ดอกหางนกยูงสีแดงฉาน บานอยู่เต็มฟากสวรรค์ คนเดินผ่านไปมากัน เขาดั้นด้นหาสิ่งใด ปัญญามีขายที่นี่หรือ จะแย่งซื้อได้ที่ไหน อย่างที่โก้หรูหราราคาเท่าใด จะให้พ่อขายนามาแลกเอา ฉันมาฉันเห็นฉันแพ้ ยินแต่เสียงด่าว่าโง่เง่า เพลงที่นี่ไม่หวานเหมือนบ้านเรา ใครไม่เข้าถึงพอเขาเยาะเย้ย นี่จะให้อะไรกันบ้างไหม มหาวิทยาลัยใหญ่โตเหวย แม้นท่านมิอาจให้อะไรเลย วานนิ่งเฉยอย่าบ่นอย่าโวยวาย ฉันเยาว์ฉันเขลาฉันทึ่ง ฉันจึงมาหาความหมาย ฉันหวังเก็บอะไรไปมากมาย สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว มืดจริงหนอสถาบันอันกว้างขวาง ปล่อยฉันอ้างว้างขับเคี่ยว เดินหาซื้อปัญญาจนหน้าเซียว เทียวมาเทียวไปไม่รู้วัน ดอกหางนกยูงสีแดงฉาน บานอยู่เต็มฟากสวรรค์ เกินพอให้เจ้าแบ่งบัน จงเก็บกันอย่าเดินผ่านเลยไป !
7 ตุลาคม 2545 17:34 น. - comment id 84752
หนังสือเล่มนี้ เคยอ่านอยู่ครั้งนึงนะคะ ที่ห้องสมุด ยังชื่นชอบอยู่เลยค่ะ ขอบคุณค่ะ..ที่เขียนให้อ่านอีกครั้งนึง
7 ตุลาคม 2545 18:01 น. - comment id 84766
งานเก่าๆ ดีๆ รื้อฟื้นมาบ้างก็เป็นแนวทางให้คนรุ่นใหม่ได้ศึกษา บางคนอาจเลียนครูก็ไม่น่าเกลียด แต่ถ้าเอามาแปลงในลักษณะคะนองปาก ก็พิจารณากันเองว่าเหมาะสมไหม?
7 ตุลาคม 2545 20:32 น. - comment id 84787
ค่ะ พิจารณาว่าไม่เหมาะสมค่ะ ..
7 ตุลาคม 2545 21:21 น. - comment id 84807
ขอบคุณลุงเวทย์มากครับที่นำมาเสนอ...
8 ตุลาคม 2545 00:29 น. - comment id 84922
(o*^___^*o)
8 ตุลาคม 2545 00:40 น. - comment id 84930
กลอนบทนี้ผมปริ๊นออกมาอ่านดูเยี่ยมมากครับความหมายดีมากครับ ขอขอบคุณลุงเวทย์อีกครั้ง ต่อง
8 ตุลาคม 2545 00:42 น. - comment id 84931
ผมอาจจะลองกลับไปดูที่หอสมุดแห่งชาติอีกครั้งครับ รอบที่แล้วหาไม่เจอ....
8 ตุลาคม 2545 10:10 น. - comment id 85008
: )