กลางสายฝน 1. พรูพรายกระจายพัดจากชั้นฟ้า หลั่งรินไหลลงมาเป็นล้านสาย ทาบตัว ฉ่ำพื้นดินที่เดียวดาย มองผ่านม่านฝน กาย - ใจชุ่มเย็น หยาดน้ำฝนทาบทาเกาะกิ่งไม้ ลมโยกไหวในหัวใจไหวตามเห็น กลิ่นพิกุลลอยหอมเปรียกฝนกระเซ็น ระลึกถึงคืนเพ็ญกลางป่าดอย 2. คำอำลาคราสุดท้ายสองเราจาก เอื้อนเอ่ยปากฝากคำรักช่างหวานถ้อย ใต้ร่มแห่งความรักเธอ - เฝ้าคอย และใต้หยาดน้ำตาน้อย - ฉันรับฟัง 3. พรูพรายกระจายพัดมาทำไม หลั่งไหลมาทับถมหรือกลบฝั่ง มาซิเชิญกระชากฉันฟื้นตื่นภวงค์ มารับรู้ความชิงชังแห่งภาพจริง 4. ใกล้ซากศพพบเลือดล้วนเกลือดกลาด คมกระสุนทะลุบาดร่างชาย - หญิง ภัยสงครามล่าล้างผลาญทุกสิ่ง และช่วงชิงตัวเธอจากฉันไป ภัยแห่งความเป็นคนชนกลุ่มน้อย อาจเกิดเพื่อรอคอยการดับไหม้ จะถือสิทธิ์ในแผ่นดินไรือถิ่นใด ก็ล้วนแต่ใครใครเฝ้าชิงชังฯ
25 มีนาคม 2546 22:27 น. - comment id 118786
เจ็บปวดเหมือนกันเมื่อต้องพรากจากสิ่งที่รัก
25 มีนาคม 2546 22:36 น. - comment id 118792
สงสารจัง กับบรรยากาศที่อึมครึมเช่นนี้ ทำได้แค่เพียงอธิฐานเท่านั้น ให้สงบ ซะที
25 มีนาคม 2546 22:39 น. - comment id 118795
คิดถึง แสงศรัทธา ตั้งแต่ออกหนังสือ ทำมือ ก็ ไม่ค่อยมาเยี่ยมเยียนเลย เอ หรือว่า เป็นเราเอง ที่มิได้ เยี่ยมเยียน
28 มีนาคม 2546 07:33 น. - comment id 119552
เศร้าด้วยครับ....