ขอมอบเรื่องกลอนนี้ให้แด่ ผู้ที่เล่าเรียนมาทุกๆคนครับ บทประพันธ์ของอาจารย์ นภาลัย สุวรรณธาดา **..บัณฑิต ผลผลิตแห่งสถานการศึกษา หลายปีก่อนมือเปล่าเธอก้าวมา ถึงเวลาก้าวไปรับใช้คน..** **..ศึกษาศาสตรบัณฑิตคิดให้มาก งานเธอยากแต่ยิ่งใหญ่ได้กุศล ตาดำดำทำเธอสุขและทุกข์ทน ถ้ากลัวจน แล้วอย่า มาเป็นครู..** **..นิติศาสตรบัณฑิตคิดไหมว่า โชคชะตาคนทั้งผองเธอครองอยู่ พิทักษ์สิทธิ์พิชิตโศกให้โลกรู้ เชิดตราชู ยุติธรรม์ จนวันตาย..** **..วิทยาการจัดการงานผลิต ธุรกิจสูงสุดใช่จุดหมาย ต้องสร้างสรรค์งานประชาที่ท้าทาย รับแล้วจ่าย คืนกำไร ให้สังคม..** **..แพทย์ศาสตร์พยาบาลเธองานหนัก ใช้ความรักความรู้คู่ประสม เธอยึดมั่นจรรยาจึงน่าชม อย่านิยม อามิส ชีวิตใคร..** **..นิเทศศาสตรบัณฑิตคิดให้กว้าง ใช่หนทางดาราน่าพิสมัย เธอจงเป็นนกพิราบคาบใบไม้ สื่อหัวใจ สู่สวน แห่งมวลชน..** ******.....บัณฑิตเอยบัณฑิตใหม่จงได้คิด อย่ายึดติดแต่กระดาษขาดเหตุผล ชีวิตจริงยิ่งต้องเข้มต้องเต็มคน พร้อมผจญปลดครุยลงลุยโคลน..........
5 ตุลาคม 2545 11:09 น. - comment id 83911
กลอนของ ปิยะพันธ์ จำปาสุต เขียนไว้ว่า ริ้วขบวนเหยียดยาวแห่งสาวหนุ่ม เสื้อครุยคลุมสวมร่างอย่างเหมาะสม เคลื่อนสู่เกลียวคลื่นคลั่งของสังคม แล้วก็จม ทีละคน ทีละคน เลยอยากถามต่อว่า..... กี่คนจะไม่ถูกกลืนโดยคลื่นคลั่ง กี่คนยังยืนหยัดกล้าขัดขืน ตราบคนดีแทบไม่มีที่ให้ยืน ช่วยกันยื่นมือไหมแก้ไขมัน
5 ตุลาคม 2545 18:04 น. - comment id 83972
กลอนแต่ละบทของก้องนี่ให้ข้อคิดีดีเยอะจัง
5 ตุลาคม 2545 19:10 น. - comment id 83987
**..นิติศาสตรบัณฑิตคิดไหมว่า โชคชะตาคนทั้งผองเธอครองอยู่ พิทักษ์สิทธิ์พิชิตโศกให้โลกรู้ เชิดตราชู ยุติธรรม์ จนวันตาย..** ง่า ชอบอันนี้จัง
5 ตุลาคม 2545 19:53 น. - comment id 83995
ขอขอบคุณทุกๆความคิดเห็นครับ......... บทประพันธ์นี้เป็นของ อาจารย์นภาลัย สุวรรณธาดา