ลมหนาวร้าวราน

ม้าก้านกล้วย

โหมลมหนาวร้าวรานผ่านมาโหม
แล้งโพยมพยับรับกับแสงกล้า
ระลิ่วปลิวปล่อยล่องละอองระอา
คลุ้งพนาผนึกตรึกรู้สึกเกรง
โหมสะบัดปัดไปในทุ่งทอง
กล้าผยองเผลอไผลไล่ข่มเหง
อากาศกดดันดักลักลอบเร่ง
เกรงแดดเปล่งแรงร้อนกร้อนอุดม
ทองทุ่งข้าวเหลืองพราวน้าวรวงเหนี่ยว
ข่มเหงเชี่ยวชาญเชียวเที่ยวเกี่ยวก้ม
เร่งเวลากระชั้นชันนั้นน่าชม
กร้อนอุดมคมเคียวเก็บเกี่ยวรวง
เหนี่ยวเถิดหนา ช้า ช้า หนาแม่เกี่ยว
ก้มกลมเกลียวเก็บก้อนฟ่อนเจ้าหวง
น่าชมชิดคิดบรรเลงเพลงเคียวควง
รวงเอ๋ยรวงราบลงคงต้องลา
เกี่ยวเอวกลึงตรึงตามารำด้วย
หวงอยู่ใยใสสวยช่วยเถิดหนา
เคียวควงใส่เชิงชม้ายมาชายตา
ลาเอ๋ยลามะลิลามาฟ้อนรำ
ด้วยลมหนาวร้าวรานผ่านมาโหม
เถิดหนาโฉมเฉยช้าข้าชอกช้ำ
ชายตามองมาหาพาชื่นฉ่ำ
มาฟ้อนรำทำนองนำกำฟ่อนฟาง
(ม้าก้านกล้วย)
กลอนกลนี้ เป็นกลอนซ้อนกล หลายกลเลยเทียว 
กลแรก ชื่อว่า ก้านต่อดอก คือจะใช้อักษรเดียวกันซ้ำสัมผัสใน หนึ่งท่อน จะซ้ำหนึ่งชุด ทุกวรรค เช่น ร้าวราน ตรึงตา ฟ่อนฟาง เป็นอาทิ
กลที่สอง ชื่อว่า ชุมนุมเทวา หรือเทพชุมนุม  คือจะสัมผัสสระและเสียงพยัญชนะ หนึ่งคู่ในทุกท่อน ท่อน จะซ้ำหนึ่งชุด ทุกวรรค เช่น มาหาพา (ฟ้อน)รำทำ(นอง)  ช้าข้า(ชอกช้ำ) (ชม)ชิดคิด. เป็นต้น
กลที่สาม ชื่อว่า ม้าเทียมรถ คือจะใช้คำท้าย ของบทต้น มาเป็นคำหน้าของบทถัดมา ซึ่ง ถ้านำมาใช้เพียงคำเดียว จะเรียกว่า เมขลาโยนแก้ว แต่ถ้าใช้มากกว่าหนึ่งคำ จึงจะเรียก ม้าเทียมรถ 
นับไปนับมา ได้ตั้ง 4 กลบทแน่ะ