อย่ายอมแพ้แก่ชะตาฟ้าลิขิต มีชีวิตคิดสู้ไปไม่สิ้นหวัง เกิดเป็นคนอดทนเถิดเกิดพลัง หากเคยพลั้งลุกขึ้นใหม่อย่าไปเกรง สู้จนกว่า ชีวา จะสิ้นลม อย่ากลัวล้ม ก้มหน้าให้ ใครข่มเหง เอาชนะ ชะตา ของตัวเอง อย่าไปเกรง ขวากหนาม จงข้ามมัน โลกเรานี้ ดูให้ดี มีสองด้าน ฤดูกาล ยังมีเปลี่ยน เวียนผกผัน อย่าท้อแท้ แก่ชะตา จงฝ่าฟัน ใจมุ่งมั่น สรรค์สร้าง ทางเจริญ +++++++++++++++++++++++
29 ตุลาคม 2545 22:06 น. - comment id 92356
จะเอาอะไรกับโลกโศกสุขเศร้า ธรรมชาติเฝ้าธรรมดาใจไม่ไหวหวั่น ชนะใจใครไหนเล่าใช่สำคัญ ชนะใจกันได้อะไรใจตรอมตรม แพ้แค่บทเรียนเวียนมาสอน โลกคือละคอนโรงใหญ่ไม่ขื่นขม วันนี้พลาดอาจลุกสู้ฝ่าตรอมตรม เมื่อยามล้มอย้าเหยีบยซ้ำให้หนำใจ เกี่ยวใจร้อยคอยยื่นมือให้ยื้อยุด ช่วยกันฉุดช่วยกันสร้างทางสวยใส ถนนสายฝันควรแบ่งปันมีน้ำใจ ให้อภัยใจเรางามยามทุกข์ตรม เก็บดอกไม้และดวงดาวพราวพรายฟ้า มอบมนต์เสน่หาสร้างงานลบขื่นขม หวังฝากงานฝากงามเลิกระทม มอบมวลชนคนไทยโพเอมเติมเต็มใจ เริ่มต้นใหม่ลืมให้หมดลบให้สิ้น ฝากถวิลจินตนาเรียวฟ้าใส ฝากกมลคนเคยรักเคยเข้าใจ ทบทวนใหม่หันหน้ามาปรองดอง.. แล้วเรียวรุ้งฟ้าไทย(โพเอม)ในวันนี้ มากคนดีคอยเคียงฝันวันเราสอง รักรักและรักให้น้ำใจคอยใฝ่ปอง พี่และน้องสมานฉันท์..ฉันท์กวี..ที่มากงามในหัวใจจริงไหมเธอ.. แต่งนาทีนี้เลยผิดพลาดอภัยด้วยนะคะ ด้วยดวงใจถึงทุกดวงใจไทยโพเอมที่รักเป็นยิ่งนัก
29 ตุลาคม 2545 22:12 น. - comment id 92360
บุษ คนเก่ากลับมาอีกแล้ว
29 ตุลาคม 2545 22:13 น. - comment id 92361
บุษ คนเก่ากลับมาอีกแล้ว
29 ตุลาคม 2545 22:14 น. - comment id 92363
ลอยเรือเมฆเสกมนต์ฝันวันไทยโพเอม พุดพัดชา ลอยเรือเมฆเสกดอกไม้คล้องสายขวัญ หวานจากจันทร์วันได้พบจบด้วยหวาน ให้กวีไทยโพเอมใจเบิกบาน วันพบพานสมานฉันท์วันรวมใจ... ร้อยรวงดาวผูกสายเปลเฝ้าเห่กล่อม พวงพยอมค้อมดอกดวงร่วงกราวไหว มอบใจรักถักทอทองทุกดวงใจ ให้อภัยใจเป็นสุขทุกผู้คน... เริ่มต้นใหม่ด้วยดวงใจที่ใสสวย งามล้ำด้วยช่วยสานฝันอย่าสับสน เวทีฝันบรรเจิดจ้างามกมล คนเหนือคนลบหม่นหมองเฝ้าครองใจ.. คนเรานี้มีดีเลวทั้งสองด้าน อย่าร้าวรานผ่านบทเรียนสะเทือนไหว กระจกหกด้านคือคันฉ่องท่องขึ้นใจ คนเราไซร้ให้โอกาสพลาดเพียรจำ.. ดอกความดีผลิช่อรอฝนใหม่ กวีไทยใจใสสวยด้วยชุ่มฉ่ำ น้ำใจดีหยาดสายร่ายลำนำ ลืมรอยช้ำลบรอยเศร้าด้วยเข้าใจ... ถนนสายดอกไม้สายไยรัก ร่วมเรียงถักพักพิงเอนอิงไหล่ คล้องกมลคนช่างฝันพร้อมกันไป เป็นดาวใสสุกสว่างนำทางใจสู่ปวงชน..
