รำพึงรำพันร่ำไห้ อำลาอำลัยห่วงหา จำลาจำจากแก้วตา น้องยาเจ้าจรจากไป.... อยากพบอยากเจอนวลน้อง คุ้มครองคุ้มกันคราไกล ปัฐพีธรณีแห่งใด ข้าใคร่ค่ำครวญเคล้าคลาน ทิ้งไว้เพียงกลีบลั่นทม ตรอมตรมขื่นขมนานกาล ลั่นทมช่วยเป็นพยาน สาบานรักนางคนเดียว..........
11 ธันวาคม 2545 19:59 น. - comment id 100333
ชมอนุสรณ์รัก
11 ธันวาคม 2545 22:17 น. - comment id 100361
^*^ ^*^ ^*^......ทําไมบทนี้เศร้าจังหล่ะจ๊ะ....^*^ แต่ก็เป็นอนุสรณ์รักที่มั่นคงในรัก อย่างน่าชื่นชมนะ...อย่าเศร้าเลยนะ ^*^.....................^_____^................^*^
12 ธันวาคม 2545 11:51 น. - comment id 100412
ขอบคุณแนทตี้ ที่มาเยื่ยมเยือน ก็ชีวิตตั๊กมีแต่เรื่องเศร้า ๆ อะ เดียวคราวหน้าจะเขียนบทรักนะ ขอบคุณ นิติ ที่มาเยื่ยมชม
12 ธันวาคม 2545 12:02 น. - comment id 100415
กาลเวลาที่นำพาเราพบกัน ในสักวันก็คงมาพรากเราได้ แม้วันหนึ่งจะไม่มีเธอข้างกาย ไม่เป็นไรขอสัญญาจะมั่นคง แม้สักวันไม่พบเธอเคียงข้างฉัน ก็ขอเจอเธอในฝันจะได้มั้ย โชคชะตาคงจะไม่ร้ายเกินไป กายห่างไปแต่หัวใจรักเพียง ......เธอ...... อุทิศ แด่........อนุสรณ์แห่งความรัก
13 ธันวาคม 2545 10:36 น. - comment id 100585
ลั่นทมขอฝากคำมาพร่ำบอก ช้ำและชอกเพียงใดใจขื่นขม กลีบบางบางพรางพิษความระทม เกิดเป็นดอกลั่นทมก็ตรมจังมีแต่คนหวังให้ช่วยรับแต่ความตรม..ตลอดปีตลอดไป.. ด้วยรักและสงสารดอกลั่นทมนะคะ
16 ธันวาคม 2545 11:48 น. - comment id 101026
ขอบคุณนะค่พุดพัดขาที่รักและสงสารลั่นทม ความหวังจากปลายฟ้า ไม่ต้องอุทิศแด่ก็ได้นะค่ะ ยังไม่ตรอมตรมจนสิ้นลมหายใจ