วาดลวดลายไกวกวัดฉวัดเฉวียน ว่ายวนเวียนแหวกฟ้าถลาไถล ไร้คนพร่ำจ้ำจี้พิรี้พิไร แม่งสะใจเป็นบ้าได้ท้าได้ทาย แต่เมื่อลองมองโลกเก่าที่เน่าที่เละ คนฟ่อนเฟะเปะปะกระหื่นกระหาย ฝันที่ปลูกถูกลมพัดกระจัดกระจาย เป็นเพียงทรายกลางสายลมจนซมจนซาน เริ่มรู้สึกนึกถึงฝันที่พันที่ผูก เคยเพาะปลูกถูกผิดประสิทธิ์ประสาน ล้อแดดกล้าท้าสายลมมานมมานาน เพียงวันผ่านฝันถูกถมละลมละลาย กลับมาส่ายว่ายเวียนเฉวียนฉวัด โบยสะบัดกวัดไกวกล้ำทั้งคว่ำทั้งหงาย แต่ความห่ามความบ้าเริ่มคลาเริ่มคลาย ความเสียดายฉายภาพฝันคะยั้นคะยอ ให้สำนึกตรึกตรองหนักกระอักกระอ่วน สมองป่วนถูกผิดปะติดปะต่อ ทบทวนกรอบชอบหรือเกลียดละเอียดละออ ได้คำตอบคือบินต่อให้พอให้เพียง อุตส่าห์หนีจากโลกมาโบกมาบิน อุตส่าห์ผินขยับปีกเพื่อหลีกเพื่อเลี่ยง จินตนาการคล่อยคล้อยมาร้อยมาเรียง จะไม่เสี่ยงกลับโลกกว้างกระด่างกระดำ
ตะวัน 2 ก.ย. 2544 12:54 น. - ID 3066 
736
0
0
2 กันยายน 2544 14:01 น. - comment id 10428
เก่งมากครับตะวัน ... กลอนไพเราะในเทคนิค (กลบทสะบัดสะบิ้ง) ที่แพรวพราว
2 กันยายน 2544 22:07 น. - comment id 10437
ทองก็ทอง ไม่หมองซ้ำ กระดำกระด่าง
2 กันยายน 2544 23:51 น. - comment id 10448
ยังเก่งเหมือนเดิมค่ะ นี่แหละคือสิ่งที่ผู้ที่แอบอ้าง ชื่อตะวันทำไม่ได้
3 กันยายน 2544 01:29 น. - comment id 10477
เพราะมากจริงๆค่ะ.ลีลาการโฉบบินแพรวพราว...เฟี๊ยวววววว...........ฟ๊าวววววววว.(บินม่าง).อิอิ
3 กันยายน 2544 02:00 น. - comment id 10494
ว้าวอยากบินมั่งจัง ฮิๆๆ กลอนเพราะดีจ้า
3 กันยายน 2544 09:28 น. - comment id 10523
เพราะจังเลยค่ะ...........บินมาตั้งเจ็ดภาคแล้วมีอีกกี่ภาคเนี่ยเพราะทุกภาคเลย
3 กันยายน 2544 21:11 น. - comment id 10557
เพราะจัง
5 กันยายน 2544 12:43 น. - comment id 10724
เยี่ยมมากค่ะ
6 กันยายน 2544 00:19 น. - comment id 10733
น่ากลัว
6 กันยายน 2544 11:38 น. - comment id 10793
ไพเราะมากและฉวัดเฉวียน...น่าติดตามเหมือนได้อ่านนิยาย เพชรพระอุมาเลย (มีหลายภาคน่ะ)
6 กันยายน 2544 15:28 น. - comment id 10802
เหมือนวิหกผกผินได้บินได้หนี เพราะไม่มีที่ไปให้ไฝ่ให้ฝัน เหมือนวิ่งหนีสังคมไปวันไปวัน เลยไม่ทันได้พักซักครั้งซักครา สลัดปีกหางขนจนหมดจนสิ้น ลงเดินดินดั้งเดิมด้วยแข้งด้วยขา จะได้พบสัจธรรมตำหูตำตา เป็นวิถีคนกล้าให้ท้าให้ทาย
6 กันยายน 2544 16:18 น. - comment id 10804
เพราะสังคมถมซัดตุปัดตุเป๋...จึงร่อนเร่หลบลี้บินหนีบินเลี่ยง...เพราะทายท้าโลดโผนจนโอนจนเอียง...จึงไม่เสี่ยงเยี่ยงแมงเม่าถูกเผาถูกรอน
7 กันยายน 2544 15:17 น. - comment id 10908
ด้วยเป็นห่วงสมองต้องขบต้องคิด เพราะบางอย่างถูกผิดมันบิดมันบี้ ที่กลมกลับเป็นเหลี่ยมก็มากก็มี คิดให้ดีเถิดท่านไม่คะยั้นคะยอ
8 กันยายน 2544 05:56 น. - comment id 10944
ใช่ว่าบินแล้วจะหายไปแล้วไปลับ...สักวันหนึ่งจะกลับมาปรับมาเปลี่ยน...หอบความรู้การกระทำที่ร่ำที่เรียน...มาพากเพียรเสนอฝันกลางวันกลางคืน...ในสมองมีร่องหยักคอยทักคอยท้วง...ยังมีห้วงความกำหนัดคอยขัดคอยขืน...สักวันหนึ่งจะบินกลับมาหยัดมายืน...แต่วันคืนช่วงนี้จะห
8 กันยายน 2544 15:07 น. - comment id 10992
จงบินไปให้ตรงอย่าหลงอย่าไหล ด้วยหนทางกว้างไกลอย่าไผลอย่าเผลอ ได้กลับมาเมื่อไหร่จะได้จะเจอ รอเสนอสัจธรรมไว้ค้ำไว้ชู
9 กันยายน 2544 04:45 น. - comment id 11005
จินตนาการจะเพาะบ่มผสมผสาน...ประสบการณ์จะฝังรากไว้บากไว้บั่น...อุดมการณ์ที่เพาะปลูกจะผูกจะพัน...สักวันหนึ่งจะเก็บฝันไม่หวั่นไม่เกรง///ขอบคุณครับ..มหาจำแลง
9 กันยายน 2544 04:47 น. - comment id 11006
ขอบคุณลีนกะโคลอน ผู้ร่วมบินมาทุกๆภาค
9 กันยายน 2544 04:49 น. - comment id 11007
ขอบคุณผู้สังเกตการณ์การบินทุกๆคน
3 มีนาคม 2545 02:17 น. - comment id 38301
ชักอยากบินมั่งสะแล้วสิ เผื่อจะเหงโลกได้กว้าง ๆ เหมือนนาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