29 ตุลาคม 2545 22:16 น. - comment id 92365
กลอนบทนี้ บุษ อ่านกลอนของ อาจารย์ณธีร์แล้วเกิดแรงบันดาลใจค่ะ มีชีวิต อย่าท้อถอย สู้เพื่ออนาคต หากยอมแพ้กลางทาง ทำอะไรย่อมไม่สำเร็จ ขอบคุณ สาวบ้านนา นะคะ ต่อกลอนให้ยาวเลยค่ะ ขนาดยังไม่ขัดเกลาให้สละสลวยยังขนาดนี้เลยนะคะ ถ้ามาแบบฉบับสมบูรณ์ น้องว่า น่าอ่านมากเลยค่ะ ขอบคุณกำลังใจที่ให้นะคะ
29 ตุลาคม 2545 22:21 น. - comment id 92368
ขอบคุณ ทุกกำลังใจ นะคะ ++++++++++++++++ คนเดินดิน ค่ะ บุษ ก็เหมือนเดิมทุกประการค่ะ ชอบกลอนแนวนี้ค่ะ รักที่จะแต่ง และ รักที่จะอ่าน ขอบคุณ พุดพัชชา ด้วยนะคะ กลอนไพเราะมากค่ะ
29 ตุลาคม 2545 22:22 น. - comment id 92370
ท่านบุษราคัม ยังมาดมั่นเสมอมาในอันให้อาหารทางความคิดแก่เพื่อนพ้อง
29 ตุลาคม 2545 23:16 น. - comment id 92382
พี่อังของเรน.. สวย..แสนดี.. น่ารัก..ใจดี..ที่หนึ่ง... มีพี่สาวแสนดีมีเมตตา.. แม้เวลาที่ให้..จาน้อยนิด.. แต่ม่ายน้อยจัยนะม่ายด้ายคิด.. ด้วยรู้จิตพี่สาวรัก..เรนคนเดียว.. (..แบบ..เข้าข้าง..ตัวเอง...นะค่ะ..)..
30 ตุลาคม 2545 00:15 น. - comment id 92394
มาทักทาย เอากำลังใจมาฝากด้วยจ้าา
30 ตุลาคม 2545 01:52 น. - comment id 92419
มาอ่านบทกลอนดีๆที่ให้แง่คิดเสมอของ บุษ จ๊ะ
30 ตุลาคม 2545 07:21 น. - comment id 92447
เขียนดีจัง ให้ข้อคิดดี
30 ตุลาคม 2545 11:59 น. - comment id 92500
มาขอรับกำลังใจดีดี
30 ตุลาคม 2545 12:31 น. - comment id 92512
^J^ อย่างน้อยล้มแล้วต้องลุกขึ้นเองก่อนเนาะ.... แล้วค่อยๆ หาคนเดินด้วยใช่ป่ะ.......
30 ตุลาคม 2545 17:33 น. - comment id 92560
ให้กำลังใจดีครับ ชอบครับ
30 ตุลาคม 2545 18:11 น. - comment id 92595
ใครกะลังล้มอ่านทางนี้เร็ว !!!!!!!!!!!!!!!!!11.....ช่วยประชาสัมพันธ์ต่อค่ะ
30 ตุลาคม 2545 20:07 น. - comment id 92610
อิ่มใจดีค่ะ อังโกะ ~^_^~
30 ตุลาคม 2545 20:09 น. - comment id 92612
ขอบคุณ ทุกกำลังใจค่ะ บุษ ขอยก ความดีนี้ให้แก่ อาจารย์ ณธีร์ ที่เคารพ เพราะ อ่านกลอน ผู้ชนะชะตา ของ ท่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจดีๆที่จะสู้ชีวิตค่ะ เอาชนะใจตัวเองให้ได้นั้น ประเสริฐที่สุดค่ะ เชื่อในการกระทำ หากทำในสิ่งที่ดี และ ตั้งใจอย่างเต็มที่ แม้จะล้ม ก็จะลุกขึ้นสู้ค่ะ
30 ตุลาคม 2545 20:25 น. - comment id 92615
การต่อสู้ใช่อาศัยเพียงใจสู้ แต่ต้องดูทางหนีและทีไล่ ต้องรู้จักรักษาตนให้พ้นภัย รู้จักใช้ทุกอย่างรอบข้างเรา ต้องเยือกเย็นเพียงพอรอโอกาส ต้องสามารถคาดคะเนเล่ห์กลเขา ถ้าเผื่อมีนาทีทองต้องฉวยเอา บทเรียนเก่าเก็บไว้ใช้เป็นครู ยามเมื่อตกเป็นรองต้องอดกลั้น ยิ่งหุนหันยิ่งคว้างหมดทางสู้ ต้องศึกษาทุกอย่างข้างศัตรู ต้องเรียนรู้เลือกสรรพันธมิตร คอยเตือนตัวเตือนใจไม่ประมาท ต้องสามารถหยุดยั้งเมื่อพลั้งผิด อย่าปล่อยตามยถากรรมทำสิ้นคิด ต้องตั้งจิตสมาธิสติตรอง เพราะไม่อาจต่อสู้อยู่เคียงข้าง ไม่อาจสร้างเกราะให้คุ้มภัยผอง ได้แต่ใช้สิ่งที่ทำจนช่ำชอง มาสอนน้องให้รู้.....ให้สู้เป็น
30 ตุลาคม 2545 20:51 น. - comment id 92620
อ่านกลอนบทนี้แล้วมีกำลังใจฮึดสู้มากๆเลยครับ^^ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ
1 พฤศจิกายน 2545 16:04 น. - comment id 92941
ชอบคุณ ทุกกำลังใจ ทุกความคิดเห็น ทุกคำติชมที่ให้บุษ มาเสมอนะคะ ประการแรก ขอขอบคุณ ครู ณธีร์ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เกิดกลอนนี้ ประการที่สอง ขอขอบคุณ ลุงเวทย์ ที่กรุณานำกลอนดีๆมาฝากไว้ให้ข้อคิด ประการที่สาม ขอขอบคุณทุกกำลังใจจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่านค่ะ
10 มิถุนายน 2546 11:32 น. - comment id 144403
ได้สาระมากเลยค่ะ ดีใจที่ได้ตามมาอ่านค่ะ
8 กันยายน 2551 14:40 น. - comment id 146251
5 แสนฉันคิดถึง 5หมื่น ฉันห่วงใย 5พัน ฉันจริงใจ 555 ฉันหลอกเธอ