แมกไม้ สายมูล (กลอนกลบท กลอนแปลง แสร้งว่า โคลง)

ม้าก้านกล้วย

แมกไม้สายมูล  ร่ำร้อง
วอนน้องคืนนา  มาบ้าน
นางจากจำเมิน  เนิ่นนาน
ลืมน่านน้ำมูล  แล้วหนอ
จะวิงวอนนาง  อย่างไร
ด้วยน้องเจ้าไกล  ใจท้อ
เสียงคลื่นน้ำนอง  ร้องขอ
จดจ่อวันนวล  หวนคืน
แมกไม้มวลหม่น  หมองหมาง
แม่มูลครวญคราง ข่มขืน
แม้นรักพี่ยัง  ยั่งยืน
แม้รอก็ฝืน  เฝ้าฝัน
สังวันหนึ่งคง สมใจ
เฝ้ารอเรื่อยไป  ใจสั่น
วันน้องเจ้าคืน  มานั้น
แมกไม้จะพลัน  ผลิบาน
แม่มูลจะไหล  รินรื่น
ผกาก็ตื่น  ชื่นหวาน
จะหยอกเจ้าเอิน  เนิ่นนาน
กักกานต์ชิงฉวย  ด้วยรัก
มิให้ไกลปลีก  อีกเลย
จะนอนเขนย  เชยพักตร์
จุมพิตที่ปราง  นางหนัก
ประทับแทบตัก  แทบตาย
แมกไม้สายมูล  เฝ้าฝัน
พอฟื้นตื่นพลัน  สลาย
คว้าไขว่ไออุ่น  วุ่นวาย
มิได้เคียงแข  แม้เงา
แมกไม้ยังยืน  ขื่นขม
แม่มูลยังตรม  ข่มเหงา
เสียงคลื่นระดม  ตรมเศร้า
เหลือเราริมไม้ ชายมูล
 (ม้าก้านกล้วย - แมกไม้ สายมูล)
อันกลอนกลบท แสร้งว่า โคลงนี้ เป็นการเล่นกลอนหก อีกทางหนึ่ง ที่จะแบ่งออกเป็น วรรคละ สองตับ และวางเป็นรูปโคลง ดังนี้ 
ซึ่ง ผู้เล่นโคลงแท้ มักติเตียว่า เล่นโคลงไม่เป็น ล่ะสิ ถึงมาเล่น กลอนแสร้งว่า แทน เลยทำให้กลอนแสร้งว่า มิมีคนเล่น สักเท่าไร แต่ ไหน ไหน จะรวบรวมกลกลอนแล้ว พลาดกลอนแสร้งว่า ไม่ได้ แน่นอน