...ติดไฟต้มถั่วด้วย....................เถามัน เสียงคร่ำครวญโศกศัลย์.............หม่นเศร้า ถั่วไหม้เพราะถั่วอัน...................เป็นเทือก ถั่วนา ล้วนจากหนึ่งรากเหง้า...............โกรธแค้นฤๅไฉน ฯ ...โหมซากจากถั่วให้.................ไฟลุก- โพลงเฮย เพียงเพื่อหุงเมล็ดสุก.................แสบร้อน ไฉนจึ่งนึกสนุก.........................เผาเผ่า- พันธุ์นอ วงศ์อาจสาบสูญกล้อน................หากมล้างสกุลพงศ์ ฯ ...นำรากซากถั่วต้ม....................เมล็ดพันธุ์ น้ำเดือดพล่านอัศจรรย์...............ถั่วร้อง เราอุบัติสหชาติกัน...................จากเทือก- เถานา ไยโกรธหมายเพ่งจ้อง-...............ฆ่าให้มลายวงศ์ ฯ **กาพย์ห่อโคลง** .....เถาถั่วต้มถั่วตั้ง.....................ปานไฟ ดาลเดือดธารเดือดไอ..................แผดห้าม ถามความเคียดความไย..............ฟัดเฟียด ตามฆ่า...เพียงข้าฯ คร้าม.............เพลี่ยงพล้ำพงศ์สูญ- สิ้นนา ฯ .....เถาถั่วต้มถั่วตั้งปาน-.............ไฟดาลเดือดธาร เดือดไอแผดห้ามถามความ เคียดความไยฟัดเฟียดตาม.........ฆ่าเพียงข้าคร้าม เพลี่ยงพล้ำพงศ์สูญสิ้นนา ฯ
13 กุมภาพันธ์ 2546 16:28 น. - comment id 108771
ล้ำเลิศจริงๆ ปรัชญาเหลือร้าย ++++++++++++++ ..ต้มถั่วให้สุกไว้..........กันนา กินต่างข้าวกันหนา......นุชน้อง ยามยากเหนื่อยกายา...ถั่วช่วย โปรตีน เสริมส่งกำลังป้อง-......กันได้ยามหิวสบายท้อง ++++++++++++++ แซวเล่นๆ
13 กุมภาพันธ์ 2546 19:27 น. - comment id 108794
แถบเมืองเพ็ชรเขาทำกันอย่างนั้นแหละ ฆ่ากันไปก็ฆ่ากันมา
13 กุมภาพันธ์ 2546 21:23 น. - comment id 108833
เป็นข้อคิดที่ดีๆละครับ
13 กุมภาพันธ์ 2546 22:17 น. - comment id 108844
ไอดาโฮ๋ .. ...ใครใดหมายต้มถั่ว..............โอชา เปรียบดั่งสุมเพลิงพา............จิตร้อน เราต่างร่วมสิเหน่หา..............จิตเนื่อง นาแม่ ไยจึ่งวิฆาตย้อน...................ห่อนรักฤาไฉน ฯ ..คงหายไปต้มถั่ว..................ฤาไฉน จึงปล่อยเราเหงาใจ...............เปลี่ยวร้าง เอาซากถั่วจุดไฟ....................หุงจิต พี่ฤา จงใส่น้ำตาลบ้าง...................เชื่อมให้รสหวาน คุณฤกษ์ ..สวัสดี่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ตอนนี้ยังมีข่าวแบบนี้มาเป็นระยะนะคะ คุณพรระวี ... :) สุขกายสุขใจดีอยู่ฤๅ ..ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนเสมอ ..
14 กุมภาพันธ์ 2546 02:19 น. - comment id 108857
อาจารณ์ต้มถั่วซะ หว่ออ้ายหนี่หิวเลยอ่ะ อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2546 07:05 น. - comment id 108865
คนอื่นเขากลอนรักวาเลนไทน์ ัยายคนนี้นี่ ต้มถั่ว เข้ากันจังเยยอ่า อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2546 23:30 น. - comment id 108991
หว่ออ้ายหนี่ นี่มาจากโศลกโคลง ที่โจสิดร่ายมา อัลมิตราแปลความนัยและลองเขียนเป็นโคลง ลองไปอ่านเปรียบเทียบเองนะจ๊ะ เจ้าลม ..แตกต่างบ้าง จะเป็นไร ?
15 กุมภาพันธ์ 2546 14:56 น. - comment id 109087
เป็นถั่วอะไรคุณอัล.... ถั่วเหลือง...ทำน้ำเต้าหู้...ไม่รู้เป็นอะไรกับ..คน ถั่วลิสง...ต้มเสร็จรอให้เย็นลง...แล้วบริโภคเลย ถั่วเขียวก็อร่อย...ใส่น้ำตาลแล้วก็ใช่ย่อย ถั่วแระ....นั่นเป็นชื่อตลก แล้วตาถั่วเป็นยังไง...งง...ไม่เคยกิน
16 กุมภาพันธ์ 2546 14:13 น. - comment id 109197
เคยอ่านหนังสือสามก๊กไหมจ๊ะ โจสิด ร่ายบทกวีมา น่ะ ..
16 กุมภาพันธ์ 2546 22:18 น. - comment id 109299
ขอบอก....ไม่เคยเลยครับ...(เศร้าจัง...หล้าหลังตามเคย)
20 กุมภาพันธ์ 2546 18:52 น. - comment id 109864
บทกวีไพเราะ.... เป็นปรัชญาล้ำลึกคุณค่า ขอบคุณที่เขียน......คงใช้ความสามารถมาก น่าชื่นชมครับ