มันเป็นแค่ความหลงใหล ที่สัมผัสได้ถึงไออุ่น เย้ายวนกับถ้อยคำที่อ่อนละมุน เหมือนไฟรักที่คุกรุ่นหลอมละลาย คุณคือน้ำมันส่วนฉันก็คือไฟ ใกล้กันเมื่อไหร่อะไรมิอะไรอาจสลาย เปลวเพลิงกระพือพัดจะหลอมสะบัดจนวอดวาย เผาผลาญเจียนตายแล้วสุดท้ายจะเหลืออะไร กลับมาคิดใคร่ครวญ จึงหยุดอารมณ์ที่ผันผวนจนหวั่นไหว อย่าปล่อยให้บรรยากาศมันเป็นใจ อย่าพยายามให้น้ำมันกับไฟมาใกล้กัน
26 มีนาคม 2546 22:38 น. - comment id 119095
ส่วนผมจะเป็นน้ำช่วยดับความร้อนช่วยผ่อนคลายนะ
26 มีนาคม 2546 22:44 น. - comment id 119098
เออ เป็นความบังเอิญ เหลือเกิน ที่ แต่งกลอนเกี่ยวกับ เปลวไฟ เหมือนกัน แล้วเอามาอยู่ ซะ ชิดกันแบบนี้ ร้อนแบบนี้ ฝนใดหน า จะมาดับได้ เชื้อเพลิงที่ใกล้ เปลวผลาญ ไม่นานก็วาบ ป้องกันอย่างไร ได้เล่า เมื่อเผาจนราบ ได้แต่ปลงปลาบ ราบคาบหัวใจ มิให้ลุกโชน
27 มีนาคม 2546 06:54 น. - comment id 119146
ชอบอะ....ขอตอ...ครับ น้ำเอ๋ยน้ำ ถิ่นไกล น้ำเอ๋ยน้ำ อาสาดับ แม่นอนใจ อาสาดับ มิหวนกลับ มิดับ มิหวนกลับ แสนดีใจ ครูสอน แสนดีใจ เพ่อเรียน..ครูม้าก้านกล้วย ขออภัย....กวนแต่เช้า..
27 มีนาคม 2546 08:30 น. - comment id 119178
...มาช่วยดับไฟอีกคนน่ะ กลัวลุกลาม อิๆๆๆ
27 มีนาคม 2546 15:47 น. - comment id 119346
มีคนเป็นทั้งน้ำแล้วก็เป็นทั้งไฟ แล้วผู้หญิงไร้เงาจะเป็นอะไรดี งั้นขอเป็นคนอยู่ในเหตุการณ์แล้วกันนะ