แสง สุรีย์แผ่คุ้ม โลกา ธรรม ห่อนเวทนา ล่วงพ้น ส่อง สว่างวิญญา เหินห่าง ทุกข์แฮ ใจ สุขสงบล้น ผ่องแผ้วจงจิตต์ ให้ พิศหาสิ่งด้อย ในตน ไกล ห่างอกุศล เกลือกกลั้ว บ่วง บาปดั่งทัณฑ์บน เปรียบเงื่อน ไขนา กรรม ย่อมจะเป็นรั้ว เพื่อล้อมวิบาก ถ้า หากกรรมท่วมท้น ใจใคร ทำ แต่สิ่งจัญไร ยิ่งแล้ว ความ ชั่วย่อมตามไป เป็นเช่น เงาแฮ ดี ดุจเสมือนแก้ว เพริศแพร้วสุริยกานต์
23 ตุลาคม 2545 23:13 น. - comment id 90663
ไพเราะ สมเป็นพี่บุษครับ
23 ตุลาคม 2545 23:21 น. - comment id 90672
บุษ นี่เป็นนักปรัชญาได้เลยนะจ๊ะเนี่ย
23 ตุลาคม 2545 23:42 น. - comment id 90682
ผมเห็นด้วยท่านฝน ว่าบุษนี่เป็นปรัชญาเมธีจริงๆ
23 ตุลาคม 2545 23:51 น. - comment id 90688
ทามมายตัวหนางสือมานเอียงอ่ะ น้องปุ๋ม หรือว่าตาพี่ต้องมานฝาดปาย พี่ต้องว่านะน้องปุ๋มถ้าทำหนังสือกลอนธรรมะมาบริจาครับรองรุ่งแน่นอน วัดทั่วเมืองไทยต้องชอบแน่แน่เลย
24 ตุลาคม 2545 00:00 น. - comment id 90699
ขอโทษด้วยค่ะ พี่ต้อง ค่ะ พิมพ์ไม่ตรง ค่อยๆปรับให้สวยงามนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ
24 ตุลาคม 2545 00:41 น. - comment id 90711
สงสัยสายตาน้องปุ๋มจะเอียงนะเนี่ย เบี้ยวอีกแล้วววววววววววน้องงงงงงงงงปุ๋มมมมมมมมมมมม เฮ้อ!! ยุบหนอพองหนอ
24 ตุลาคม 2545 01:05 น. - comment id 90713
เก่งอ่า
24 ตุลาคม 2545 07:25 น. - comment id 90726
ดี..ดุจเสมือนแก้ว.. เพริดแพร้ว..สุริยกานต์... ด้วยช่วยวาน..สอนสั่ง.... (โห้ยยย.. เรนม่ายด้ายอีกแล้วดิค่ะ.. ก้อเรน..มีเวลานิดเดียว.. เรนอยากมีเวลามากๆ... สำหรับสิ่งที่เรนรัก... มัย?..น๊าาาา.. ..เวลา.. แย่งทุกอย่างปาย..จากเรน.. รักและอยู่กะนางฟ้า..ใจดี..ตลอดเวลา.... (นางฟ้า..บ่น รำคาญยัยเรนนนน)..
24 ตุลาคม 2545 08:47 น. - comment id 90743
{``-_-}{-``-}{-_-``} {``-_-}{-``-}{-_-``} {``-_-}{-``-}{-_-``} {``-_-}{-``-}{-_-``} {``-_-}{-``-}{-_-``} {``-_-}{-``-}{-_-``}
24 ตุลาคม 2545 10:27 น. - comment id 90761
สาธุ ! ได้ทั้งธรรมนำจิต และฉ่ำหวานด้วยงานกวี ชื่นชมครับ...ด้วยใจ
24 ตุลาคม 2545 10:37 น. - comment id 90768
แต่งเก่งมากๆ เลยค่ะ ให้ความหมายดีด้วย เมื่อไหร่เราจาแต่งได้อย่างนี้มั่งน๊า...
