**..เธอรู้ไหม... ว่าการ จากไกล นั้นแสนเศร้า เหมือนพระจันทร์ อำไพ แต่ไร้เงา จึงเงียบเหงา โดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา **..เวลายิ่ง กระชั้น ถึงขั้นนี้ อีกกี่ปี เพื่อนรัก จักพบหน้า ปัจฉิมนิเทศ เริ่มมีมา พร้อมกับการ จากลา จึงเริ่มมี **..แด่เพื่อนที่รัก... ทั้งพวกพรรค เพื่อนใจ ในที่นี้ ยังอบอุ่น ด้วยรัก สามัคคี ด้วยไมตรี ตรึงใจ ไว้ชั่วกาล **.. แด่ความฝัน... เราฝ่าฟัน ด้วยน้ำใจ ใฝ่ประสาน มุ่งสร้างสรรค์ สั่งสม อุดมการณ์ ตามปณิธาน ที่หวัง ที่ตั้งใจ **..ลาแล้วเพื่อนเอ๋ย... ร้างแล้ว อย่าร้างเลย เคยฝันใฝ่ เธอจะจาก พวกเรา ไปหนใด จงรู้ไว้ ว่าเรา ยังเฝ้าคอย
18 มกราคม 2546 14:16 น. - comment id 105260
อ่านแล้วนึกถึงวันเวลาในช่วงนั้นของตัวเองจัง..ความหมายดีครับ...
18 มกราคม 2546 15:52 น. - comment id 105270
ขอขอบคุณมากครับ อาจารย์พี่ติตรากร
20 มกราคม 2546 07:54 น. - comment id 105491
คิดถึงเพื่อนวันคืนที่เคยร่วม คิดถึงคำรวมรวมที่ร่วมกล่าว คิดถึงเพื่อนสนิทชิดทุกคราว มีเพียงข่าวสักเพียงเสี้ยวก็ดีใจ จริงมะ เนอะ อิอิ
23 มกราคม 2546 20:21 น. - comment id 106182
อืมอ่านแล้วเศร้านะ... อืมเพราะดีจัง... อืมเป็นความรู้สึกที่ดี..