คืนคร่ำครวญ (กลอนกล สนสร้อย สามเสียง)

ม้าก้านกล้วย

คืนคร่ำครวญ ใจหวน คิดคำนึง
จิตใจจึง ฝังตรึง ถึงรักร้าว
ฝนใฝ่ฝัน จางไป ให้เหน็บหนาว
รอยเรื่องราว ย้ำอยู่ ไม่รู้เลือน
เพลงพลัดพราก ลอยล่อง ทำนองเศร้า
ดาวเดียวดาย ฉายเงา ราวเป็นเพื่อน
จันทร์แจ่มจ้า อาบจำ คอยย้ำเตือน
ดั่งดาวเดือน ปลอบปราม ยามรักโรย
นานนับนาน ตั้งใจ จะให้ลืม
ซึ่งซาบซึม ร่ำไร จนใจโหย
เหนื่อยหนักหนา แหนงหน่ายนัก รักโบกโบย
จึงจากจร กันโดย มิร่ำลา
วิงวอนว่า อย่างไร ก็ไม่ฟัง
เพียงพลาดพลั้ง ครั้งหนึ่ง ถึงเบือนหน้า
คับคั่งแค้น โกรธขึ้ง จึงระอา
ตาต่อตา ตอบแทน อย่างแค้นเคือง
เกี้ยวกราดกริ้ว จนรักลิ่ว ปลิวละล่อง
ร่ำเรียกร้อง อย่างไร ไม่รู้เรื่อง
คำคมคาย สรรสร้าง อย่างสิ้นเปลือง
ฟุ่มเฟือยเฟื่อง พร่ำเพ้อ เธอมิคืน
ฝนใฝ่ฝัน จางไป จากใจเหงา
รอยรักร้าว ลบเลือน เหมือนจะฝืน
เพลงพลัดพราก ซ้ำซาก อยากสะอื้น
ครวญคร่ำคืน ดาวเดียวดาย คล้ายรักเรา 
  (ม้านก้านกล้วย)
อันกลอนกลสนสร้อย นี้ นิยมแต่งมาก ในสมัยกรุงธนบุรี ซึ่งในทางกลอน จะมี กลอนกลสนสร้อย สองเสียง ที่นิยมใช้ ท่อนกลางของทางกลอน แปด มาเล่นคำคู่
สำหรับบทนี้ ใช้สนสร้อย สามเสียง ซึ่งจะใช้ท่อนหน้าของบทกลอน เล่นสัมผัสอักษรให้สวยงาม
ใครก็ได้ แต่ สนสร้อยแปดเสียง(อักษรเดียว ทั้งแถว) ให้หน่อย สิ