ในไดอารี่เล่มเก่า สีเทามัวมัวเก็บไว้ เปิดออกมาอ่านหน้าสุดท้าย เขียนไว้ด้วยลายมือ คิดถึงเธอ ในได้อารี่เล่มเก่า เปิดดูเรื่องเล่าเขียนไว้เสมอ แต่ละวันบันทึกสิ่งพบเจอ ทุกวันเขียนถึงเธอ ฉันรักเธอจริงจริง ในไดอารี่เล่มเก่า เรื่องของเราถูกบันทึกทุกสิ่ง เป็นเรื่องราวของความเป็นจริง เล่าถึงสิ่งที่พบพานแต่ละวัน ในไดอารี่เล่มเก่า ยังไม่พบสิ่งเร้าที่เปลี่ยนผัน ฉันยังงงถึงปัจจุบัน ทำไม ฉัน กับเธอ จึงแยกทาง ในไดอารี่เล่มเก่า เรื่องเล่าสุดท้ายที่บาดหมาง เขียนไว้สั้นๆด้วยลายมือเบาบาง บอกว่า รักไม่ได้จาง เพียงแต่แค่ห่างกันไป ปิดไดอารี่เล่มเก่า ยังเห็นเงาของความร้างไร้ นานแล้วแต่เธอก็ยังอยู่ในใจ บันทึกไว้ ปกหลังหน้าสุดท้าย ฉันยังรักเธอ
dokkoon 30 ก.ค. 2545 02:07 น. - ID 19569 
1244
4
0
30 กรกฎาคม 2545 07:01 น. - comment id 63770
ชอบจริงๆ ด้วย นึกถึงเพลงพี่เบิร์ดอ่ะ ...เปิดอ่านข้อความที่เคยบันทึกไว้ข้างใน สมุดเล่มใหญ่สีเทา.... ...หกคำนั้นอ่านว่าเราจะรักกันจนตาย... แหะ แต่จบเศร้าจังนะคะ diary ของดอกคูนอ่ะ
30 กรกฎาคม 2545 08:20 น. - comment id 63804
อืม...ไดอารี่เล่มเก่าทำให้เราย้อนเวลากลับไปได้แม้จะเพียงแค่ชั่วขณะหนึ่งที่ได้เปิดอ่าน...บางครั้งก็เลยไม่อยากอ่านไม่อยากจำ (o^___^o)
30 กรกฎาคม 2545 09:23 น. - comment id 63819
T_T
30 กรกฎาคม 2545 10:27 น. - comment id 63840
อ่านแล้วเศร้า เหงาจัง T_T ด้วยคนค่ะ
30 กรกฎาคม 2545 12:06 น. - comment id 63859
มีไดอารี่เล่มเก่าอยู่หลายเล่มเหมือนกันเห็นจะได้เวลาปัดฝุ่นเอามาอ่านอีกที่แล้ว
30 กรกฎาคม 2545 12:29 น. - comment id 63872
ชอบบทนี้มากเลยค่ะ
30 กรกฎาคม 2545 14:08 น. - comment id 63899
เพราะจัง เศร้าๆ รู้สึกว่าหมู่นี้กลอนของพี่ดอกคูณ ดูอ่อนไหวนะคะ
30 กรกฎาคม 2545 14:55 น. - comment id 63916
เศร้าอีกแล้วล่ะ
30 กรกฎาคม 2545 22:43 น. - comment id 63991
เมื่อก่อนเจทท์เคยเขียนไดอารี่ เสมอๆ เรื่องราวในนั้นมีทั้งสุข และทุกข์ เวลาที่หยิบมันขึ้นมาอ่านเรื่องราวในวันเก่าๆ ทำให้เจทท์เรียนรู้ว่า วันนี้ เราโตขึ้น และเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่เดี๋ยวนี้ไม่เขียนแล้วค่ะ (เพราะอาไร ไม่บอก) ^-^ คิดถึงน้องสาวอ่ะป่าว ไม่เจอตั้งนานอ่ะ หือๆ
30 กรกฎาคม 2545 23:11 น. - comment id 63999
เป็นมนุษย์ย่อมมีหลายอารมณ์ ทั้งพิโรธ สุขสม ระทมเศร้า หากทุกความรู้สึกเป็นของเรา นั่นก็เท่ากับคุ้มค่าว่าเป็นคน เอ! มันเกี่ยวกับกลอนข้างบนบ้างไหมเนี้ย ดอกคูณพยายามหาเรื่องให้มันเกี่ยวกันหน่อยละกันนะ ปล. ชอบนะ จะรออ่านความรู้สึกต่อๆไป
31 กรกฎาคม 2545 00:17 น. - comment id 64007
ชอบมากเลยค่ะ ถูกใจคอกลอนเศร้ามากๆ อิอิ
31 กรกฎาคม 2545 12:43 น. - comment id 64122
เพราะเขาทำให้เรารู้สึก ทุกเรื่องราวที่จดบันทึก จึงเป็นเรื่องราวของความทรงจำ ที่ไม่มีวันลบเลือน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
