โลกนี้ดีแค่ไหนกัน ไม่รู้ล่ะ... อย่างน้อย สิ่งที่จะมาถึง ก็น่าจะควรค่าแก่การจดจำ มากกว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วอย่างหนึ่งล่ะ ความสดใสกำลังมา ความมีชีวิตชีวายังไม่ไปไหน ...ฉันเข้าใจต่างหาก ...มนุษย์เราถ้าไม่หัวเราะเสียบ้าง แล้วจะเอาความสุขไปเก็บไว้ไหนหมด ...ทำไมต้องเก็บความสนุกไว้ด้ยล่ะ ...ฉันจะสร้างกำแพงไปเพืออะไรกัน ...บางเวลาฉันอยู่ที่ประตู ทักทายทุกคน ...ใครจะเป็นได้อย่างใจเธอล่ะ ...ไม่เป็นอย่างใจฉันสิดี ...ใช่ ...เธอยอมรับฉันไม่ได้ ...ใช่ ...เธอเป็นเธอคนเดียว ...เธอคงไม่ยอมรับและฉันคงไม่ใช่เพื่อนเธอ ...ข้างนอกมันกว้าง ฉันหาตัวเองไม่เจอ ...ข้างในมันก็ลึก ฉันเข้าไปไม่ถึงหรอก... ...ไม่เป็นไร
4 สิงหาคม 2545 03:25 น. - comment id 64930
พี่มาทะลาย กำแพง (หัวใจ) มะรุมะชิ
4 สิงหาคม 2545 19:57 น. - comment id 65021
^*^*^*^*^..ตามมาช่วยทะลายกําแพงบ้าน อ่ะ..เรื่องเดียวกานป่าวเนี้ยะ
4 สิงหาคม 2545 20:23 น. - comment id 65023
คิก คิก ..พี่เก๋ พี่เก๋ เด๋วตกเป็นข่าวนะ ..ก๊ากๆๆๆ .. คุณแนทตี้ อ๊ะ อ๊ะ เรื่องเดียวกันค่ะ แต่เป็นกำแพงบ้านพี่เก๋นะคะ
5 สิงหาคม 2545 15:05 น. - comment id 65181
เดี๋ยวจะเรียกช่างไปซ่อมให้นะคะ
5 สิงหาคม 2545 22:49 น. - comment id 65280
อืม อัลมิตรา ทาทายัง บ่นคนเดียวก็เป็น ^-^
6 สิงหาคม 2545 05:07 น. - comment id 65359
จะไปเคาะประตูคุยด้วยดีก่า
17 กันยายน 2545 16:13 น. - comment id 77294
ไม่ต้องเคาะหรอกคับ..กำแพงบ้านพังไปแล้ว..เข้าไปทางกำแพงเยย..