id 119907
ไข่เจียว!!!
..โห้ยย.. จริงหรอคะ..
..อย่า..ตกใจนะ..คนดี...
...คิด.. นิ่ง.. ไตร่ตรอง..
..แล้ว..ทุกอย่าง..จะดีเอง...
..ม่ายมีรัย.. ที่เลวร้าย..
แค่สะกิด...
แค่เล็บข่วน...
แล้ว..ไข่เจียว..จะมียิ้ม..
..เรียนรู้.. อีกมากมาย..
..เวลาๆๆๆ.. เท่านั้น...
ซ้ำซาก.. กับที่ต้องท่อง.. เฮ้อ!!
... อย่าเศร้า...
..อย่าใส่ใจ...
อย่าเก็บ..มาคิด...
..นะคะ..คนดี...
พี่เรน..อยู่กะ..ไข่เจียวนะ..
29 มีนาคม 2546 06:50 น. - comment id 119923
เอ๋ อันนี้เราว่า มาแซวแล้วอ๊ะ ไมชื่อหายไปไหนหว่า งงงจังเลยแฮะ
29 มีนาคม 2546 06:56 น. - comment id 119927
..หรอคะ..
..เรนน้อยใจน๊า...
...ฮึ!!
29 มีนาคม 2546 07:18 น. - comment id 119934
ทะเลรัก...
..เรนขอโทษ..นะ..
..ก้อเรน..คิดว่า.. เป็นมู๋เอม..
กะลังนึกถึงเค้า...
...เรนขอบคุณ...
...ที่แวะมา..อ่านบทกลอนของเรน...
..ขอบคุณ..นะ...
หิววว..แล้วดิ.. แว๊ปปค่า...
29 มีนาคม 2546 08:08 น. - comment id 119947
^J^ .................. เรนจัง...เรื่องนี้ต้องตอบยาว....แล้วพี่จะหาเวลาเขียน....*การแก้ไขอุปสรรค์*....ขอเวลาหน่อยนะจ๊ะ......
29 มีนาคม 2546 08:15 น. - comment id 119951
นั่นสิ อยากถามด้วยคน ผ่านเรื่องเจ็บปวด มาได้ยังงัย เนอะ
29 มีนาคม 2546 09:19 น. - comment id 119971
ถามด้วยคน กำลังเป็น เลย โดนโดนอย่างแรงจ้า
29 มีนาคม 2546 20:05 น. - comment id 120177
พี่โอมคะ...
..เรนจัง.. จะรออ่าน...ของพี่โอม..นะคะ..
..อยากฟัง.. อยากรับรู้... อยากมี.. เพื่อปรับ..
เพื่อเปลี่ยน.. เพื่อเรียน.. เพื่อรู้...
..ประสบการณ์.. ที่พี่ๆ..ให้.. เรนว่า..
เป็นบทเรียน..ที่ล้ำค่า...
..ในห้องเรียน...
..ในห้อง..
ในบ้าน...
..เรียนรู้..ทุกวัน...
แต่นั้น..ไม่ใช่..สิ่งที่เรน..ต้องการ..
..ข้างนอก...
..จากพี่ๆ..ต่างหาก.. ที่อยากเรียนรู้..
... ขอบคุณ..มากมาย...
***ใจปลายทางคะ..
พี่ชาย..บอกเรนว่า...มีหลายๆเรื่อง..ในชีวิต..ที่ต้องอาศัยเพียงเหตุผล.. ในบางเรื่อง..ต้องอาศัย..จากประสบการณ์ในชีวิต..ในการพิจารณา.. ซักระยะเวลานึง.. ประสบการณ์ชีวิตจะเพิ่มขึ้น.. ก้อจะมี..บทสรุป..ให้กับตัวเอง.. ในการแก้ไข.. หรือป้องกัน.. ในปัญหานั้นๆ...
..พี่ชาย..ของเรน..เป็นยอดมนุษย์..จริงๆนะ.. อิอิอิ...
*** ทะเลรักคะ..
..เรนเป็นกำลังใจ..
คิด..ด้วยเหตุ.. ด้วยผล..
..พิจารณา..ทุกอย่าง..อย่างรอบคอบ..
..การแก้ปัญหาที่ดีที่สุด...
พี่ชาย..บอกว่า..การป้องกัน..ต่างหาก..
ที่ควรทำ.. ปัญหาบางอย่าง..ไม่สามารถ..แก้ให้กลับมา..เหมือนเดิมได้..
..หยุดคิด..สักนิด..แล้วชีวิตจะปลอดภัย..
อิอิอิ...(เรน..ขอยืม..คำพูดพี่ชาย..นะคะ..)..
ก้อ.. เรนยัง..ม่ายเก่ง..เนี่ยคะ..
30 มีนาคม 2546 01:10 น. - comment id 120262
กำลังเดินทางไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่ ถ้าผมเข้าใจ แล้วผมจะเก็บมาบอกนะครับเรนจัง
30 มีนาคม 2546 05:32 น. - comment id 120324
พี่กี้คะ..
.. เรนขอบคุณ..
..สิ่งที่ไม่ได้เรียนรู้จากโรงเรียน...
บางอย่าง..อาจเรียนรู้ได้..จากคนอื่น...
..เรนจะรอ.. เพื่อเรียนรู้...
ประสบการณ์.. ของพี่กี้..นะคะ..
...ขอบคุณค่ะ..
30 มีนาคม 2546 09:43 น. - comment id 120377
..น้องเรนที่น่ารัก
พี่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่เหมือนกัน
โลกนี้มีเรื่องราวมากมายให้ศึกษา
คงต้องใช้เวลาให้มากหน่อย
ไว้น้องมีคนที่เราเฝ้ารอคอย
เก็บคำถามไว้???
เค้าคงมีคำตอบที่ดี
ให้น้องเรนค่ะ..
1 เมษายน 2546 18:22 น. - comment id 121175
ถามมาก็ตอบไป แต่ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ตอบมันถูกต้องแค่ไหน ก็รอให้เด็กน้อยเดินก้าวออกไป เพื่อเผชิญกับสิ่งรอบกายด้วยตัวเอง คงทำได้แค่มองเธออยู่อย่างนี้ ส่งความหวังดีไปให้เธอคนเก่ง ฉันคิดว่าเธอคงได้คำตอบของตัวเอง และก็ขอให้เรนจัง ค้นหาคำตอบต่อไป (นะคะ) บทสุดท้ายอ่ะ มันแปลก ๆ เนอะ --- แต่ว่าก็ลงแบบนี้แร้วอ่ะ --- มู๋เอมคิดไม่ออกอ่ะค่ะ --- เรนจังอย่าว่านะคะ ที่กลอนไม่เพราะอ่ะค่ะ ---
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
