ครับ..ผมลองไปอ่านกลอนเก่าของไคริ(นก*กระ*ดาษ* + คู่...ชีวิต) ดูครับ ผมถูกใจเรื่องนี้มากจึงนำมาเสนออีกครั้งครับ พอดีช่วงนี้ไคริไม่รู้ หายไปไหน *...แม้เมื่อเรายังเล็ก เป็นเด็กน้อย เคยกล่าวถ้อย วอนจันทราว่าให้สม ขอข้าวแกง....แหวน....ให้น้องปองนิยม ขอเตียงตั่ง นั่งชมดาวและเดือน...* *...เมื่อเห็นดาวล้อมเดือน กลาดเกลื่อนฟ้า ชวนน้องนับดารา ที่เป็นเพื่อน ระยับระยิบพริบตา ดาวพร่าเลือน แต่ดวงเดือนเด่นสว่าง กลางโพยม...* *...อยากตะกายว่ายฟ้า ไปหาจันทร์ และใฝ่ฝันอยากเอื้อม ให้ถึงโสม เคยนึกตามใจชอบ ปลอบประโลม ว่าเติบใหญ่จะได้โคม รัตติกาล...* *...ฝันไปตามอารมณ์ ผสมโง่ ว่าเติบโตจะบินไป ด้วยใจหาญ สอยดวงดาวพราวฟ้า มาเป็นยาน พาเราผ่านเมฆด้น จนถึงจันทร์...*
ต่อง (ต้อง) ksg 9 ม.ค. 2546 15:39 น. - ID 28064 
2274
5
0
9 มกราคม 2546 21:54 น. - comment id 104091
เพราะดีค่ะ
10 มกราคม 2546 07:09 น. - comment id 104117
เราเลยมาขอวอน อิอิ
10 มกราคม 2546 07:46 น. - comment id 104127
หน้าส่วนตัว
.บทกลอน..ของพี่ไคริ..
..อบอุ่นเสมอ..กับความรู้สึก..ของเรน..
.. แบบว่า.. โดนใจ..อย่างแรง...
.. ก้อ..
เรนชอบอ้อน.. พี่ชาย.. พี่สาว..
..พ่อ เคยบอก.. จาให้น้อง..กะเรน..
.. ....
10 มกราคม 2546 18:06 น. - comment id 104177
**..ขอขอบคุณทุกๆท่านมากครับ
(แทนไคริครับ)
11 มกราคม 2546 15:34 น. - comment id 104281
แต่งเก่งจังค่ะ สอนบ้างได้เปล่าค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
