เพื่อ...ทุกคน
ต่อง (ต้อง) ksg
กลอนเรื่องนี้ผมใช้เวลาและความสามารถเท่าที่มีอยู่ในตอนนั้นแต่งขึ้น แต่ก็มีความสามารถแต่งได้เท่านี้แหละครับ ไม่หวังว่าเพราะอะไรมากมาย แต่เน้นความรู้สึกและน้ำใจเท่านั้นครับ
**..เมืองวันนี้ มีพร้อม ทุกสิ่งสรรพ์
แต่ร้อยพัน ฝันร้าย อยู่ไกลบ้าน
เมืองค่ำนี้ มีเพลง บรรเลงลาน
คนไกลย่าน ชายแดน เจ็บแสนทน..**
**..คนในเมือง มือถือ โทรศัพท์
คนอยู่ไกล มือจับปืน ยืนตากฝน
เฝ้าเวรยาม คืนค่ำ ทำเพื่อชน
แสนล้านคน หลับนอน ผ่อนกายา
**..เสียงปืน เสียงสนั่น ไม่พรั่นหวาด
ไม่คิดขลาด หดหัว กลัวหนีหน้า
มีปืนแกร่ง เคียงอยู่ คู่ชีวา
มีแผ่นฟ้า แผ่นดิน เป็นถิ่นนอน
**..มีทางมืด ลิบไกล ในเบื้องนั้น
มีชีวัน ลับลา อุทธาหรณ์
มีเลือดริน ไหลหลั่ง บนทางจร
มีภาพซ้อน เป็นตาย คล้ายคล้ายกัน
**..ชีวิตอยู่ กึ่งกลาง ทางสองฟาก
ทางหนึ่งจาก ลาโลกไกล ดับใฝ่ฝัน
ทางหนึ่งรอด ชีพยง คงกระพัน
เกิดมานั้น ชีพนี้ เพื่อพลีกาย
**..คือโลหิต ปิดตา ครั้นลาโลก
คือความเศร้า โศกหวั่น พลันใจหาย
คือผืนดิน ปิดร่าง บนทางตาย
คือความหวัง มุ่งหมาย กำชัยมา
**..ทองคำ ปิดลง หลังองค์พระ
ชัยชนะ ฝากไว้ ด้วยใจข้า
ทองคงเต็ม องค์พระ ปฏิมา
แล้วโลกหล้า จะยกย่อง ผองคนดี
*******.......นักรบ คงรบ ศึกจบสิ้น
เมื่อชีวินแจ้งประจักษ์เปี่ยมศักดิ์ศรี
ถ้ารอดตายหมายหอบกอบชีวี
คืนสู่ถิ่นธรณีที่รักเอย
มอบแด่ทหารหาญ นักรบทั้งหลายที่ยอมตาย
เพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
และประชาชนตาดำๆอย่างพวกเรา
ขอบคุณมากครับ
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส