ฉันเห็นมาหมดแล้ว เห็นใบแพรกโบกพลิ้วปลิวลมผ่าน เห็นวันแรกโลกเราสุขสำราญ เห็นชีวิตหมดลานก่อนเรียนรู้ ฉันเคยเห็นความมืดมน เคยค้นพบคบไฟที่ใครก่อ เห็นสิ่งที่เลือกแล้วและคอยรอ คงไม่ขออื่นใดไปกว่านี้ เพราะฉันเห็นมาหมดแล้ว จากแก้วตาคู่นี้ที่ริบหรี่ จดจำไว้ในใจนับจากนี้ ไม่มีเหลืออะไรให้เห็นแล้ว
16 ตุลาคม 2545 17:56 น. - comment id 88592
มี! ความงามของชีวิตไง ไม่มืด ไม่สว่าง ไม่มีเสียง ภาพ กลิ่นและรส ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตา เห็นได้แค่กลางใจเท่านั้น
17 ตุลาคม 2545 02:48 น. - comment id 88719
ขอบใจจะ.......นักเดินทาง(Skeczys)ผู้มองกาลไกล
23 ตุลาคม 2545 21:17 น. - comment id 90602
^*^ ^*^ ^*^...............^______^............^*^ ^*^.........................................^*^