24 ตุลาคม 2545 10:39 น. - comment id 90769
เก่งจังเลยอ่ะ
24 ตุลาคม 2545 14:20 น. - comment id 90796
ขอบคุณค่ะ ทุกกำลังใจ ไม่เคยรำคาญกำลังใจใคร รักน้ำใจทุกคนค่ะ แสงแห่งความหวังและ กำลังใจ นู๋เรน น้องสาวแสนดี และ เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนค่ะ
24 ตุลาคม 2545 18:40 น. - comment id 90847
ทำไฝจะแต่งได้แบบพี่บุษมั่งคะเนี่ย แต่งแนวนี้ไม่ได้เลย แต่พี่บุษเก่งมากค่ะ
24 ตุลาคม 2545 22:57 น. - comment id 90942
..แสงธรรมส่องนำทางชีวิต แสงธรรมลิขิตได้ดั่งความหมาย แสงธรรมนำความดีประดับกาย แสงธรรมคือความหมายของคนดี..
24 ตุลาคม 2545 23:22 น. - comment id 90950
เก่งจัง
24 ตุลาคม 2545 23:49 น. - comment id 90953
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
27 ตุลาคม 2545 12:53 น. - comment id 91525
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่อ่านกลอนของบุษเป็นคนแรก กำลังมีสติอ่อนแอ ได้โคลงของปรัชญาเมธี ( อิอิ เลียนแบบ ฝนกะ ท่านพรระวีหน่อย ) ตัวน้อย( หรือเปล่า! ) มาช่วย สติ ( และ สตางค์) ก็เริ่มจะกลับมาและ ~^_^~
29 ตุลาคม 2545 11:31 น. - comment id 92152
*^___^*
5 พฤศจิกายน 2545 10:27 น. - comment id 93685
..ความหมายดีครับ.. แต่ บ่วงบาปดั่งทัณฑ์บน นี่ความหมายอ่อนไปหรือเปล่า? อย่างเราเป็นเด็กทำผิดครั้งแรก ผู้ใหญ่ก็มักจะคาดโทษ หรือทำทัณฑ์บนไว้ (ยังไม่ถูกลงโทษ) แต่บาปนี้ไม่สนใจหรอกว่าครั้งแรกหรือครั้งที่เท่าไหร่ จังหวะเหมาะมันก็ให้ผลทันที และยังตามติดตัวไปอีกแนะ ..โคลงก็เพราะ.. ฉันทลักษ์ครบถ้วน มีการร้อยโคลงด้วย ถือว่ามีความรู้เยี่ยม แต่ตกม้าตายตอนลงท้ายนิดหน่อย จงจิตต์ วิบาก เสียงมันสะดุดครับ ปกติถ้าจะให้ลื่นไหลก็มักนิยมลงด้วยเสียงสามัญหรือจัตวาเท่านั้น แต่ เอ..นี่เป็นโคลงธรรมะ อาจจะเป็นข้อยกเว้นก็ได้ หรือว่าไงครับ? ..........
6 พฤศจิกายน 2545 21:00 น. - comment id 93993
ขอบคุณ ทุกคำติชมและเสมอแนะค่ะ ขอบคุณ คุณ โกเมน ที่กรุณาชี้แนะในจุดที่บกพร่องให้ปรับปรุงและพัฒนา นะคะ ขอบคุณ ทุกความคิดเห็นและ กำลังใจค่ะ
9 พฤศจิกายน 2545 00:32 น. - comment id 94506
แก้ไข แล้ว นะคะ คุณ โกเมน ขอบคุณ ที่เสนอแนะในจุดบกพร่องให้นะคะ ติดตามอ่านฉบับแก้ไข ได้ที่ http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=25782 แสงธรรมส่องใจ ( ฉบับแก้ไข ) บุษราคัม ๏ แสง.....สุรีย์แผ่คุ้ม.........โลกา ธรรม.....ห่อนเวทนา.........ล่วงพ้น ส่อง.....สว่างวิญญา............เหินห่าง ทุกข์แฮ ใจ .....สุขสงบล้น..............ผ่องแผ้วไม่หมอง๚ ๏ให้ .....มองหาสิ่งด้อย.........ในตน ไกล .....ห่างอกุศล...............เกลือกกลั้ว บ่วง.....บาปย่อมรัดคน.........ทำผิด กรรม.....ย่อมจะเป็นรั้ว.........เพื่อล้อมวิบากกรรม๚ ๏ถ้า .....ตัณหาท่วมท้น........คนใด ทำ .....แต่สิ่งจัญไร..............ยิ่งแล้ว ความ.....ชั่วย่อมตามไป........เป็นเช่น เงานา ดี.....เปรียบเสมือนแก้ว.........เพริศแพร้วสุริยกานต์๚ ๛