เรือลำน้อย

ใบคา

เปรียบดั่งเรือ ลำน้อย ลอยกลางธาร
ลอยตามกาล เวลา มาลำเดียว
ทั้งเคว้งคว้าง อ้างว้าง ทั้งเปล่าเปลี่ยว
ทั้งสุดเสียว เมื่อเรือ ถูกคลื่นลม
โดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา ไร้ที่พึ่ง
ไร้สิ่งซึ้ง พักกาย ให้สุขสม
ลอยลำเดียว เดี่ยวโดด ชั่งสุดตรม
สุดระทม ไร้ที่พึ่ง ซึ้งรู้ใจ
ฝ่าพายุ คึกคะนอง เพียงลำพัง
สุดจะยั้ง จะยื้อได้ โดยเร็วไว
ฝ่ามาแล้ว หลายลมคลื่น ทั่วถิ่นไทย
เหตุไฉน ไยไม่มี ที่พักพิง				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    9 กรกฎาคม 2545 22:36 น. - comment id 59907

    แต่ฝ่าฟันทุกอย่างมาได้ด้วยตัวเองถือว่าเก่งมากเลยนะ...// ที่เรือน้อยไม่มีที่พักพิงอาจเป็นไปได้ว่าเรือน้อยเป็นที่พักพิงให้คนอื่นได้
  • นิติ

    10 กรกฎาคม 2545 10:19 น. - comment id 60026

    ฟันฝ่าอุปสรรคไปให้ได้ เป็นกำลังใจให้ครับ รู้สึกหายไปนาน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน