บันทึก...ผู้ (เคย) ยิ่งใหญ่

ก.ประแสร์ ( ศิษยาพร )

นี่ก็คงได้เวลาแล้วที่ผมจะเขียนบันทึกเรื่องราว  เรื่องราวที่จะเป็นจริงหรือไม่  
จะเกิดกับใครไม่สำคัญ...เพราะนี่เป็นแค่เพียงบันทึกที่อาจจะไม่มีความสำคัญ
    * คนเคยมี...คนเคยรวย...คนเคยมีอำนาจ....คนเคยมีวาสนา.....
ในชั่วพริบตา  ทุกสิ่งกลับกลายเป็นศูนย์......ไม่มีแม้อำนาจ  วาสนา  
หรือแม้แต่มิตรสหายที่เคยคบค้าด้วยก็หายไปพร้อมกับทรัพย์สินที่เสียไป
  * ทุกอย่างคือวันวานที่ผ่านไป...จากสูงสุดก็คืนสู่สามัญ  ..สามัญที่ไม่มีอะไร
มากกว่าคำว่า...ธรรมดา..และ  เรียบง่าย.................................................
  * ตามคำที่ท่านว่า...เมื่อมีแล้วอย่าหลง..อย่ายึดมั่นถือมั่น...
เมื่อที่สุดแล้วทุกสิ่งทุกอย่างจบลงด้วยความไม่มีอะไรเลย...มีแต่ความดีความชั่วที่
เคยทำ....................................................................................................
  *  เมื่อไร้สิ้นวาสนาแล้วจะหาใครมาคอยช่วยเหลือ  ความฝันยิ่งเลือนไกล...
เลือนลาง...และเลือนหายไปในที่สุด........................................................
  *  โอ้..ชีวิตนะชีวิต...ไม่มีใครลิขิตได้นอกจากตัวเรา...
  *  โอ้..ชะตาหนอชะตา...ไม่มีใครกำหนดได้นอกจากตัวเราเอง
  *  เมื่อทุกสิ่งเป็นอดีต...ความฝันของฉันยังมาไม่ถึง..........
นั่นก็คือ  ความจริงแห่งปัจจุบัน...ที่ชีวิต  คือ  สามัญ
   บันทึกที่รักนี้...ไม่หวังให้ใคร  ชื่นชม...ติติง...ไม่มีคำตอบสำหรับคำถามที่ว่า...จริงหรือ..ใครเหรอ....เพราะอะไร....เพราะคิดว่าทุกท่านคงรู้ครับ  
*ไม่มีใครด่าว่า  คนเคยมีหรอกครับ...เพราะชีวิตไม่แน่นอนครับ
เดี๋ยวมี  เดี๋ยวไม่มี  
   ขอให้ทุกๆคนมีความสุขกับความดีที่ท่านได้ทำครับ...				
comments powered by Disqus
  • ก.ประแสร์ ( ศิษยาพร )

    10 ตุลาคม 2545 07:26 น. - comment id 85727

    เนื่องด้วยตอนหลังไม่ค่อยนำกลอนที่แต่งเองมาลง  ก็เพราะว่า.........หลังๆมานี้แต่งกลอนแล้วรู้สึกว่า  จนคำ  ครับ.....จะเวียนอยู่แต่คำเดิมๆ
    บางครั้งเลยแต่งไม่ได้ดั่งใจตัวเอง................
    และกลอนของผมที่เขียนไม่ค่อยมีจุดเด่นของกลอนแต่ละเรื่องครับ...............................
    ก็เลยไม่ได้นำมาลง
  • ก.ประแสร์ ( ศิษยาพร )

    10 ตุลาคม 2545 07:26 น. - comment id 85728

    เนื่องด้วยตอนหลังไม่ค่อยนำกลอนที่แต่งเองมาลง  ก็เพราะว่า.........หลังๆมานี้แต่งกลอนแล้วรู้สึกว่า  จนคำ  ครับ.....จะเวียนอยู่แต่คำเดิมๆ
    บางครั้งเลยแต่งไม่ได้ดั่งใจตัวเอง................
    และกลอนของผมที่เขียนไม่ค่อยมีจุดเด่นของกลอนแต่ละเรื่องครับ...............................
    ก็เลยไม่ได้นำมาลง
    
             ต่อง  ต้อง
  • วัฒน์ ฒนรัตน์

    10 ตุลาคม 2545 22:09 น. - comment id 86059

    จงเป็นตัวของตัวเอง จงเขียนออกมาจากใจ คุณไม่จนคำหรอก แต่คุณคงจะกังวนใจว่าเขียนไปแล้วจะไม่มีคนสนใจ ให้กำลังใจนะ... จำทำต่อไป คุณทำได้ดีแล้วล่ะ
  • ติตรากร

    10 ตุลาคม 2545 22:32 น. - comment id 86094

    คิดว่าเขียนมาเรื่อยๆ เถอะนะจะยังไงก็มีพี่ๆ เพื่อนๆ คอยให้กำลังใจ และให้คำแนะนำเสมอ ขอให้เราหาจุดยืนของเราให้พบ ถึงเวลานั้นเราจะแปลกใจเมื่อนึกย้อนถึงวันนี้...ให้กำลังใจนะ
  • *นก*กระ*ดาษ*

    11 ตุลาคม 2545 01:27 น. - comment id 86173

    เป็นบันทึกที่เขียนได้ดี เจง เจง
    พรุ่งนี้นายก็สอบวนสุดท้ายแล้วสินะ
    ไคริจะคอยเป็นกำลังใจให้นายสอบได้ คะแนน ดี ดี ละกัน เพื่อนรัก
    งั้น...คืนนี้ก็..นอนหลับฝันดีนะครับ
    ดึกมากแล้วไคริขอตัวไปนอนก่อนล่ะ
    *..จากใจไคริ..* โชคดีนะเพื่อน
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    11 ตุลาคม 2545 17:09 น. - comment id 86445

    ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน