๏ ๏ ๏ รอยบุญเราร่วมสร้าง๏ ๏ ๏

idaho

๏ รอยบุญเราร่วมสร้าง.........พลางหนุน

จิตผูกอิงแอบบุญ...................ไป่ร้าง

รักล้นอิ่มเอิบอุ่น.....................อาบชุ่ม หทัยนา

ใจหล่อรวมหลอมกว้าง-.........กว่าฟ้าแดนสรวง๚

๏ ดวงจิตจำห่างพ้น..............พรากพี่

เจ็บดั่งมีดเจียนฤดี..................ลึกร้าย

แหนงวารหน่ายดิถี................ถวิลแว่ว

ลมกู่หลอนโสตคล้าย..............พี่คล้อยคืนหา๚๛
				
comments powered by Disqus
  • อักขระ อักษรศรัทธ์

    14 ธันวาคม 2545 19:38 น. - comment id 100826

    
    ๏ รอยบุญเบ็นนี่สร้าง...........ปางเพรง
    เราจึ่งได้ร่วมเลบง................บทถ้อย
    เอื้อนุชเช่นกันเอง................กนิษฐ์นาฏ
    สองร่ำสองใจร้อย...................เจิดรักษ์กวีศิลป์๚๛
    
    ขยัน ๆ แต่งโคลงเข้านะ...ขยันเรียน+ทำงานด้วย. เป็นกำลังใจให้จ้ะ. o[^_^]o
  • อัลมิตรา

    14 ธันวาคม 2545 22:52 น. - comment id 100853

    .....หอมใดใครอื่นได้.........................หมายหอม
    หาเปรียบเทียบอาจถนอม....................นาฏน้อง
    แก้วอาจมาตรเด็ดดอม.......................หอมครู่  เดียวนา
    หากพลัดนุชนาฏต้อง.........................ชอกช้ำอวสาน ฯ
    
  • จังงัง พรรคลิงรักลิง

    14 ธันวาคม 2545 22:54 น. - comment id 100855

    .....กาพย์กลอน.....วอนพี่น้อง..........................ผองชาว-  โคลงเฮย
    กระฉ่อนเฉิด.....รจน์ราว.................................เก่าครั้ง
    วรเพริศ.....วับวาว........................................ราวว่า  จันทร์นา
    เจริดตรึง.....จิตยั้ง........................................ตราบสิ้นดินสลาย ฯ
    
    
    
  • ***กฤษณะ***

    14 ธันวาคม 2545 23:26 น. - comment id 100862

    ^J^       .....................
    
    ***โคลงกลอนจารจดไว้......ความนัย
    
    บอกบ่งความน้อยใจ........ตัดพ้อ
    
    เจ้าเพรียกกู่หาใคร.........กันหว่า
    
    ขออย่าได้ย่อท้อ.........ใฝ่ตื้อตามตอม...ฯ
    
    .........เข้าใจป่ะ..ไอซ์..?
  • idaho

    15 ธันวาคม 2545 17:31 น. - comment id 100937

    ขอบคุณคับพี่ใจดีจริงๆเลย   =^_^=
    แต่ขอเวลาจากลาไปทำใจพักแล้วจะหวนกลับมาดีกว่าเน้อ  ม่ายงั้นชีวิตสิ้นแน่
    .................................
    อัลมิตรา 
    
    หอมนางนางนุชนวลน้อง
    หอมนี้พี่ปองต้องถวิล
    หอมจักมิรู้ตรอมจากยุพิน
    หอมมิหน่ายฤาสิ้นอัลมิตรา
    ...............................
    จังงัง พรรคลิงรักลิง 
    
    กลอนกลานต์สานสมัครมิ่งเสมอ
    จวบจนจักพบเจอมิตรภาพ
    ตราบดินสิ้นฟ้าจะฉายฉาบ
    ประทับตราบมั่นนิรันดร
    ...............................
    ^J^       .....................
    ***โคลงกลอนจารจดไว้......ความนัย
    
    เผยซึ่งความห่วงใย............แน่นล้น
    
    พร่ำเพรียกเรียกคนไกล......ให้ห่วง
    
    เพียงพี่เผยพจน์พ้น.............คงแคล้วคลายท้อจากใจฯ
    
    ...........มะเข้าใจ ....?    
    
    
    
    
    
  • windsaint

    16 ธันวาคม 2545 08:04 น. - comment id 101011

    ...งานบุญฤๅเท่ารู้....งานรัก
    รู้รักรู้ประจักษ์.........จวบสิ้น
    งานรู้อยู่ที่รัก...........งานเล่า
    รักที่ให้ดับดิ้น.........ไม่สิ้นรักนาง
  idaho

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน