หน้าส่วนตัว
ชีพมลายในชายป่าทาเลือดแดง
เขาดับแรงแห่งชีวีที่ทุกข์เข็ญ
ในแผ่นดินค่นแค้นแสนยากเย็น
ความลำเค็ญปวงประชาคอยราวี
เมื่อถึงวันเขาพรากจากยอดเขา
ใต้แสงเงามหาพระศุลี
เข้าล้อมยิงกระหยิ่มใจในเหยื่อนี้
ด้วยฤทธีแกร่งกล้ายากท้าทาย
ชีวิตสิ้นเหมือนดาวร่วงคนล่วงลับ
ก่อนจะดับสิ่งใดจะให้หมาย
แสนคนยากหากสิบคนกลับรวยกราย
ให้อับอายหลายแลแก่โลกา
เขาต่อสู้ข้างคนจนทนทุกข์เข็ญ
จึงได้เห็นได้เขียนได้พูดจา
คุกมิอาจขังใจไม่ปรารถนา
เขาเกิดมาฆ่าเข่นเค้นอธรรม
แล้วอำนาจบาดเถือนเบือนบังหน
มีกี่คนลำบากต้องตรากตรำ
สองพันห้าร้อยแปดแผดเคราะห์กรรม
มากระทำด้วยฤทธามหาอินท์
ต้องมาร้างห่างบ้านทำการป่า
เอาตัวมาเสี่ยงตายมลายสิ้น
พฤษภาห้าร้อยเก้าเงาดับดิ้น
ตายในถิ่นเกวียนทางอย่างโศกี
ศพนี้หรือคือ จิตร ภูมิศักดิ์
ตายคาหลักเขตป่ากับธานี
ยามเขาตายชายป่าเปื้อนเลือดแดงสี
ก่อนจะมีคนขานนามความพร่ำเพียร
ตายไร้ค่าต่อมากลับก้องนาม
มีคนถามคนใฝ่ใคร่อยากเรียน
เขาชื่อ จิตร ภูมิศักดิ์ นักคิดเขียน
เป็นดั่งเทียนถ่องแท้แก่ผู้คน
พนาไพร 19 ต.ค. 2545 03:21 น. - ID 24722 
6206
11
0
19 ตุลาคม 2545 05:40 น. - comment id 89420
ชีพมลายลาแล้ว...............ล่วงลับ จิตร ภูมิศักดิ์ดับ...............แหบไห้ อำนาจบาดเถือนจับ..........ท่านสู่ ปรโลก ตากคาหลักดั่งไร้...............เหยื่อย้ำคนโกง .................................................................
19 ตุลาคม 2545 07:50 น. - comment id 89425
แต่ง..ด้ายดีมากค่ะ..
ทำให้เรน.. เห็นเค้า..ในจินตนาการ..
ใส่แว่นตา... เขียนหนังสือ เพื่อชีวิต..
เหมือนกับ.. คุณจิตรนันท์ .. ที่เรนชอบข้อเขียนของเธอ...นะค่ะ...
19 ตุลาคม 2545 09:13 น. - comment id 89448
:) ดีจัง เจ้าลิงกะทิ
19 ตุลาคม 2545 11:11 น. - comment id 89466
อืมมมม แต่งดีมาเลยค่ะ ฟังแล้วสลด เขียนได้ยาวดีจัง อิจฉาๆๆๆๆ
19 ตุลาคม 2545 11:20 น. - comment id 89474
เก่งๆๆ ศิษย์พี่ อิอิ
19 ตุลาคม 2545 12:16 น. - comment id 89488
จิตร ภูมิศักดิ์ ขอเจริญตามรอยเท้ารุ่นพี่ ที่คณะ ด้วยความเคารพ
19 ตุลาคม 2545 19:49 น. - comment id 89545
แต่งเก่งจัง แต่เค้ามะรุจักอ่ะ คุณจิตร ภูมิศักดิ์เนี่ยะ แหะแหะ
19 ตุลาคม 2545 23:52 น. - comment id 89634
มาชื่นชมจ๊ะ
20 ตุลาคม 2545 00:47 น. - comment id 89671
แสงดาวแห่งศรัทธา เนื้อร้องและทำนองโดย จิตร ภูมิศักดิ์ พร่างพรายแสง ดวงดาวน้อยสกาว ส่องฟากฟ้าเด่นพราว ไกล แสนไกล ดั่งโคมทอง ส่องเรืองรุ่งใน หทัย เหมือนธงชัยส่องนำจากห้วงทุกข์ทน พายุฟ้าครืนข่ม คุกคาม เดือนลับยามแผ่นดินมืดมน ดาวศรัทธายังส่องแสงเบื้องบน ปลุก หัวใจ ปลุกคนอยู่มิวาย ขอเยาะเย้ย ทุกข์ยากขวากหนามลำเค็ญ คน ยังคงยืนเด่นโดยท้าทาย แม้นผืนฟ้ามืดดับเดือนลับละลาย ดาวยังพรายศรัทธาเย้ยฟ้าดิน ดาวยังพราวอยู่จนฟ้ารุ่งราง คนดีดับ ใช่ดับสูญ ดีจังมีคนเขียนถึงวีรชน ผู้อัฉริยะท่านนี้อยู่ อยากบอกให้วัยรุ่นรู้ว่า ก่อน คุณจิตรจะตายในชายป่านั้น เขาได้ร้องขอชีวิตตนแล้วมิได้ขัดขืนแม้แต่นิดเดียว แต่ใจคนนั้นเหี้ยมโหดเกินทน.............. เผื่อบางคนไม่เคยรู้
21 ตุลาคม 2545 01:45 น. - comment id 89881
ขอบคุณทุกท่านมากครับ(เอางานเขียนของท่านมาให้อ่านกันครับ)
ฉันเคยรวย แต่ไม่เคยดูถูกใคร
ฉันจนไม่อยากให้ใครดูถูก
ฉันสบายไม่อยากให้ใครมาเยินยอ
ฉันลำบากหรือจะตายไม่อยากให้มีใครมาเยอะ
จิตร ภูมิศักดิ์
บันทึกในวัยเยาว์ 24 กรกฎาคม 2490
อิอิอิอิ
21 ตุลาคม 2545 11:24 น. - comment id 89927
มาร่วมชมผลงานด้วยคน ...แต่งเก่งนะ ..(ู^_^)
................ปล. ..........................
i was feeling
a little lonely,
and when i asked myself
what i seemed to be
missing the most,
the answer
turned out to be
.........you.
21 ตุลาคม 2545 14:33 น. - comment id 89958
แต่งดีมากเลยทิ ชอบๆ
21 ตุลาคม 2545 16:29 น. - comment id 89979
อะโห แต่ง..เงมากๆเลยคะ มือปลา2สั่นเขียนไม่ออกเลยอะ ..เยี่ยมมากๆเลยคะ .. จ๋ายย ..มาช้าไปเปล่าอะคะ ขอโทษมากๆๆๆๆๆๆเลยน๊า ..ม่ะได้เจอกันนาน ..มาแอบอ่านคะ ..ใช้คำ ไพเราะจริงๆ ..!! ^--=--^
23 ตุลาคม 2545 14:20 น. - comment id 90497
มาเฉลย tulip is me อิ อิ อิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
