ครั้นตะวันชิงพลบหลบเหลื่อมฟ้า พบเด็กมาสรวลสนุกสุขสดใส นั่งมองอย่างขังจิตคิดร่ำไร น้ำตาไหลหลั่งชวนคิดชีวิตตน ความมั่งมีมิอาจปรารถน์สรรพสิ่ง เป็นสัจจ์จริงสิ่งแฝงทุกแห่งหน หวังเห็นเด็กเล็กน้อยคอยวิ่งซน ต่างกล่าวกร่นหัวเราะเสนาะกังวาน แต่ได้กลิ่นดินชุ่มชอุ่มฝน ยังสับสนปนเสียงเผดียงขาน สายฝนหลั่งดั่งใจคล้ายทรมาณ ตกสู่ลานร่วงหล่นสุดหม่นทรวง น้ำตาไหลฝนหลั่งดังขันแข่ง ตะวันแดงแกร่งกล้ามาลับล่วง มวลเด็กน้อยห้อยโหนปาโคลนควง- แขนท่าท่วงแปลกใจ...ไยฉันตรม ฯ
อัลมิตรา 6 ก.พ. 2546 14:02 น. - ID 29039 
1198
8
0
6 กุมภาพันธ์ 2546 20:11 น. - comment id 107828
เป็นสัจธรรมดีจังนะคะ
6 กุมภาพันธ์ 2546 23:59 น. - comment id 107887
หน้าส่วนตัว
...ปล่อยมันเถิดเกิดมาอย่ายึดติด
ทุกชีวิตมีกรรมนำผสม
จะรวยล้นค้นแค้นแสนทุกข์ตรม
คราวสิ้นลมทุกอย่างก็วางวาย
...และแล้วนำน้ำตามาหลั่งริน
เมื่อหมดสิ้นแรงล้าพาสลาย
ทุกชีวิตคิดไปในหญิงชาย
ก็คลับคล้ายตะวันนั้นตกดิน...
....สวัสดีครับ...
7 กุมภาพันธ์ 2546 00:17 น. - comment id 107900
น้ำตาไหลฝนหลั่งดังขันแข่ง ตะวันแดงแกร่งกล้ามาลับล่วง มวลเด็กน้อยห้อยโหนปาโคลนควง- แขนท่าท่วงแปลกใจ...ไยฉันตรม ฯ อืม..ทุกสรรพสิ่งไม่แน่นอนจีรัง โยมปลงหนอ ยุบหนอพองหนอ อาเมน อิอิ
7 กุมภาพันธ์ 2546 07:16 น. - comment id 107927
..พี่อัลมิค่ะ..
..Well.... never be.. apart....
..All..that.
.I.. feel...
...นะค่ะ...
7 กุมภาพันธ์ 2546 08:06 น. - comment id 107931
ใช้น้ำตาล้างหัวใจในวันนี้ ล้างฤดีที่หม่นหมองครองสับสน แล้วเงยหน้าท้าโลกโศกกมล ฟ้าหลังฝนคนหลงฝันสู้วันจริง ในนิยามลูกผู้หญิงที่ผ่านโลก ขอเคียงโศกปลอบเศร้าในทุกสิ่ง ในดวงใจในดวงตาทำใจนิ่ง คือคนจริงทิ้งใจเศร้าเข้าใจคน..นะคนดี
7 กุมภาพันธ์ 2546 08:12 น. - comment id 107932
ลมก็หนาวดาวบนฟ้าก็ร่ำไห้ สิ้นและไร้ใครสักคนบนทางฝัน โลกสุขเศร้าราวสอนใจยอมรับมัน เพียงฉากฝันวันผ่านมาท้าทายใจ กระซิบริมแก้มหอมถนอมรักนะน้องน้อย อย่าหลงคอยใครเขาเราหวั่นไหว รักตัวเองให้มากแม้พรากไกล ถนอมใจถนอมขวัญรอวันได้จูบกระหม่อมจอมใจในวันหนึ่งไม่ช้านาน..
7 กุมภาพันธ์ 2546 08:41 น. - comment id 107934
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยียน คุณใบบอนแก้ว.. ความร่ำรวยใช่ว่าจะยิ่งใหญ่ อาจทุกข์ใจหมองหม่นต้องทนฝืน ยิ้มแต่หน้าแต่ใจร้าวเกินหยัดยืน แสร้งทำชื่นปิดชอกช้ำระทรวง หว่ออ้ายหนี่.. สาธุ๊... น้องเรน..youre never walk alone .. อุ๊บ ตกรอบแล้ว ลืมไป คุณด้วยรักจริงใจ... เพลงที่เศร้าคนก็เศร้าเหงาดวงจิต เพลงย้ำคิดสะกดซ้ำพร่ำหวลไห้ เพลงบ่งบอกตอกให้เจ็บเหน็บหนาวใจ เพลงร้องไปและหัวใจร้องไห้ตาม คุณด้วยรักและเข้าใจ... ลมก็หนาวดาวบนฟ้าก็ร่ำไห้ หม่นดวงใจเฝ้าโหยหาแต่ความหลัง ชีวิตนี้ทุกสิ่งมีใช่จีรัง แต่ยังหวังจะหยิบยื่นชื่นไมตรี เหตุใดหนอพนอขวัญมาลืมถิ่น ฤๅลืมสิ้นรักเก่าเราเคยสุขศรี แวะมาเยี่ยมด้วยความรักดั่งเคยมี ทั้งมากที่ความจริงใจ-เข้าใจกัน ขอบคุณมากนะคะ ที่กลับมาเยี่ยมเยียน ห่างหายกันไปนาน อย่าลืมกันนะ
8 กุมภาพันธ์ 2546 08:37 น. - comment id 108059
^J^ .......................... ***ฉันเหม่อมอง สายตาไป ในเบื้องหน้า ยิ้มเริงร่า ของผู้คน ที่ล้นหลาม แต่หาใช่ ยิ้มให้ฉัน แม้ชั่วยาม นั่งมองตาม น้ำตาริน แทบสิ้นใจ...ฯ
8 กุมภาพันธ์ 2546 08:49 น. - comment id 108062
สุขเพียงกายแต่ใจแสนบอบช้ำ จึงมาพร่ำเป็นกลอนใจอ่อนไหว ยิ้มที่ชื่นความขมขื่นอยู่ข้างใน ไม่มึใครรับชึ้งคนึงเรา
8 กุมภาพันธ์ 2546 16:11 น. - comment id 108110
หากคราใด ที่ใจ นั้นเงียบเหงา อย่ามัวเศร้า ระกำจิต ให้คิดฝืน ชีวิตเรา มีคุณค่า ต้องหยัดยืน จงยิ้มชื่น เพื่อวันใหม่ ใจมั่นคง.... สิ่งที่ผ่านมาแล้ว..ขอให้ผ่านไป..เริ่มต้นใหม่ในสิ่งดี...ด้วยความมั่นคงและแข็งแกร่งของจิตใจ ขอเอาใจช่วยคุณอัลมิตราค่ะ...
9 กุมภาพันธ์ 2546 00:38 น. - comment id 108144
กำลังใจเปี่ยมล้นจังค่ะ คุณราชิกา ..ปลื้มจัง ..
10 กุมภาพันธ์ 2546 07:06 น. - comment id 108337
สาธุ๊
14 กุมภาพันธ์ 2546 14:26 น. - comment id 108908
เด็กน้อยเล่นวิ่งไล่ ให้ขวักไขว่กลางทุ่งนา เหนื่อนพักจับปูปลา การศึกษาไม่เคยรู้..... .....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
